His girl [[Part one]]

Hoofdstuk 36:

Ik werd wakker in een groot bed. Waar ben ik? Ohja, ik herriner me alles weer. Een bang gevoel bekruipt door mijn hele lichaam. Ik had Ryan nog nooit zo gezien. Ik ben zo bang voor hem. Terwijl ik diep in gedachten ben, komt Justin naast me zitten. 'Goedemorgen lieverd.' Ik schrik en draai me om. 'Goedemorgen.' zeg ik opgelucht als ik Justin zie zitten. 'Hoe gaat het?' Ik haal mijn schouders op. Eerlijk gezegd weet ik helemaal niet hoe ik me voel. Ik had mezelf nog niet eens in de spiegel gekeken sinds.. ja je weet wel. 'Ik wil douche.' zeg ik zachtjes en stap uit bed. Ik zet de radio en aan en geniet van Journals. Justin grinnikt en loopt weg. Ik pak een handdoek en stap onder de douche. Heel mijn lichaam zit onder de blauwe plekken. Ik wil niet weten wat die nacht is gebeurd. Ik slik. Ik laat de stralen over mijn lichaam glijden, maar ik voel het niet. Ik voel me ziek, zwak, lelijk,dik en vooral vies. Ryan heeft me ooit gebruikt, ik dacht altijd dat hij een goede jongen was. Ik zucht en stap de douche uit. Ik trek een trainingsbroek aan met een trui en doe mij haar in een kot. Ik kijk in de spiegel en schrik van mijn eigen spiegelbeeld. Damn, ik zie er niet uit. En mijn haar moet ook weer eens geverft worden. Ik zucht en loop naar beneden. 'Hey, je Iphone ging drie keer over van anoniem.' Ik knik en loop naar mijn telefoon. Net als ik hem in mijn zak wil doen gaat hij weer over. Weer anoniem.

>>.Hallo?

<<. Ik krijg je wel, je hoort bij mij. Je lichaam was zo mooi.

Huilend hang ik op. Mijn benen voelen zwaar aan en ik val op de grond. Alles wordt wazig. 'Lieverd!' roept Justin geschrokken. Hij rent op me af en leg me op de bank. 'Wie was dat?' vraagt hij als ik weer bij zinnen ben. Ik haal diep adem en tranen beginnen te komen. 'Het was R..Ryan.' snik ik. Ik begin erger te huilen en Justin probeert me te troosten, maar ik voel me klote dus het zal wel niet goed komen. 'Ik zal je beschermen, want ik wil je niet nog een keer kwijt.' Ik glimlach even en ga met mijn hoofd tegen Justins schouder aanliggen. 'Het spijt me.' zeg ik zachtjes. 'Hoezo spijt het je?' Ik haal mijn schouders op. 'Dat ik zo'n trut ben geweest. Justin lacht. 'Nee, het spijt mij, ik ben een sukkel geweest en dankzij mij ging je naar Ryan toe en ben je nu "dit".' Ik frons een wenkbrauw. 'Schat het is jou schuld niet maar de mijne, en nu stil, ik ga een lekker lunch voor je maken.' grinnik ik. Ondanks dat ik verdrietig en bang was, moet ik toch vrolijk doen. Ik sta op en waggel naar de keuken. Oké, ik weet niet of dit goed gaat komen, maar ik wil dat Justin denkt dat alles goed gaat. Ik wil niet meer een aansteller zijn. Ik pak aardbeien uit de koelkast en chocolade. Ik smelt de chocolade en de aardbeien dip ik erin. Netjes leg ik het op een bord. Snel bak iknog een hartjesvorm ei en leg het op een botherham. Tevreden kijk ik ernaar. Stiekem wil ik ook wel, maar nog dikker wil ik niet worden. Dus dan maar staren. Ik pak het bord en zet het bij Justin neer aan tafel. 'Alsjeblieft.' zeg ik met een fake glimlach. Ik had zo'n pijn in mijn ribben maar ach. 'Dankjewel lieverd, moet je niks?' Ik schudt mijn hoofd. Justin haalt zijn schouders op en begint gulzig te eten. Ik glimlach. Hij is zo schattig! Gewoon om op te eten. Wacht , waarom denk ik aan eten? Ik zucht. Het zal de honger wel zijn. 'Lieverd je hebt heel lekker gekookt.' zegt Justin terwijl hij mij vastpakt bij mijn heupen. Ik bloos. 'Je hoeft niet te blozen hoor mooierd.' Oké nu weet ik zeker dat ik rood als een tomaat ben. Justin lacht. 'Ja lach maar.' en ik lach mee. 'Ik ga naar boven toe.' Justin knikt. Als ik naar boven loop voel ik twee handen. Ik schrik me dood en draai als een gek om. Als ik Justin zie haal ik opgelucht adem. Tweede keer vandaag dat hij me laat schrikken. 'Hoezo achtervolg je me?' Justin lacht. 'Ik wou gewoon met je mee.' Ik knik lachend n loop naar de slaapkamer en ga op het bed zitten. Ik doe even me ogen dicht en als ik ze weer open doet zie ik Justin tegenover mij zitten met een big smile. 'Waarom lach je?' vraag ik onzeker. 'Je ziet er zo schattig uit right now.' Ik begin te lachen. 'Yeah right, mijn haar zit voor geen meter, ik heb geen makeup op en ik heb allemaal blauwe plekken in mijn gezicht. Ga niet liegen.' Justin lacht. 'Ik lieg niet, ik vind je echt schattig zo.' Ik bloos. 'Ik meen het hoor, ik snap niet dat wij zo vaak ruzie hebben.' Ik haal mijn schouders op. 'Tja,dat weet ik ook niet.' Ik lach. 'Ik weet wel dat ik van je houd.' Justin glimlacht en komt dichterbij mij gezicht. 'En ik van jou.' Fluisterd hij in mijn oor. Ik bijt op mijn lip en zoen hem. Er gaat een tinteling door mijn lichaam. De vlinders die komen weer terug. Ik glimlach even onder het zoenen door. Eindelijk voel ik me weer happy. Als Justin verder wil stop ik gelijk. 'Sorry.' zeg ik zachtjes. Justin pakt mijn handen vast en zegt:' Lieverd, ik snap het en je hoeft echt geen sorry te zeggen.' Ik knik en ik voel de tranen alweer komen. Jeetje, ik moet serieus stoppen met zoveel te huilen. Dit is gewoon niet meer leuk. 'Hey lieverd wat is er?' vraagt Justin bezorgd. Ik veeg mijn tranen weg en schud mijn hoofd. 'Je gaat het nu gewoon zeggen oké?' zegt Justin een beetje dreigend. Ik schrik. 'Sorry.' mompelt Justin erachteraan. 'Vertel het nou maar gewoon.' Ik haal diep adem en vertel hem hoe ik me voel, alles vanaf het begin zeg ik allemaal tegen hem. Justin kijkt verschrikt maar geeft me gelijk een knuffel. 'Het komt goed lieverd, I'm gonna help you , Everthing is gonna be alright.' Ik glimlach en geef hem een kus. Ik ga op bed liggen en val in een diepe slaap.

Heeyy, sorry voor het korte hoofdstukk :'( xxx