EY YÂR (TAMAMLANDI)

♥ BİR YASTIKTA KOCAYALIM ♥

SUKEYNA'nın DİLİNDEN

Sessiz geçen araba yolculuğumuzdan sonra eve geldik.
Yarim inip kapının önünde ellerimi tutarak

-"Bu gece fazla ağlama olur mu?"

-"Söz vermesem" dedim gülümseyerek

-"Ahh... Anlaşıldı...
Neyse bu gece nasip olursa son. Yarından sonra Rabbimin izniyle senin yüzünü...

-"Birbirimizin yüzünü hep güldürmek için uğraşacağız."

-"Söz veriyorum Mühür Gözlüm"

-"Söz veriyorum Can Tanem"

Onu ve Bekir abimi yolcu ettikten sonra içeri girdik.
Hanımlar bizim evde beyleri de babaanemin evinde ağarlayacağız inşallah...
Odamda kızlar beni hazırlarken kapı çaldı.
Gelenler annem babam ve kardeşimmiş.

-"Kızım müsaitseniz baban ve kardeşin kapının önündeler. Seni görmek istiyorlar."

-"Tabi Mihriban teyzem biz çıkalım siz ailecek konuşun"

-"Teşekkür ederim" dedi annem ve kızlar çıktılar.

-"Vay vay ablam. Bu ne güzellik."

-"Muhsinim utandırma beni"

-"Oğlum haklı kızım çok güzel olmuşsun. Mevlam nazarlardan korusun."

-"Bencede bey kızımız maşallah çok güzel olmuş"

Gözleri dolan annem ve babama birlikte sarıldım. Arkamdaki kıskanç kardeşimi unutmuştum.

-"Hey bende burdayım"

-"Gel oğlum" diyerek babam onuda kolunun altına aldı.

Muhsinimiz daha fazla ağlamamıza müsade vermeyerek fotoğraflarımızı çekti.
İkimiz başbaşa çekildikten sonra Muhsin gülmeye başladı.
Annem ve babam odadan ayrılınca Muhsinin çıkmasına müsade etmeyerek elinden tuttum.

-"Sen biraz önce niye güldün öyle"

-"Kocacığına ablam"

-"Ne oldu ki"

-"Seni görmek istemiş. Aşağıdakiler de senin kına gününde ne işin var diyerek garibi içeri almamışlar. O yüzden senin fotoğrafını istedi. Onu gönderdim. Şimdi müsadenle ablacım kadınlar kovmadan ben kaçayım. Babası görsün diye geldik kovulmadan kaçalım" dedi gülerek.

-"Peki teşekkür ederim." dedim ve oda odadan ayrılınca kızlar girdi.

Yatsı namazlarımızı eda edip aşağıya indik.
Salavatlar ve dualar eşliğinde beni içeriye alıp oturtturdular.
Hocamız eşlerin birbirlerinin üzerlerindeki hakları konusunda güzel bir sohbet verdi.
Kuran tilaveti, sohbetler, ilahiler derken vakit kına vaktine gelmişti. Ricamızı kırmayarak yetimhane müdüremiz Zeliha Hanım (kızların deyimiyle müdüre annemiz) kınamı yakmaya geldi.