His girl [[Part one]]

Hoofdstuk 13

Het is nu twee dagen later en ik irriteer me verschrikkelijk aan Ryan. Hij is zo verschrikkelijk irritant en hij wilt mij niet met rust laten. Hij zeurt aan een stuk door en heeft me zelfs proberen te zoenen. En dat terwijl hij dondersgoed weet dat ik met Justin samen ben. Ik kan hem niet uitstaan! Hij is nog erger dan op school en ergens heb ik spijt dat ik hem hier heb laten slapen. Hij heeft tot morgen gekregen, maar ik kan het niet meer aan. Maar hoe ga ik dat zeggen? Gespannen loop ik naar beneden, op zoek naar Ryan.
'Oh, ik zocht je al.' Zeg ik wanneer ik Ryan bij de televisie ziet zitten. 'Hey, wat is er?' Vraagt hij nieuwsgierig. Ik rol met mijn ogen. 'Ik kan het niet meer aan Ryan. Ik zou graag willen dat je iemand anders opbelt. Sorry.' Mompel ik zachtjes. Ik bijt mijn lip wanneer ik zie dat Ryans gezicht van nieuwsgierig naar verbaasd naar boos gaat. Oh nee, wat heb ik gedaan? Ryan begint van boosheid te lachen en schudt krachtig zijn hoofd. 'Wat zei je daar?' Schreeuwt Ryan. 'Ik zei dat je weg moet gaan.' Ryans hoofd wordt helemaal rood van boosheid en geeft me een harde klap in mijn maag. 'Je gaat hier spijt van krijgen bitch. Ik had drie dagen de tijd. Ik maak je leven een grote nachtmerrie!' Schreeuwt hij in mijn oor. Mijn lichaam vangt de harde klappen op en steken gaan door mijn lichaam. Ik snak naar adem. 'Ah, bitch. Heb je pijn? Eigen schuld. ' En ik krijg nog een klap. 'Rot op.' Probeer ik nog te zeggen maar zwarte vlekken vervangen mijn zicht en ik val neer op de grond.

Als ik weer wakker word, lig ik in mijn bed. Ik probeer recht op te zitten maar het lukt niet. Mijn hele lichaam doet pijn en ik ben zo duizelig. Ik wil mij omdraaien, maar zelfs dat lukt niet. Duizenden vragen spoken rond in mijn hoofd. Hoe ben ik in mijn bed beland? Waarom ben ik in elkaar geslagen door Ryan? Ik wilde alleen dat hij wegging. Ik vertrouw nu niemand meer. Ik draai mijn hoofd een klein beetje naar rechts en schrik wanneer ik mijn moeder ziet zitten. 'Hey lieverd, hoe voel je je?' Ik zucht en kijk haar met een 'meen je dit nou' gezicht. 'Het gaat prima.' Mompel ik, maar wat denkt ze nou zelf? Ik ben in elkaar geslagen door Ryan, natuurlijk gaat het niet goed. Ik wil huilen, schelden, schreeuwen, maar ik ben te zwak. Mijn lichaam kan amper draaien. 'Justin is naar Ryan. Hij is woedend en ik geef hem geen ongelijk. Als ik de kans kreeg had ik hem allang vermoord.' Mijn moeders gezicht gaat van bezorgd naar woedend. En ik begrijp het. Het liefst sla ik Ryan, maar ik weet dat het dan het einde voor mij is. Er zal niks meer goeds gebeuren daarna. Justin is wel dom bezig. Hij moet zich al schuilhouden voor de media en als hij dan ook nog eens agressief tegen Ryan gaat gedragen, wie weet wat er dan gebeurt. Ik wil Justin die pijn niet nog een keer laten voelen. Ik weet nog dat hij vroeger naar de rechtbank moest omdat hij zich zo erg had misdragen, alleen maar omdat de media kritiek bleef geven. Ik kan hem niet nog een keer zien vallen. Mijn hart zal breken en ik kan hem dan misschien niet helpen, hoe graag ik dat ook wil. Mijn telefoon gaat een paar keer over, maar ik kan niet opnemen. 'Mam, zou jij willen opnemen?' Mijn moeder knikt en neemt op. Een glimlach verschijnt op haar gezicht en ik kijk haar vragend aan. 'Justin staat voor de deur. Ik doe even open.' Ik knik en sluit mijn ogen. Ik heb het gevoel dat ik moet overgeven en de hele kamer draait. Het liefst slaap ik de hele dag door. Zonder enige moeite dromen over een leven dat nooit zal gebeuren. Ik zie het al helemaal gebeuren. In dromen en zelfs nachtmerries ben ik degene die ik altijd al had willen zijn. Een sterk en onafhankelijk meisje dat voor niets en niemand bang is. Helaas is de realiteit anders. Maar dan nog, dromen zijn bedrog is het niet?

