9

6.3K 352 110
                                    


Zayn Malik.

Düşüncelerle dolu bir gecenin ardından nihayet gün aymıştı. Güneş bu gün benim için doğmuştu. Bunu biliyordum ve diğer günlerde de bu böyle olacaktı.

Değişecek ve hayatıma yeni, farklı bir yön verecektim. Çünkü sonsuza kadar bu böyle devam edemezdi. Her günüm kuruyan yaralarımı soymakla geçerken iyileşemezdim. Acılarımı insanlardan kilitli bir çekmece gibi saklayıp,uzak tutarken gece onları dağıtamazdım. Herkese iyiyim diyip yalnız kaldığımda düşüncelerle boğuşamazdım artık. Bu iğrenç hisleri Evelyn bana kazandırmıştı. Yokluğunun sonuna kadar böyle devam etmeyecekti. Bu aptal hislerin hepsini yok edecektim.

Bekleyen taraf olmaktan sıkılmıştım.

Dün Faith yanımdan gittikten sonra söylediği şeyleri sabaha kadar düşünmüştüm. Evelyn'in aşkı gerçek değil, bizi bırabilecek kadar yalandı ve bu yalan onu tekrar bana getirmeyecekti. Hem artık gelse de ona ihtiyacım yoktu. Kızımımda ihtiyacı olmayacaktı. Kızıma ve bana ait yeni bir hayat olacaktı önümüzde. Yeni bir hayat.

Ufak bir şeylerle yeni hayatıma ilk adım atacaktım. Evelyn'in giyinme odasındaki eşyalaraı bozacaktım. Artık emindim. Pişman olmayacaktım.

Dün geceden beri içtiğim sigara kutusuna uzandım. Kulağıma götürüp salladığımda hiç bur ses duymamıştım. Açıp baktığımda da yanılmadığımı anladım.

Odamdaki balkondan içeri girip yatağımın yanına duran komidine ilerledim. Her zaman burda bir iki kutu yedek sigara olurdu.

Yatağımın üzerinde yuvarlanıp komidine ulaşacağım sırada odamın kapısına vurulmuştu. "Gel." Dedim ve yatakta oturur bir pozisyona geçtim. Kapı komutumdan hemen sonra açıldı ve gelen Faith'den başkası değildi.

"Günaydın, Bay Malik." biraz durduktan sonra aynı tondaki yumuşak sesiyle devam etti. Cevap vermeme izin vermemişti." Şey ben sizden.'' durdu ve derin bir nefes alıp verdi. ''Ben sizden eve gitmek için izin isteyecektim. Daha toparlanamadım malesef. Ama endişelenmeyin. Bir iki gün içinde halledeceğim.''Konuşması çok fazla heyecan ve endişe barındırıyordu. ''Sakin ol, Faith. Ev satmak, toplamak kolay şeyler değil. Tabi ki de iz-'' ''Ben evimi satmıyorum,Bay Malik.'' keskin bir dille konuşmamı bölmüştü. ''Neden satmıyorsun ? Burada Marlena ve benimle yaşadığın sürece başka bir eve ihtiyacın yok ki.''

''Orası sadece bir ev değil,Bay Malik. Orası eşimle yaşadığım, bebeğimin doğup büyüdüğü yer. Sizinle olan işim sonsuza dek sürmeyecek. Bu iş bittiği zaman karşıma sizin gibi biri de çıkmayacak. Eğer izin verirseniz evime gidip eşyalarımı toplamak istiyorum.'' bencilce davranmıştım.

''Kusura bakma. Bir an düşünemedim. ve tabi ki de gidebilirsin. Hem Marlena oyun parkını çok sevdi.'' çatılan kaşları ve düz dudakları yerini hafif bir tebessüme bırakmıştı.

''Ve tabi Marlena'yı da götüreceğim. Teşekkür ederim.'' dedi ve odadan çıktı. Evde olmaması daha iyiydi. İşime gelirdi. Tek başıma sakin sakin işimi hallederdim. Üstelik süpriz olurdu. Hemen telefonuma uzandım ve Harry'e gelmeyeceğime dair bir kaç mesaj yazdım. Kabul etmekten başka çaresi yoktu zaten.

