EY YÂR (TAMAMLANDI)

TATLI BERDELE ADIM KALA

ÖZEL BÖLÜM-1 DÜZENLENDİ ve EKLEMELER YAPILDI

Okunma sayımız yüzellibini aşmış...
Kocamannn ailemize çoook teşekkürler... 🙂

TATLI BERDELE ADIM
KALA

En Son Kaldığımız Yerden Küçük Bir Hatırlatma

Sukeynâ tebessüm ederek dışarı çıktıktan sonra ortam bir anda durgunlaştı.

Muhsin derin bir soluk alıp vererek tüm cesaretini toplayıp konuşmaya başladı.

-Güler...

Gözlerindeki duygu yoğunluğunu gören Muhsin, cesaretini bir daha kaybetmemek için yere bakarak devam etti.

-Lütfen sözlerimi kesmeden dinle. Daha sonra gideceğim.
Söz veriyorum seni zor durumda bırakmak istemem.

-Hı hı...

-Çocukluğum benim sokaklarda geçti. Her şeye bulaştırdılar bizi.
En sonunda beni katil yapacaklardı Mirza abim engel oldu.
Yıllarca evimden uzaklarda yaşadım.
Gerçek evimi gerçek ailemi bilmeden.
Haklarını ödeyemem Sultanım ve Kaptanım bana ne kadar anne baba sıcaklığını göstermeye çalışsalarda hep bir tarafım eksikti.
O yüzden adam akıllı güldüğümü gören olmamıştı ailemi buluncaya ve...

-Ve?...

-Ve seni tanıyıncaya kadar.

-Beni mi?

-Evet. İsmin gibi etrafına da neşe saçıyorsun... Sen farkında olmuyorsun bile...

-Ben... şey...

-Müsaade et tamamlayayım.

Aileme kavuştum... Ailemi akrabalarımızı dostlarımızı tanıdım derken seni tanıdım...
Olmaz dedim...
Yapma dedim...
O abinin emaneti dedim...
Şuraya kalbime söz geçiremedim...

Yıllarca burnumda tüten ailemi bırakıp şehir şehir gezdim...
Yine de olmadı dinletemedim yüreğime...

Ben yıllarca söyleyememin acısı yaşayarak şu anda karşındayım...

Hediye paketini boş görmesem yine de cesaret edemezdim herhalde...

Ben... Seni... Seviyorum...

Eğer yüreğinde küçükte olsa bir şeyler varsa ben o umuda dayanarak ömrümce beklerim...

Ben... Ben... Gideyim...

Muhsin Ali arkasını dönüp çıkacakken Güler onu durdurdu...

-Neden gidiyorsun... Benim cevabımı beklemeyecek misin?

-Bu yaşıma kadar korktuğum anlar az olmuştur... Bir cevabı duymaktan korkacağım aklıma gelmezdi...
O yüzden gidiyorum...

Muhsin adım atacakken Güler onu durdurdu...

-Gitme... Ben de söyleyemedim...
Seni... Seviyorum...

Muhsin arkasını dönüp şaşkınlık sevinç her duygusu bir birine karışmış şekilde baktı Gülere...

-Ne? dedi masumca... kulakların zor duyabileceği sesle...

-Bende... Seni... Seviyorum... diyerek utanıp hızlı bir şekilde dışarı çıktı Güler...

Hilâl ve Sukeynâ, Gülerin dışarı gülerek çıktığını görüp yanına giderken Muhsinin ALLAH nârası evi inletti...

Bu duruma kızlar gülerken Güler utangaçlığından daha da kızardı...