His girl [[Part one]]

Hoofdstuk 14

Ik open mijn ogen en het eerste wat mij opvalt is de ernstige hoofdpijn. Mijn lichaam is al wat geminderd qua pijn in de afgelopen twee dagen. Ik grijp met mijn handen naar mijn hoofd, zulke erge hoofdpijn heb ik. Het is ook al twee dagen geleden dat ik Justin voor het laatst heb gesproken. Ik ben bang dat hij boos op mij is vanwege het feit dat ik geen seks met hem wilde. Niet nu, maar hij geeft het niet toe. Hij zei tegen mij dat hij het niet erg vond, maar nu ben ik daar niet zo zeker van. Ergens vind ik het ook niet erg om even rust aan mijn hoofd te hebben. Ik kan de rust wel goed gebruiken. Net wanneer ik mijn ogen wil open gaat mijn slaapkamerdeur open en een onzekere Ryan stapt mijn kamer binnen. Woede vult mijn lichaam. Hoe heeft hij het lef om zomaar binnen in mijn kamer te stappen? Hoe durft hij! Ik haat hem. 'Wat doe jij hier?' Sis ik kwaad. Hij negeert mijn vraag totaal en gaat naast mij zitten op het bed. 'Hoe gaat het met je?' Vraagt hij, totaal negerend van wat ik vroeg. Ik schud mijn hoofd vol woede. Mijn handen beginnen te trillen en tranen borrelen op. Het liefst schreeuw ik nu of huil ik nu, maar ik kan mijzelf inhouden. 'Nou ik denk dat je beter weg kan gaan.' Ik zie een traan over zijn wang lopen en ik bijt op mijn lip. 'Ik heb spijt dat ik dit gedaan heb.' Sarcastisch lach ik. 'Tuurlijk Ryan! Maak dat de kat wijs!' Mompel ik. 'Prima, als je me niet gelooft, ga ik je leven tot een grote mislukkeling maken.' Schreeuwt hij dreigend en loopt vloekend weg. Is deze jongen bipolair? Het ene moment laat hij duidelijk zien dat het hem spijt, maar wanneer hij zijn zin niet krijgt is hij de duivel. Hij kan mij wel bedreigen, maar mijn leven is al een mislukkeling. Wat kan hij nog erger maken? Ik sta tegenwoordig nergens meer van te kijken. Net wanneer ik mijn ogen weer wil dichtdoen, gaat mijn telefoon. 'Hallo?' 'Hey, Justin hier.' Ik rol met mijn ogen. 'Goh, je leeft.' Roep ik sarcastisch over de telefoon. Een grinnik verlaat Justins mond. 'Ja, sorry. Ik had het nogal druk met mijn manager. Hij liet mij niet eerder weggaan.' Ik zucht. 'En daar doe je twee dagen over?' Nu zucht Justin. 'Ik kom zo langs.' En met die woorden hangt hij op. Ik bijt op mijn lip. Was ik te hard voor hem? Ik wilde niet boos of bot overkomen, maar hij had op zijn minst wat moeite mogen doen voor mij. Ik durf te wedden dat als Justin hier was, Ryan nooit langs was gekomen. Ook al ging het goed tussen mij en Justin, vertrouwen doe ik nog niet voor de volle honderd procent. Ik heb vroeger die fout zo vaak gemaakt. Ik was zo naïef en wanhopig voor een vriend, dat ik iedereen vertrouwde. Iets wat ik heb geleerd om nooit meer te doen. Ik stap uit bed en neem een heerlijke, warme douche.

Helemaal aangekleed en al loop ik naar beneden toe.
'Hoi mam.' zeg ik als ik mama zie. Ze knikt alleen wat. Ik zucht. Dit gaat weer geweldig. Wanneer ik me weer wat beter voelt, gedraagt ze zich weer als een kutwijf. Ik kan dat ook echt gebruiken. De bel gaat en zonder na te denken loop ik naar de deur. Ik zie Justin staan en geef hem een kus. 'Hey honey, alles goed?' Ik barst in huilen uit en loop naar boven. Justin volgt mijn aanwijzing en volgt mij in stilte. Ik lig languit op mijn bed en merk dat Justin naast me ligt. Langzaam streelt hij met mijn haar terwijl hij zich sust. 'Je kan me alles vertellen babe.' Langzaam knik ik en ga rechtop in bed zitten. 'Ryan is weer langsgekomen.' Mompel ik zachtjes terwijl ik aan mijn deken frunnik. Justins gezicht wordt rood van woede en eventjes ben ik bang. 'Wat zeg je?' Ik zucht en pak Justins hand vast. 'Rustig, Justin.' 'Nee, ik blijf niet rustig! Die jongen moet jou met rust laten!' Ik deins achteruit van zijn woede en moet mijzelf herpakken. Ik vertel het hele verhaal over vandaag en Justins gezicht ziet rood van woede. 'Ik maak hem af! Hoe durft hij jou te bedreigen?' Roept hij boos en trekt mij in een vertrouwde knuffel. Tranen lopen weer langs me wangen. Ik heb Justins aanwezigheid gemist en ik snap niet hoe ik het twee dagen heb kunnen redden zonder hem. Ik ben blij dat ik iemand als Justin heb. Iemand die om me geeft. Iemand bij wie ik mijn problemen kan vertellen. Iemand die mij begrijpt. 'Justin?' zeg ik zachtjes. Justin kijkt mij vragend aan.
'Ik houd van je.' Justin glimlacht. 'Ik houd ook van jou.' Ik geef Justin een kus en leg mijn hoofd op zijn borstkast. Ik sluit mijn ogen en val in een diepe slaap.

Wanneer ik weer wakker word zie ik Justin niet meer naast me liggen. Ik kijk op de klok en zie dat ik letterlijk twaalf uur lang heb geslapen. Fuck, snel sta ik op en houd mijn hoofd vast. De hoofdpijn is erger geworden, maar ik probeer het te negeren. Ik loop richting de douche en draai de kraan open. Ik kleed me uit en wacht tot de douche een goede tempratuur heeft aangenomen. Ondertussen bestudeer ik mijn armen. Diepe sneeën en krassen maken zich duidelijk op mijn naakte huid. Een steek gaat door mijn lichaam heen. Met een vinger ga ik langs de wonden en ik bijt op mijn lip. Hoe heeft dit ooit zo ver kunnen komen? Ik stap onder de douche en sluit mijn ogen van genot. Ik houd van een warme douche. Na ongeveer een kwartier besluit ik dat het genoeg is en stap uit de douche. Ik droog mij af en loop naar mijn kast toe. Ik pak mijn jurkje met lange mouwen uit de kast en trek hem aan. Ik wil niet dat Justin mijn sneeën ziet. De laatste tijd sneed ik me niet en ik miste het ook niet, maar toch is het een leeg gevoel. Ik heb het geluk dat Justin mij op andere gedachtes kan brengen, want anders had ik vast en zeker de hoop opgegeven. Ik loop de keuken in en zie dat Justin druk bezig is. Ik glimlach en bestudeer hem. Hij had geen moeite gedaan om zijn haar te fatsoeneren, want zijn haar zat wild maar toch op een schattige manier. Hij droeg dit keer geen T-shirt. Ik bijt mijn lip en kijk naar al zijn tatoeages.
Goedemorgen, kan je het zien schat?' Ik bloos en loop naar Justin toe. Ik geef hem een kus en hij trekt mij gelijk in een knuffel. Ik sluit mijn ogen en geniet van zijn blote lichaam tegen mij aan. Ik kan hier wel aan wennen. 'Ik heb ook een ontbijtje voor jou gemaakt.' Ik glimlach en neem plaats op een stoel. Ik kijk naar het eten en ik moet zeggen, het ziet er verdomd lekker uit. Toch begin ik met tegenzin te eten. Ik wil niet te dik worden, voor al niet als het pannenkoeken met spek is. Ondanks dat Justin een geweldige kok is, laat ik het laatste beetje staan. 'Zit je nu al vol?' Vraagt Justin toch een beetje bezorgd. Ik knik. 'Ja ik heb nog steeds niet zo veel honger.' Ik lieg. Ik had verschrikkelijke honger, maar ik wil niet dat ik dik word. Ik heb zo vaak mijn leven gehoord dat ik een dikke olifant ben, dat ik het uiteindelijk heb geloofd. Nu eet ik weinig tot niks meer en val steeds meer af. Niet dat ik het zie, want ik ben en blijf een dik. 'Het was wel erg lekker! Je zou een goede kok zijn.' Probeer ik het onderwerp te veranderen. Justin glimlacht. 'Dat weet ik. Als ik geen artiest was, zou ik een kok worden.' Ik begin te lachen. 'Wat voor soort afspraak had je eigenlijk met je manager?' Vraag ik nieuwsgierig. Justin begint te lachen en kijkt me hoofschuddend aan. 'Ben jij een kleine beetje nieuwsgierig?' Ik bloos en haal mijn schouders op. 'Ik moet nieuwe nummers schrijven. De fans verwachten veel meer van mij.' Fronsend kijk ik Justin aan. 'Was het niet juist de bedoeling om een pauze te houden?' 'Dat klopt, maar ik verdien anders geen geld. En dan kan ik gedag zeggen tegen mijn carrière.' Ik knik begrijpelijk. Het is raar dat Justin eerst zei dat hij voor een jaar een pauze nam voor zijn eigen privacy. En nu hij ineens weer de studio induikt is helemaal raar. Wat betekent dat voor ons? Betekent dit nou dat hij het te druk gaat krijgen met zijn eigen leven? Hij had het al druk toen hij met zijn manager aan het overleggen was. Laat staan als hij weer gaat optreden. Ik staar vooruit en bijt op mijn lip. Ik wist dat ik niet goed genoeg was voor Justin, maar ik hoopte stiekem dat hij... Ik weet het ook niet meer.

'Gaat het?' Ik schrik op uit gedachtes en kijk verward naar Justin. 'Wat zei je?' Justin begint te lachen en schudt zijn hoofd. 'Volgens mij ben jij diep in gedachten hè?' Ik begin te lachen en knik dan toch. 'Waar dacht je aan?' Ik twijfel, zal ik het hem zeggen of juist niet? Ik wil niet dat hij denkt dat hij een keus moeten tussen mij en zijn cariere. Ook al weet ik duidelijk wat zijn keuze zal zijn. 'Nee, ik dacht aan de toekomst. Niet meer, niet minder.' Ik glimlach ongemakkelijk. Justin pakt mijn hand vast en wrijft eroverheen. 'Je hoeft niks achter te houden voor mij. Ik weet dat het moeilijk is om je open te stellen, maar probeer het.' Ik glimlach en knik. Ik leun dichterbij Justin en leg mijn lippen op de zijne.