Hoofdstuk 7

2K 66 13
                                    

Ik schrik wakker van mijn wekker. Oh ja ik weet alweer wat er is gebeurd. Ik ben voor niks boos geworden op Rose. Ik moet haar keuze gewoon accepteren. Ik weet dat ze haar familie mist en ja ik moet accepteren als ze in Engeland wilt wonen.Ik ga het zeker niet uitmaken. Dan maar een lange afstand relatie. Ik doe het omdat ook van haar houd. Ik zie nu pas dat ik mijn kleren van gisteren nog aan heb. Ik sta op van mijn bed en loop naar mijn kast ik pak het eerste setje wat ik zie en spring onder de douche. Als ik klaar ben stap ik er onder uit, droog me af, trek mijn kleren aan en ten slotte poets ik nog mijn tanden. Ik wil bijna het huis uitvliegen. Maar dan bedenk ik dat ik nog geen schoenen aan heb. Ik ren terug naar binnen en trek mijn schoenen aan en gris mijn jas van de kapstok. Ik stap in mijn auto. Ik weet dat Rose altijd vrij is op woensdag dus ik kan rustig aan doen. Ik rij naar de bloemen winkel. Koop een witte roos en rij daarna richting Rose haar appartement. Ik blijf in mijn auto zitten. Opzoek naar de woorden die ik zoek. Als ik ze uiteindelijk heb gevonden bel ik aan.

-Rose-

Ik word wakker van de bel die gaat. Ik wrijf in mijn ogen en kijk op mijn telefoon hoelaat het is. Half 10. Ik sta op van de bank. Wacht de bank. Oh ja ik weet het alweer gister avond ben ik al huilend in slaap gevallen met de tv nog aan. Ik loop richting de tv en zet hem uit. Daarna loop ik naar de deur en doe hem al gapend open. Mijn ogen worden groot als ik Luke zie staan. Ik wil de deur dicht doen, maar hij zet zijn voet tussen de deurpost. Luke ga weg je hebt me pijn gedaan. "Dat weet ik Rose daarom ben ik hier ook. We moeten praten. Laat me er alsjebliefd in." Zuchtend laat ik de deur los en loop de woonkamer in. Ik plof neer en zie dat Luke de kamer binnenkomt. "Rose, luister. Ik begrijp je beslissing en ik had er niet boos om moeten worden. Ik wilde het ook niet uit maken." En zie dat hij tranen in zijn ogen krijgt. Ik weet het Luke. Maar hoe zit het met ons als ik in Engeland ben. Vraag ik op een fluistertoon. "Ik kom je in elke vakantie opzoeken en er bestaat altijd nog skype." zegt hij met een scheve glimlach. Ik knik. Waarom kan ik nooit lang boos blijven op deze jongen. Ik sta op een loop naar hem toe. Ik trek hem in een knuffel. Je hebt gelijk Luke. Ik houd van je en laat hem los. Luke is een kop groter als mijn. Ik ga op mijn tenen staan en geef hem een kus. Als we elkaar hebben los gelaten. Geeft Luke me de witte roos. Ik glimlach en loop naar de keuken om een hem in een vaas te zetten. Ik loop terug naar de woonkamer zet de vaas neer en ga op Luke zijn schoot zitten.

-Louis-

"Ga zitten." Zegt Simon. We knikken en gaan allemaal op een stoel zitten. Simon had iets belangrijks te vertellen. Dus we zijn gelijk naar hem toe gekomen. "Wat is er ome Simon?" vraagt Niall. "Kijk jullie weten dat morgen de tour over is." We knikken. "Als jullie terug zijn".... Hij slikt. "Dan gaan jullie op een UK tour." We gaan wat... En alles valt weg om me heen. Dit meen je toch niet.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hoofdstuk 7 Yeah

Do ya like it? I Hope it :)

Ken jij midnight memories al uit je hoofd? Ikke wel.

Maar genoeg geklets.

Love ya all Xx

VOTE EN COMMENT

You&I ft. Louis TomlinsonWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu