His girl [[Part one]]

Hoofdstuk 9

Justins Point of View

Gestrest loop ik heen en weer. Nu de paparazzi erachter is gekomen dat ik op deze middelbare school zit en Nevaeh date, weet ik niet meer of ik hier wel veilig zit. Het is nu een tijdje goed met me en de paparazzi kan dat in een klap veranderen. Ze hoeven mij maar te komen 'stalken' en dan is het hek van de dam. Ik weet dat ik beroemd wilde worden en mijn talent met de wereld wilde delen, maar dit wilde ik niet. Ik wilde een goed leven, niet zo'n leven als vroeger. Snel loop ik van de trap af, richting de keuken waar mijn moeder met haar handen in haar haar zit. 'Mama, gaat het?' Vraag ik bezorgd. Mijn moeder kijkt op en glimlacht gebroken. 'Ja, met mij gaat het wel. Ik maak mij zorgen om jou.' Ik glimlach schuldig. 'Het laatste wat je moet doen is je schuldig voelen. Ik ga even naar Ryan toe.' Ik geef mijn moeder een kus op haar wang en loop snel naar mijn auto toe. Natuurlijk ga ik niet naar Ryan toe. Ik mag hem echt niet. Ik ga naar Nevaeh toe. Misschien dat zij mij gerust kan stellen. Waar woonde ze ook al weer? Gelukkig bestaat er zoiets als een tomtom. Onderweg kom ik Ryan tegen en ik besluit hem aan te spreken op zijn gedrag. 'Yo Ryan! Stop even met fietsen! Wacht!' Ryan stopt met fietsen en kijkt me vragend aan. 'Kan ik je even spreken?' Vraag ik nonchalant. Ryan knikt en stapt van zijn fiets af. 'Yo, tuurlijk dude.' Ik snap echt niet dat hij nou nog vrolijk kan doen. Als we binnen zijn krijg ik een woede-uitbarsting. 'Waarom heb jij door de hele school verteld dat jij seks had met Nevaeh?' vraag ik boos, alhoewel boos niet de goede woordkeuze is. Eerder kwaad. 'Yo dude, doe is even rustig man.' probeert Ryan mij gerust te stellen. 'Nee, waarom deed je dat?' Roep ik nog steeds boos. 'Oké, Ik zei dat ik jaloers op je was, en dat ik daarom alles had verzonnen en dat ik haar leuk vind.' Ik zucht. 'Vuile klootzak.' Mompel ik en loop zonder iets te zeggen weg. Ik wil niet dat Nevaeh moet lijden voor zijn egoïstische gedrag.

 Ik wil weer richting mijn auto lopen, maar dan zie ik Nicky voorbijlopen. 'Hey!' Probeer ik zo vrolijk mogelijk te zeggen. Eigenlijk ben ik hartstikke sarcastisch, maar ik moet wel aardig doen. Ik moet er toch overheen zien te komen. Al die spanningen van de paparazzi en dan ook nog eens het gedrag van Ryan. 'Hey Justin, alles goed?' Vraagt Nicky met een glimlach. 'Het gaat wel prima! Veel stress, maar dat komt goed.' 'Oh, dat is wat minder. Kan ik je op anderen gedachtes brengen?' Ik kijk haar fronsend aan. Wat denkt zij nou? Ik schud mijn hoofd van niet en gelijk valt er een dodelijk stilte. 'Heb je zin om bij mij thuis te gaan relaxen?' Vraagt Nicky na een tijdje. Ik haal mijn schouders op. 'Ik was eigenlijk onderweg naar Nevaeh.' Nicky begint te lachen en trekt mij mee naar een huis naast Ryan. 'Jij bent buren met Ryan?' Ze knikt en glimlacht weer. 'Je kan echt wel een uurtje missen hoor.' Uiteindelijk stem ik in en nu sta ik in een klein, maar schattig huisje. 'Welkom in mijn huis.' Ik glimlach en kijk haar wantrouwig aan. Ze doet wel heel erg haar best voor iemand die gewoon wilt relaxen. 'Leuk huisje heb je.' Ik lach, duidelijk sarcastisch. We gaan op de bank zitten en lachen wat. 'Zeg, waarom pestte je Nevaeh eigenlijk?' Ik weet dat ik met de deur in huis val, maar ik moet het echt weten. Ik zie Nicky schrikken, maar het interesseert me niet echt. Ik moet weten waarom ze dit heeft gedaan en nog steeds doet. 'Nou.' stottert ze. 'Ik was erg populair, maar daarvoor moest ik veel doen. Ik moest mensen pesten en als ik dat niet deed dan hoorde ik niet meer bij mijn groepje. Dat zorgde ervoor dat ik Nevaeh koos om te pesten. Ik werd thuis mishandeld door mijn stiefvader en ik moest ergens mijn agressie op kwijt.' Ik zie tranen bij haar opkomen en gelijk troost ik haar. 'Ik had al zo vaak tegen haar gezegd dat het me spijt, maar ze vertrouwt me niet meer.' Zegt ze nog snikkend. Omdat het moet lijken alsof ik haar mag, geef ik haar een knuffel en sus ik haar een beetje. 'Het komt goed. Nevaeh heeft tijd nodig. Gun haar die tijd.' Ik geef haar een knuffel en wrijf over haar rug. 'Echt?' Ik knik. Een tijdje kijken we diep in elkaars ogen aan. Nicky heeft het verkeerde in haar hoofd geprint en voor ik het weet zijn haar lippen op de mijne. Dit was niet de bedoeling, fuck. Nevaeh gaat me haten. 'Shit.' zeg ik als we klaar zijn. 'Oh shit, het spijt me zo erg.' En Nicky begint te huilen. 'Het is niet erg, het was mijn fout. Het spijt me.' Zeg ik nog snel voordat ik wegren. 'Shit, waarom moest ik uitgerekend haar zoenen? Ik sla mezelf voor mijn kop. 'Justin!' wordt er geroepen door een veel te bekende stem. Ik schrik. Hopelijk is dat Nevaeh niet. Ik loop wat verder door de straat, onderweg naar mijn auto en ja hoor, ik zie Nevaeh staan. 'Waarom ben jij in de straat van Ryan en Nicky?' Vraagt ze verward. 'Nicky belde me om te vragen of ik iets wist voor haar broertje.' Glimlach ik ongemakkelijk terwijl ik de achterkant van mijn hoofd krab. 'Maar Nicky heeft helemaal geen broertje?' Ik zie wanhoop ik Nevaehs ogen schijnen en ik weet dat ik het nu heb verpest. Ik had gewoon eerlijk tegen haar moeten zijn vanaf het begin. Maar natuurlijk doe ik dat weet niet, want dat is wie ik ben. Ik verpest elke relatie die ik heb. Zakelijk of privé, het maakt niet uit. Ik verpruts het toch wel weer. 'Ik weet het.' Mompel ik zachtjes. 'Wat heb je gedaan?' Wanhoop klinkt nu in haar stem en ik krijg het niet over mijn hart om het haar te vertellen. Ze heeft al zo'n moeilijk leven en dan zou ik dat ook nog moeten verpesten. 'Goed, Nicky wilde je een verrassing geven. Zodat jij haar ging vergeven.' Een ongemakkelijke glimlach verschijnt op haar gezicht, wat ervoor zorgt dat ik me nog schuldiger voel. 'Waarom ben jij zo slecht in liegen?' Snikt ze. Ik blijf verbaasd achter. Ik dacht dat ze me geloofde, maar blijkbaar is zij een ster in verbergen van gevoelens of liegen. Nu is ze weg, en doordat ik twee keer heb gelogen heb ik het echt verpest. God, waarom doe ik alles fout?