'Hoe gaat het met je?' Ik kijk verrast als ik zie dat Justin een bos met rode rozen heeft meegenomen. Ik glimlach. 'Al stukken beter nu ik jou zie.' Justin legt de rozen neer op mijn nachtkastje en geeft me een kus op mijn voorhoofd. 'Hoe gaat het nu echt met je?' Ik rol met mijn ogen. Hij kan ook nooit blij zijn met één antwoord. 'Ik ben duizelig en het lijkt alsof ik honderd keer ben neergestoken.' Ik zucht. Justin komt naast me op bed zitten en pakt mijn hand vast. 'Ik heb met Ryan afgerekend.' Een vleugje haat spreidt in zijn gezicht en ik bijt mijn lip. Ik wil niet dat Justin de problemen krijgt, alleen maar door mij. 'Je moet voor jezelf oppassen Justin. Straks maak je dezelfde fout als vroeger en dan heeft de media weer iets om kritiek op te geven.' Justin knikt langzaam en zucht. 'Ik weet het Nevaeh, maar niemand mag aan je komen. Al helemaal Ryan niet.' Ik knik weer. Ik heb geen idee wat ik moet zeggen. Ik vind het zo lief van Justin, maar ik wil niet dat hij zich te veel gaat denken aan mij. Hij heeft ook een eigen leven en ik kan daar niet altijd een deel van zijn. Hij krijgt na zijn middelbare school weer nieuwe tours en heeft een heel spannend leven. Ik heb het allebei niet. 'Wat ben je stil.' Merkt Justin op. Ik glimlach. 'Ik ben aan het nadenken.' Hij knikt en wrijft over mijn hand.

