His girl [[Part one]]

Hoofdstuk 4

Weekend eindelijk! Hier heb ik gewoon een schoolweek naar  uitgekeken. Oh ja, ik woon thuis bij een moeder die niks om me geeft. Ik loop met tegenzin naar de douche en ga me douche. Als ik klaar ben kijk ik op mijn telefoon. Ik frons mijn wenkbrauw. Justin heeft een verrassing voor me , en ik moet om twee uur naar  het centrum komen. 'Waarom zou ik daar heen moeten?' Ik haal mijn schouders op en pak mijn nieuwe kleren uit de kast. Een zwarte broek , met een blauw sweater. Gelukkig met lange mouwen , anders zou je mijn sneeën zien. Zuchtend loop ik naar beneden. Make-up hoef ik niet op. Daar heb ik even geen zin in . 'Goedemorgen.' Snauw ik. Geen reactie. Oké dan niet. 'Je mag best wel reageren hoor.' Probeer ik nog. 'Zie je dan niet dat ik bezig ben met je zusje?' snauwt mama terug. Ik draai met mijn ogen en maak een boterham.  Als ik mijn boterham op heb, loop ik richting mijn fiets en rij richting het centrum. Het boeit me niet dat het nog maar twaalf uur is, kan ik nog even shoppen. Ik grinnik en stap de H&M in. 'Hallo mevrouw, kan ik u helpen?' vraagt een best wel knappe jongen. 'Uh, ik zoek een leuk roze jurkje hebben jullie die?' De jongen lacht. 'Tuurlijk loopt u maar even mee.' Ik knik en ik volg de jongen. 'Hier liggen ze.' Ik knik. 'Dank u wel.' Zeg ik met glimlach en ik loop richting het jurkje. Ik kijk er even naar. Lelijk is het niet , maar ik moet er wel een vestje op gaan dragen. Ik pak mijn goede maat en loop er mee naar de kassa. Ik zie dat het al 13:55 is en dus schiet ik op. Een vestje koop ik later wel.

'Hey je bent vroeg.' Zegt Justin als hij mij ziet aankomen. 'Geshopt?' vraagt hij als ik nog niks heb geantwoord. Ik knik. Ik geef Justin een knuffel. Ik ben best zenuwachtig, wat zou hij toch met verrassing bedoelen? 'Wat gaan we doen?' vraag ik benieuwd. 'Dat zie je wel honey.' En Justin knipoogt. 'Best dom dat je met de fiets bent gekomen, want nu moet je je fiets laten staan, hij past niet in mijn auto.' Grinnikt Justin. 'Ja ,maakt niet uit, ik haal hem vanavond wel op.' Justin haalt zijn schouders op en sleurt mij mee. 'Waar gaan we heen?' vraag ik nieuwschierig. 'Zeg ik niet.' Ik rol met mijn ogen. 'Zeg nou maar gewoon.' 'Ben jij altijd zo irritant hè?' vraagt Justin geïrriteerd. Ik haal mijn schouders op. Dan niet hè. De hele weg ben ik stil. Justin is normaal nooit zo geïrriteerd. Of het ligt aan mij. Maar ja, wat ligt ook niet aan mij? 'Wat ben je stil.' Zegt Justin en hij knipoogt. Ik haal mijn schouders op. 'Vertel is wat er aan de hand is Neveah, ik wil niet dat je sad bent.' Ik zucht. 'Ik ben niet sad.' Lieg ik. Justin haalt zijn schouders op. 'Gelukkig zijn we er!' zegt hij na een tijdje.  Ik stap uit de auto en kijk om me heen. Tranen stromen over mijn wangen, nooit heeft iemand dit voor mij gedaan. 'Justin, dit is prachtig.' Justin glundert helemaal. 'Yeah , gelukkig vind je het mooi, ga zitten.' Ik knik en ga in het bos op een picknick kleedje zitten. Justin heeft echt een hele mooie picknick gemaakt, met allemaal kaarsjes enzo. Het is echt prachtig gewoon. 'Als ik wist dat het zo mooi was, had ik dit niet aangetrokken, dan had ik mooiere kleren aangedaan.' Justin komt naast me zitten en pakt mijn hand vast.  'Maar je bent al mooi genoeg.' Ik voel dat rood wordt. 'En je bent schattig als je bloost.' Zegt Justin er nog achter aan. Volgens mij ben ik nu echt een tomaat, want ik word helemaal rood. 'Thankyou.' En ik geef Justin een knuffel. Ik ben echt blij dat Justin er is, dat hij mijn leven heeft gered, en dat hij er gewoon voor me is. 'Maar Nevaeh, ik moet je eigenlijk iets zeggen, waarvoor ik je eigenlijk heb meegenomen naar hier.'  Ik schrik. Ik wist het hij mag me helemaal niet. 'Het ligt aan mij hè, omdat ik word gepest , wil je niet omgaan met me, maar omdat ik Belieber ben moet je wel, wees maar eerlijk.' Fluister ik zachtjes. Justin begint te lachen en pakt me vast. 'Nee , tuurlijk niet darling, waarom zou ik dat doen?' Ik haal mijn schouders op. 'Ik wil gewoon vertellen ,dat sinds ik bij jou in de klas gekomen ben, dat ik je leuk ben gaan vinden, en niet leuk als vrienden maar leuk als meer dan vrienden.' Ongelovig kijk ik naar Justin. Iemand die van mij houdt? Daar geloof ik geen zak  van. 'Je kan me ongelovig aan kijken , maar ik meen het hoor.' 'Maar..' verder kom ik niet want Justin onderbrak me met zijn lippen. Langzaam voel ik zijn lippen. Wauw, dé Justin Bieber die mij zoent. Maar na een paar minuten moet ik toch weer ademhalen en stop de zoen dus. Justin lacht. 'Je bent echt zo mooi.' Fluisterd Justin mijn oor. Ik glimlach en geef Justin een knuffel. 'Nevaeh zou je mijn officieel mijn vriendin willen worden?' blij kijk ik Justin aan. 'Ja, tuurlijk wil ik dat.' Zeg ik blij en geef Justin een kus. Ik weet niet hoe lang we in een knuffel zaten, maar het begint al donker te worden. 'Shit, ik denk dat ik zo naar huis moet, want ik krijg vast problemen.' Justin knikt. 'Moet ik je naar huis brengen?' Ik knik en sleur Justin mee naar de auto.