His girl [[Part one]]

Hoofdstuk 29:

Versteend sta ik op de trap. Nee, waarom moet hij nu komen? Stil blijf ik op de trap staan. 'Gast, she is hurting herself because of you!' hoor ik Ryan zeggen. Mijn ogen worden groot. Shit. 'I don't care, she fucked with another guy.' Mijn ogen vullen zich met tranen. Justin zat dus met Ryan te praten over mij. Ik loop weer terug naar boven en val op mijn bed. Ik wil hier niet meer zijn.  Ik spring van bed en pak mijn tas in . Snel vul ik mijn tas met al mijn spullen. Niet dat ik veel had maar dat maakt niet uit. Ik loop weer van de trap en hoor niemand praten. Heel zachtjes loop ik door de deur. 'Where are you going?' hoor ik een stem zeggen. Een stem die ik liever niet meer hoor. 'Ik ga weg.' snauw ik. Mijn armen worden vast gepakt en k wordt mee naar binnen gesleurd. 'Justin laat me los!' schreeuw ik.  Waarom ik niet in het Engels tegen hem praat? Omdat ik geen zin in heb. 'Nee, we gaan praten.'Ik word op de bank neergezet en boos kijk ik naar Justin en Ryan. 'Sorry.' fluistert Ryan. Ik negeer hem. Op dit moment zijn mijn schoenen nog interressanter. 'Nevaeh, we moeten echt praten.' zegt Justin nu zacht. Ik bijt op mijn lip. 'Moet je niet naar Selena toe?' snauw ik boos.  'Moet jjij niet naar bed met die vriendje van je.' Boos kijk ik Justin aan. 'Wat denk jij wel niet? Ik ben helemaal niet met hem het bed ingeduikt!' schreeuw ik nu boos. 'Oh nee tuurlijk niet!' schreeuwt Justin boos. 'Nee, maar jij gelooft me toch nooit! Jij denkt zeker, oh laat ik Nevaeh maar eens pijn voelen?' schreeuw ik nu nog bozer. Ik merkte zelf niet echt hoe boos ik was, maar Ryan probeert me stil te krijgen. Eindelijk naar al die tijd komen mijn gevoelens uit. 'Nevaeh, ik heb je nooit pijn willen doen.'  zegt  Justin zacht. Ik begin te lachen. Echt met zo'n sarcasme lach. 'Nee, tuurlijk niet. Eerst Nicky, nu Selena doe je best boy, maar ik hoef het niet meer.' Tranen vullen mijn ogen en boos loop ik weg. Weg van hier. Weg van alles. Rot leven...

JUSTINS POV:

'Ryan ik denk dat je beter weg kan gaan.' zeg ik zacht. Dit was althans nog mijn huis. Ryan knikt en loopt zonder mij te begroeten weg. Ja, hij is echt boos op mij, maar als hij het beter weet moet hij maar lekker met Nevaeh nemen. Ik loop naar boven en zoek Nevaeh. Ik glimlach even.  Ze ligt lief op onze bed te slapen. Waarschijnlijk was ze doodop. Ik denk aan al onze herrineringen. Een traan ontsnapt mijn oog. Ik ben echt erg. Trouwens, hoe kwam ze er in godsnaam achter dat ik met Selena heb? Dat is gewoon de domste onzin ever. Ik pak mijn telefoon en check mijn Twitter. Ik zucht. Hij is gehackt. Ik besteed er geen aandacht aan en ga naast Nevaeh liggen. 'Ik hou van je.'  fluister ik in haar oor. Snel komt er een glimlachje op haar mond. Waarschijnlijk droomt ze, maar dat zal vast niet over mij gaan. Ik ben echt gewoon niet het  ideale vriendje. Ik zucht en val in slaap.

-Droom-

Ik val in een diep zwart gat. Ik gil en wil er uit komen , maar het lukt me niet. Als ik klaar ben met vallen, zie ik een soort Paradijs, ik weet niet precies hoe je het kan noemen, maar het ziet er schitterend uit. Overal is vrede en liefde. Ik loop naar een bankje en ga er op zitten. 'Welkom.' hoor ik een man zeggen met een zware stem.  Ik bekijk hem even en groet hem,. Hij heeft een witte gewaad aan en een lange baard. In welke tijd leven ze hier zeg? Of is dit.. Ik slik. 'Meneer wat doe ik hier?' vraag ik nieuwschierig. De man lacht. 'Dit is het paradijs waar iedereen ooit een keer heen gaat.' Ik knik. 'Waarom ben ik hier dan?' 'Ik wil alleen zeggen, laat je kansen niet verspillen, en volg je hart.' Het liefst blijf ik hier. Het is zo mooi hier! 'Je kunt hier niet blijven.' Mijn ogen worden groot. Het lijkt wel alsof die man gedachten kan lezen. Ik slik. 'Je hoeft niet bang te zijn, ik zal er altijd voor je zijn, en ik ben trots op je jongenman.' Ik glimlach en bedank de man......

-Einde Droom-

Raar wordt ik wakker. Wat was dat nou voor een droom? Ik kijk naast me. Even glimlach ik. Ze ligt nog steeds te slapen. Omg Ik weet wat ik ga doen! Snel stap ik uit bed en maak een heerlijk ontbijtje voor haar. Ja ,we hebben nog al lang geslapen blijkbaar, want het is 07:00 uur. Ik pak wat aardbeien en leg ze in een hartjesvorm op het bord. Snel bak ik nog een eitje en leg hem ook op het bord. Nog snel wat sinaasappelsap in een glas doen. Nog al heel onhandig loop ik met twee handen vol naar boven. 'Nevaeh.' roep ik zachtjes. Verward wordt Nevaeh wakker, maar zie snel een glimlach op haar gezicht staan als ze het ontbijt ziet. 'Dit had je niet hoeven doen.' zegt ze zachtjes, maar net hard genoeg zodat ik het kan horen. 'Omdat ik van je hou.' Ik geef haar het ontbijtje. Dankbaar kijkt ze me aan. 'Weet je, aangezien het 31 December is, en het vanacht een nieuw jaar begint, vind ik dat we gewoon opnieuw moeten beginnen.' zegt Nevaeh terwijl ze glimlacht naar mij. Hoe kan ze in een nacht en avond van gedachten zijn veranderd? Enthousiast knikt ik blij. Tuurlijk wil ik opnieuw beginnen. Ik zou niks anders willen. 'Ik hou van je.' Nevaeh grinnikt. 'Dat weet ik nu wel, gisteren zei je dat ook al.' Mijn ogen worden groot. 'Dus je sliep niet?' ze knikt. Ik por haar in haar zij en geef haar een kus . Omg wat hou ik van haar.