'Ik wil douche.' Ik probeer rechtop te zitten en wonder boven wonder lukt het ook nog. Mijn hoofd bonkt zo erg, maar ik probeer het te negeren. 'Moet ik je helpen?' Zonder te wachten op mijn reactie pakt Justin mij zachtjes bij mijn armen en tilt me uit bed. 'Hij heeft je flink toegetakeld hè.' Ik knik langzaam terwijl ik mijn ogen sluit. Ik heb zoveel pijn, maar ik laat het niet te veel merken. Aangekomen in de douche begin ik erg te twijfelen. Ik zou het niet erg vinden als Justin mij helpt, maar hij heeft mij nog nooit naakt gezien. Hij heeft een paar keer mijn armen gezien en dat vond hij al erg. Laat staan mijn hele lichaam. Oh, dit was een fout. 'Justin. Ik weet het niet.' Justin kijkt mij verbaasd aan. Hij had de douche al aangezet. 'Wat weet je niet? Je hoeft je niet te schamen voor mij. Je bent prachtig.' Fluistert hij in mijn oor. Ik bloos weer. 'Justin, daar gaat het mij niet om. Mijn lichaam ziet er niet uit zoals alle andere meiden.' Ik voel tranen opkomen, maar kan ze net op tijd wegslikken. 'Als je niet wilt dat ik bij je ben, prima. Maar je mag niet van jezelf denken dat je lelijk bent of dat je anders op een slechte manier bent.' Ik blijf stil en kijk naar Justin. 'Je bent juist prachtig en je bent anders op een mooie manier. Ik hou van je zoals je bent. Als jij je tijd nodig hebt dan ga ik daar mee akkoord. Jij bent je comfortabel voelen.' Ik glimlach en geef Justin een zwakke knuffel. 'Dank je.' Fluister ik nog zachtjes. Justin geeft een kus op mijn voorhoofd en loopt uit de douche. 'Roep maar als je hulp nodig hebt.' Ik knik en kleed me uit wanneer ik zeker weet dat Justin uit de douche is. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van Justin. Maar ik ben er nog niet klaar voor. Ik wil dat hij mij ziet op een waardige manier. Niet op een manier waarvan ik medelijden moet hebben. Ik open de kraan en laat de douche wat warmer worden. Langzaam spoel ik mijzelf af en ik merk ondertussen dat ik er al een uur ondersta. Ik doe de kraan weer uit en probeer mij af te drogen, maar het doet verschrikkelijk veel pijn om te bukken. 'Fuck!' Roep ik hardop. 'Gaat het?' Een bezorgde stem vult mijn oren en ik raak in paniek. Ik ben er niet klaar voor om Justin mijn lichaam te laten zien, maar ik kan mijzelf niet af drogen. Ik rol met mijn ogen en open de deur. Ik moet me maar over die gedachtes heen stappen en Justin mij gewoon laten helpen. 'Kan je me alsjeblieft helpen met afdrogen?' Vraag ik zachtjes, in de hoop dat hij het toch niet hoort. Maar helaas heeft hij het wel gehoord en binnen no time staat hij in de badkamer. Zijn ogen scannen mijn hele lichaam en ik heb mij nog nooit zo ongemakkelijk gevoeld. 'Wow.' Is het enige wat hij zegt. Bedoelt hij dat nou goed of slecht? Ik kan het niet pijlen, maar ik durft het ook niet te vragen. Ik geef hem de handdoek aan en ik bijt op mijn lip. 'Jezus, Nevaeh.' Vragend kijk ik Justin aan. 'Hoe moet ik mijzelf inhouden als je hier naakt staat en ook nog eens op je lip bijt?' Ik haal mijn schouders op. Ik merk dat ik het steeds warmer begin te krijgen. Justin begint met het droog maken van mijn lichaam en tintelingen schieten mijn lichaam heen als Justin bij mijn intieme zone komt. 'Gaat het?' Ik krijg geen woord eruit dus knik ik maar snel. Ik sluit mijn ogen en geniet stiekem van zijn aanraking. 'Nevaeh?' Snel open ik mijn ogen en beschaamd kijk ik naar Justin. Hij glimlacht en komt weer overeind. 'Je bent zo prachtig.' Fluistert hij in mijn oor. 'Ik wenste dat je dat zelf doorhad.' Ik haal mijn schouders nonchalant op en glimlach. Justins gezicht komt dichterbij en voor ik het weet zitten zijn lippen op de mijne. Zijn handen verkennen mijn hele lichaam en ik merk dat ik het enorm warm krijg. Tintelingen schieten door mijn lichaam en ik wil dat dit gevoel voor altijd blijft. Onze tongen spelen een wedstrijd met elkaar en onze lippen bewegen op chronische bewegingen. Ik speel met Justin zijn zachte haren, terwijl hij zijn handen op mijn dijen zet. Onze lippen verlaten elkaar en Justin kijkt me vol passie en lust aan. 'Ik wil het.' Mijn hese stem vult de badkamer en ik heb Justin nog nooit zo lustig zien kijken. Voorzichtig tilt hij mij op en legt mij liefdevol neer op bed. 'Ik beloof je dat je hier geen spijt van krijgt babe.' Zijn hoofd gaat naar beneden en voor ik het weet voel ik de meest krachtigste gevoel ooit. Hij weet duidelijk wat hij doet en mijn ogen gaan automatisch dicht. 'Jezus, Justin.' Kreun ik zacht terwijl ik geniet van zijn aanraking. Justins gezicht komt weer naar boven en kijkt me met een volmaakte glimlach aan. 'Ik heb je laten komen hè?' Ik glimlach en knik. 'Wil je verder dan dit?' Ik bijt op mijn lip en haal mijn schouders op. 'We hoeven niet verder te gaan. We doen dit op jouw tempo.' Ik glimlach. 'Je moet het me leren.' Een volmaakte glimlach verschijnt op mijn gezicht en ik vergeet even al mijn zorgen en problemen.

---- 

Jaja, dit was een heftige en pikante scene..
MAAR IK SHIP HET HOOR
WHOOHOO