His girl [[Part one]]

Hoofdstuk 32:

Ik haal diep adem. Oké. Ryan vind me dus leuk en ik weet niet wat ik moet doen. Ik stap uit bed en trek mijn zwarte broek aan en een trui. Er stond op ; I love you to the moon and back. Snel doe ik mijn haar goed. Ik had geen zin in make up dus dat laat ik maar. Ik loop naar beneden en hoor de douche niet meer. Ik bijt op mijn lip en loop zo snel mogelijk door. 'Goedemorgen.' hoor ik achter me. Ik draai me om en zie een half naakte Ryan met alleen een handdoek om zijn middel. Ik bijt op mijn lip. 'Goodmorning, zal ik een ontbijtje maken?' vraag ik zo normaal mogelijk. Ryan knikt en gaat op de bank zitten. 'Moet je niet aankleden?' vraag ik lachend. Eigenlijk meende ik die lach niet , maar ik moest toch vrolijk blijven? Ryan schud zijn hoofd. 'Je weet nu toch al dat ik je leuk vindt.' Ik zucht. 'Dus waarom zou ik dan niet zo mogen rond lopen.' Ik negeer het en maak een ontbijt voor hem. Zelf eet ik wel een manderijn ofzo. Ik geef het bord met eten aan Ryan en loop naar boven. Ik rol met mijn ogen. Ik weet niet wat ik voor hem voel. Ik mag niet verliefd op hem worden. En die sixpack van hem dan. Oké , het voelt nu net of ik vreemdga. Dus laat ik die gedachten maar snel wegjagen. Ik ga achter mijn laptop zitten en ga op Facebook. Eindelijk heb ik eens zin om al die vriendenverzoeken van Beliebers en fans te beantwoorden. Allemaal accepteer ik ze en tevreden zet ik mijn laptop uit. Ik loop naar beneden en zie Ryan niet meer. Ik haal opgelucht adem, en loop naar de 'muziekkamer.' Ik ga achter de piano zitten en zing Who you are van Jessie J.

'Je bent goed.' hoor ik achter me als ik klaar ben. Ik draai me om en zie Ryan daar staan. Hij heeft alleen een trainingsbroek aan, die wel erg laag hangt. Ik rol mijn ogen. 'Dankje.' zeg ik zachtjes. Ryan knikt en komt naast me zitten. 'Ga je nou echt zo je best doen?' vraag ik terwijl ik een liedje bedenk. Niet dat ik er een kan bedenken, maar ach. Ryan knikt. 'Ik vind dat je beter bij mij past.' Ik frons een wenkbrauw. Sinds wanneer is hij zo? Normaal was hij het zachtaardige jongen, die vrolijk was,en niet zo arrogant. Ja op de een of andere manier vond ik hem  arrogant. 'Waarom?' vraag ik nieuwschierig. Ryan zucht en loopt weg. Hij kijkt nog achterom en loopt weg. Ik zucht. Waarom? Ik wil hem niet leuk vinden. Dat mag gewoon niet. Ik kruip weer achter de piano. Yes ik heb een melodie in mijn hoofd. Ik speel hem uit op de piano en het klinkt best cool. Maar ach, ik heb geen talent daar voor. Ik pak Justins laptop en ga naar Youtube. Ik tik Justin Bieber, backpack in. Al gauw zing ik mee met het liedje: 

You said “I come in peace” so I took you home

I gave you food and I gave you clothes

I taught you how to move your feet when the rhythms on

Still you wanna leave ‘cause you feel alone

 

You don’t know what they’re like

If they know that you’re alive

They’re gonna try to take away the secrets of your planet's life

I know you must be upset, you lost your family in a wreck

But you gotta listen

 

Don’t try to find your spaceship

It might be out there waiting

Stay in my backpack forever

Stay in my backpack forever

(You know I can’t find my spaceship, my planet’s outside there waiting, I can’t stay in your backpack forever)