Yataktan kalktım ve odamdaki banyoya ilerledim. Sigara ve ter kokuyordum. Kısa bir duş iyi gelebilirdi. Üzerimdekileri çıkartıp kirli sepetine yollarken suyu da ayarlamaya çalışıyordum. Son zamanlarda biraz sorun yaşıyordum muslukla. Üzerimde ki kıyafetlerden tamamen kurtulup duşa kabine girdim. Naneli şampuanımla bir iki kez kafamı köpürtüp vücudumu yıkadım. Daha sonra duşa kabinden çıktım ve yan taraftaki havluyu bedenime sardım.

Odama geri dönüp dolabın karşısına geçtim. Basketçi şortum ve bir atlet çıkartıp, boxerımı giydikten sonra onları giydim. Küçük havluyla kafamı kurulayıp saçıma hiç bir şey yapmadan odamdan çıktım.

''Faith?'' boşluğa bir kaç kere seslendim. Gitmiş olmalılardı. Merdivenlere yönelip salona indim. Burada da yoklardı. Kesinlikle gitmişlerdi.

Bir şeyler hazırlayıp yemek için girdiğim mutfakta tezgahtaki tost ve çayla karşılaşınca ister istemez mutlu olmuştum. Faith çok düşünceliydi.

Tostumu ve çayımı kısa bir süre içinde mideye indirmiştim. Oturduğum mutfak sandalyesinden kalktım ve kirlileri makineye yerleştirdim. Artık işe koyulmam gerekiyordu. Merdivenlerden çıkıp odama girdim. Kapının yanındaki masanın çekmecesinden odanın anahtarlarını aldım ve çıktım.

Anahtarı deliğe soktum ve iki kez çevirdikten sonra açtım. Çok fazla uğraştıracak eşya yok gibi görünüyordu. Matkaba ihtiyacım vardı. Matkap ile birlikte yapılan montajı sökecek eşyaları parçalara ayıracaktım.

Odanın kapısını açık bırakıp aşağı kata indim. Garajda bir sürü aletim vardı. Hatta o kadar çok vardı ki arabamı garaja koyamıyordum.

Evden çıkıp hemen yan taraftaki garaja girdim. Bir ara buraları da toparlamam lazımdı. İnanılmaz dağılmıştı. İşime yaracak eşyaları bulup bir an önce buradan çıkmalıydım. Öyle de yaptım. Beş on dakika da matkap takımını ve diğer gerekli eşyaları alıp ve girdim,odaya çıktım.

Öncelikle rafları söküp çıkarttım. Dikkatli bir şekilde onları yere bırakırken devamının nasıl geleceğini düşünüyordum.

***

Eşyaları bozmam tamı tamına dört saatimi almıştı. Bozmakla da kalmamıştım. Dışarıdaki çöp kutusuna da atmıştım. Hatta bazı yerleri boya ile taçlandırmıştım. Ben gerçekten de çok yetenekli bir adamım. Her neyse.

Geriye sadece mobilyalar kalmıştı. Eh onlarda bir hafta içinde gelecekti.

İşlerimi bitirdikten sonra sabahkinin aksine uzun bir duş almıştım. Yorgunluğumun üzerine ilaç gibi gelmişti.

Şimdi ise televizyonun karşısında ki koltukta uzanıyordum. Çok yorulmuştum. Bir iki parça mobilya gibi dursa da değildi ve çok ağırdı.

Kapıdan gelen bir kaç ses duymuştum. Fakat kalkıp açmaya halim yoktu. Büyük ihtimalle gelen Faith'di. Kapının açılma sesini duyduktan sonra seslendim. "Kimsin ?!"ses gelmemişti. " Faith? Sen misin ?" Yine ses gelmeyince ayağı kalktım ve kapıya ilerledim. Önce Marlena'yla karşılaştım. Bana doğru geldiğinde onu kucağıma aldım ve kapıya biraz daha yaklaştım. Kimse yoktu. Marlena nasıl gelmişti ki buraya ? Faith nerdeydi ayrıca ? Dışarıya çıktım.

Kafamı sağ tarafa çevirmemle şok geçirmem bir olmuştu.

***

Ay nabersiniz ?
Sizi merakta bırakacak bir bölüm yazayım dedim skjsndjd
Aslında bu gün yayinlayamayacaktım. Bölümün yarısı hazırdı. Bu günde neredeyse full hastanedeydim. Eve gelince de cok yorgun hissediyordum. Sonra canım sıkıldı dedim yazıyım bari djdjdjsjshjs. Öyle işte.
Neyse umarım beğenirsiniz.

Sizce gelen kim tahminleri alıyım.

Sizi seviyorum
Bye

Baby Sitter.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin