His girl [[Part one]]

Hoofdstuk 21

Het is nu een week geleden dat Justin en ik aan zijn gekomen in Parijs. En oh, wat hou ik van deze stad. Ik zou hier nooit meer weg willen. Als we weer terug thuis zijn, moet ik weer naar school toe. Dat betekent dat het pesten weer doorgaat, en ik kan dat niet meer aan. Helaas gaan we vanmiddag laat alweer weg. Als ik de kans kreeg, bleef ik hiervoor altijd. Ik zou wel aan dit leventje kunnen wennen. Ik pak alvast de dingen in die ik niet meer nodig heb en een traan verlaat mijn oog. Oh, wat haat ik mijzelf voor het zoveel huilen. Gelukkig ziet Justin dat niet. Ik voel me nog steeds zo schuldig tegenover Justin. Ik kijk hem aan, maar hij heeft het niet door. Hij ligt nog lekker te slapen. We besloten vannacht uit te gaan, maar het werd echt heel laat. Zo laat, dat ik niet meer in slaap kon vallen. Het is nu ongeveer twee uur in de middag en hij ligt nog steeds te slapen. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Als deze jongen eens wist wat hij met mij deed. Ik loop naar het keukengedeelte en maak een lekker ontbijtje voor Justin. Ik besloot om niet te veel te gaan eten vandaag. Ik heb gisteren veel te veel alcohol op. Daar zit al zoveel suiker in. Ik word al misselijk van het idee.' Ik kruip naast Justin in bed en schud hem zachtjes wakker. 'Justin, wakker worden'. Fluister ik in zijn oor. Justin word wakker en kijkt mij dof aan. Oh, wat is hij schattig als hij net wakker is. "Goedemorgen lieverd.' En ik geef hem een kus. 'Hier eten jij.' Zeg ik lachend en geef hem zijn ontbijtje. Dankbaar kijkt hij mij aan en propt zoveel in zijn mond dat heel zijn mond uitpuilt van het eten. Ik lach en schud mijn hoofd. 'Vreetzak'. Grap ik terwijl ik weer uit bed klim om mij om te kleden. Ik pak een zwarte skinny jeans met een grijze trui. Snel trek ik nog mijn Dc Martens aan en kam mijn haar. Ik kijk naar mijzelf in de spiegel. Ik weet niet wat ik van mijzelf moet vinden. Ik ben niet knap, dat is zeker. Maar mijn ogen stralen weer voor het eerst in jaren. Misschien komt dat door Justin, wie weet. Ik pak Justins ketting van het nachtkastje en doe hem om. 'Babe?' hoor ik. Ik loop naar onze slaapkamer en zie Justin grinniken. 'Wat lach jij nou weer?' Vraag ik een beetje verward. 'Je ontbijt was echt heel vies'. Beledigd kijk ik naar Justin. 'Ik zal nog eens iets aardigs voor je doen'. Roep ik geïrriteerd en ik wil weglopen, maar Justin houdt mij tegen. 'Je weet dat ik een grapje maak toch? Het was het lekkerste ontbijtje dat ik ooit heb gegeten'. Ik begin te lachen en schud mijn hoofd. 'Overdrijven is ook een vak'. Ik duw Justin van mij af en loop hoofdschuddend weg. 'Babe wacht!' Ik frons en draai me om. 'Ik ga vandaag een tattoo laten zetten op mijn arm. Ga je mee?' Ik knik. 'Tuurlijk ga ik mee'. Glimlach ik. Ik wilde ook altijd al een tatoeage. Wat voor tattoo weet ik nog niet, maar ik wil wel iets. 'Nog een?' Justin knikt. 'Je kan nooit genoeg tatoeages hebben'. Ik grinnik. Hij heeft een goed punt. 'Ik wil er eigenlijk ook wel een'. Ik spring terug op bed bij Justin en kijk hem aan. Zijn haar zit wild, maar het is het mooiste wat ik ooit heb gezien. Als ik naar Justin kijk, verdwijnen al mijn problemen met de horizon. 'Oh, dat vind ik een heel goed idee. Misschien moet je er eentje met mijn naam nemen!' Ik por Justin in zijn maag en ren zo hard mogelijk weg. 'Ik krijg je wel!' Hoor ik achter me. Ik draai om en zie dat Justin mij bijna inhaalt. Shit, de muur verpest het weer hoor. Ik ben buiten adem, dus ik stop met rennen. Ik rust mijn handen op mijn knieën en sta gebogen. Oh, ik moet echt aan mijn conditie werken. 'Oké, ik geef me al over!' Roep ik hysterisch. 'Nu heb ik je'. Fluistert Justin in mijn oor, wat voor kippenvel zorgt. Hij slaat zijn armen om mijn middel en geeft mij kusjes in mijn nek. 'Ik laat je nooit meer los'. Fluistert hij nog steeds. Ik bijt op mijn lip. Ik doe net alsof ik van niks weet. 'Maar Justin, hoe moet ik dan douchen of plassen?' Ik kijk hem glimlachend aan.' 'Dan ga ik mee'. Zonder enige twijfel. Ik frons. 'Hoe ga je dat doen als ik ongesteld ben?' Ik grijns, wetend dat Justin dit vies vindt. 'Jezus, Nevaeh. Jij weet ook hoe je een moment moet verpesten'. Justin houdt mij nog steeds vast, en ik probeer me los te maken maar Justin is veel te sterk. 'Sorry not sorry'. Grijns ik. Justin kijkt me recht in mijn ogen aan, maar zegt niks. Hij bijt op zijn lip en voor ik het door heb zitten zijn lippen op de mijne. Vuurwerk explodeert en mijn hart gaat tekeer. Ik kan de passie voelen en voor een moment lijkt het of Justin en ik alleen op de wereld zijn. Ik glimlach eventjes en ga met mijn handen door Justin zijn haar. Zijn lippen passen precies op de mijne en het voelt geweldig. Even vergeet ik alle problemen om mij heen, maar het schuldgevoel komt toch weer naar boven. Langzaam laat ik Justin los en kijk hem verontschuldigd aan. 'Sorry'. Mompel ik zachtjes. Justin pakt mijn hand vast en glimlacht bezorgd. 'Is er iets aan de hand babe?' Ik haal mijn schouders op. 'Nee, ik moest even op adem komen'. Ergens lieg ik niet, want als het nog langer had het geduurd, was ik gestikt. Niet dat ik dat erg vind, want Justins lippen zijn alles waard. Justin kijkt mij doordringend aan, maar knikt uiteindelijk. 'Ik ga me even opfrissen en dan gaan we naar de tattooshop'. Justin loopt naar de slaapkamer en ik neem plaats op de bank. Ik pak mijn telefoon erbij en ik check mijn berichten. Ik heb niet veel berichten. Eentje van mijn moeder, met de vraag of alles goed gaat. En eentje van mijn zusje. Blijkbaar heeft zij sinds kort een telefoon en mocht mij een bericht sturen. Ik reageer op de berichten en ga daarna naar Twitter. In tegenstelling tot mijn berichten, word ik gespamd op Twitter. Allerlei meiden taggen mij in foto's van mij en Justin en stiekem sla ik er een paar op. Sommige foto's waren oprecht leuk van ons twee. Sommige meiden gunnen ons alle geluk, maar ik zie ook Tweets die ik liever niet zie. Ze zijn vol met haat berichten en hopen dat ik doodga. Ik voel tranen opkomen en besluit mijn Twitter maar af te sluiten. De foto die ik heb opgeslagen doe ik als achtergrond en ik glimlach als ik de foto zie. Wat zien wij er gelukkig uit, maar ik weet niet hoe ik mij moet voelen. Als ik met Justin ben, voel ik mij het gelukkigste meisje op aarde, maar wanneer hij even weg is, barst mijn depressie weer los. Alsof Justin mijn licht in de duisternis is. 'Kom laten we naar die tattooshop gaan.' Ik schiet uit mijn gedachten en kijk Justin aan. Ik sta uiteindelijk op en glimlach. 'Laten we gaan'.