Baby Sitter.

25

Zayn.

Evelyn'den sonra kendime bir takım sözler vermiştim. Başka kadın olmayacaktı hayatımda,sevmek aşık olmak yoktu fakat son bir haftadır kendime verdiğim bu sözü tutamamaya başlamıştım.

Faith.

Her erkeğin hayatında olmasını isteyeceği  bir kadındı. Güzel,merhametli,destekleyici ve anaçtı. Bende bu erkeklerden biri olmuştum. Faith'in varlığına alışmıştım. Başka bir nefes hissetmek, başka birini gülümsemesine şahit olmak hatta gülümsemesine gülümsemek ve hatta evin içindeki varlığına bile alışmıştım. Zamanla duygularımın ona karşı değiştiğinin farkındaydım. İçimde bastırmam gerektiğini söyleyen bir tarafım olsa da sanki diğer taraf buna engel oluyordu ve içimde haykırma isteği uyandırıyordu. Ama dün gece Faith söyledikleriyle haykırmak istediğim kelimeleri adeta bir süpürge makinesi gibi çekip yok etmişti. Ben içimde kendimi nasıl ifade edeceğim diye düşünürken,kendimi zorlarken Faith dün gece söyledikleriyle beni daha da zor duruma sokmuştu.

''Üzüldüm,dostum.''

Louis'in konuşmasıyla küllükte duran sigaramı dudaklarıma götürdüm. Son günlerde fazlasıyla içer olmuştu bu lanet şeyi.

''Üzgün olmana gerek yok,Louis. Yanlış şeyler hisseden bendim.''

Oysa sevgi yanlış bir duygu değildi.

''Bu kadar mı? Senin sevgin bu mu yani? Eğer ilk engelde unutup devam ediyorsan iyi ki de daha uzun sürmemiş.''

Ne yapabilirdim ki? Sonuçta bu sadece benim duygularımla olacak ve hatta devam edecek bir şey değildi. Üstelik Faith için her şey bir işten ibaretti.

''Kızın kafasına silah dayayıp benimle evlen mi deseydim,Louis?''

Louis 'ne diyorsun sen aptal?' bakışlarını bana yollarken göz devirdim ve bitmiş sigaramı küllüğe bastırdım.

''Dostum,moralinizi bozmak istemiyorum ama haftaya mahkeme var ve eğer her şey bu mahkemede biterse,Faith de söylediği üzere gidebilir.''

Söylediği şeyler beynimde şok etkisi yaratmıştı. Ben daha ona olan hislerimi ona söyleyememişken o gidebilirdi. Tanrım. Kendimi gerçekten de on sekizlik ergenler gibi hissediyordum.

"Bilmiyorum,Louis. Bilmiyorum."

Yalnız kalmaya ihtiyacım vardı. Louis'e git diyemeyeceğim için oturduğum sandalyeden kalktım ve masanın üzerinde duran paket sigaramı alarak kafenin arka tarafındaki bahçesine çıktım.

Son iki ayda hayatım hiç tahmin edemeyeceğim bir şekilde değişmişti. Marlena'ya bakmakta zorlanışlarım, Faith'in gelişi,Evelyn'in nişanlısıyla tekrardan hayatıma girmesi, Brooke,annem,kafe,Louis,mahkeme...
Sanki bir film setindeydim ve filmde başına ne varsa üst üste gelen kişi rolünü bana vermişlerdi ve ben amatör bir şekilde ne yapacağımı bilmiyordum.

Paketten bir sigara çıkartarak dudaklarıma yerleştirdim ve yakmak için çakmağa baktım. Ceplerimde yoktu çünkü az önce onu Louis'e bırakmıştım.

Omzumda hissettiğim elle arkamı döndüm.

"Sigaranı içinde var olan duyguların aleviyle yakamazsın."