EY YÂR (TAMAMLANDI)

❤ AŞKLA YOLCULUK ❤

Mirza Sukeynâ'nın diğer elindeki el çantasını aldı göz kırparak.

-A özür dilerim göz kırpmam yasaktı demi.
dedi gülümseyerek.
Sukeynâ hiç bozuntuya vermeyip arka koltuğa doğru yürüyünce bu sefer kızlar olaya el koydular.
Ahsennur ve Hivda arka koltukların kapısını tutup açmadılar.
Zeynep ön koltuğun kapısını açıp Sukeynâ'yı davet etti.

-Seni böyle alalım ablacım.

Sukeynâ "ya Sabır" çekip ön koltuğa oturup

-Aşk olsun kızlar

-Aminnn inşallah ablacım.

Mirza'da kardeşlerine el sallayıp kızlara da "Allah razı olsun bacılar" diyerek kapıyı açıp arabayı çalıştırdı.

Arkalarında tebessüm ederek hâyır duâlar eden sevdiklerini bırakarak.

Mirza'nın gözüne eline aldığında anahtarlık takılmıştı.
Sevdiğini biraz olsun konuşturabilmek için takılmaya çalıştı.

-Hâlâ baş harflerimizin olduğu anahtarlığı kullanıyorsun. Beraber almamış mıydık bu anahtarlığı?

-O anahtarlık çocuklarım Muhammed ve Mustafa'nın baş harfi.

-Hımm. Ben yanlış hatırlıyorum yani Allah Allaha. Çocuklarımızın baş harfi var yani. Hadi M tuttu Peki S?

Sukeynâ verecek cevap bulamıyarak elleriyle yüzünü serinletmeye çalışıp pencereyi açtı. Mirza Sukeynâya bakıp gülümseyerek

-Haklısın Mühür Gözlüm burası çok sıcak oldu. dedi.

Dakikalar geçmesine rağmen Sukeynâ'yı konuşturamıyan Mirza radyoyu açtı.
Nasiplerine ise yıllar önce evlilik teklifi ettiği günün gecesine de denk gelen türküleri çıktı.
Neşet ERTAŞ'tan Evvelim Sen Oldun Âhirim Sen Ol...

Mirza ve Sukeynâ şaşkınlıkla eser karşısında göz göze geldiler. Mirza o günde yaptığı gibi sesini biraz daha açtı.
Yol müsade verdikçe Sukeynâ'nın gözlerinin içine bakarak bitirdi eseri.

Sukeynâ'nın eski günler aklına gelince gözleri doldu.
Mirza'ya hissettirmemek için başını çevirip yola bakmaya çalışsada
Mirza farkedip sevdiğinin göz yaşlarını silip elini tutup öpüp.

-Allah'ın izniyle hatamı telafi edeceğim sevdiğim ve sizlerle olamadığım altı yılın acısının yaralarını birbirimize sımsıkı sarılarak iyileştireceğiz. Söz veriyorum.

Sukeynâ gözyaşlarını serbest bıraktı. Kendini tutamayarak yılların dolduruğu içindeki acısını göz yaşları ile boşalttı.
Mirza arabayı müsait bir yerde durdurup sevdiğine sımsıkı sarıldı. Sukeynâ sakinleşene kadar Mirza kollarını hiç ayırmadı.
Sukeynâ'nın gözyaşlarına yüreği dayanmasada onun boşalmaya ihtiyacı olduğunun farkında olduğundan bir şey söyleyemedi.

Sukeynâ'nın sakinleşmesi ile Mirza arabayı tekrar çalıştırıp yola devam etti.
Sessizlik yola hakimken polislerin çeviri yaptığını gören Mirza bir anda endişeye kapıldı.
Çünkü yanında ehliyeti yoktu.
Mecburi ceza yiyeceğim diye düşünerek arabayı durdurdu.
Memur bey oğlu yaşındaki Mirza'ya bakıp