ကမ္းေျခရြာေလးမွာ ေတာက္ပေသာမီးေရာင္မ်ားေအာက္တြင္ သက္၀င္လွုပ္ရွား ေနသည္။
ပင္လယ္ကမ္းေျခအမွတ္တရ လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ား၊ ခရုဆြဲၾကိဳး၊ လက္ေကာက္ေရာင္းေသာဆိုင္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည္။ အ၀တ္ဆိုင္၊ ဦးထုပ္ဆိုင္မ်ားမွာလည္း ေရာင္စံုခင္းက်င္းထားသည့္အျပင္ စားေသာက္ဆိုင္မ်ားမွ ဟင္းနံ႔ အကင္ဆိုင္မ်ားမွ အသားကင္န႔ံမ်ားမွလည္း ပင္လယ္ဆားငန္ေလႏွင့္အျပိဳင္ သင္းၾကိဳင္ေနသည္။
ေဆးေရာင္းေသာ ဦးေလးထြန္းဆိုင္ေရွ႕မွာ သူရိန္ဆိုကၠားရပ္ကာ ခုန္ဆင္းလိုက္သည္။ ဧည့္သည္သိပ္မရေသာ ညေနခင္းတစ္ခုမို႔ သူနည္းနည္းစိတ္ရွုပ္ေနမိသည္။ ဒါေပမယ့္ အေရးၾကီးေသာ ေမေမ့အတြက္ေဆးကေတာ့ မ၀ယ္လို႔မျဖစ္ ၀ယ္ရမည္ျဖစ္သည္။
'ဦးေလး.. ထံုးစံအတိုင္း ေဆးေပးပါဦး'
'အေၾကြးေတာ့မလုပ္ပါနဲ႔ ေကာင္ေလးရာ.. ငါလည္းအရင္းျပဳတ္ေတာ့မယ္ကြ..'
'ခ်က္ခ်င္းရွင္းမွာပါဗ်ာ.. ဦးေလးကလဲ'
'မသိဘူးေလ.. မင္းေတြ႔လိုက္တိုင္း အေၾကြးခ်ည္း၀ယ္ေနတာဆိုေတာ့ ၾကိဳေျပာထားရတာ'
ကြမ္းစားမ်ားေသာေၾကာင့္ နီရဲေနေသာ သြားမ်ားကိုေပၚေအာင္ ရယ္ရင္း ဦးေလးထြန္းေျပာလာသည္။ ဒါကလည္း အမွန္မို႔ ဟာဗ်ာဆိုသည့္ စကားတစ္ခြန္းျဖင့္ သူရိန္ေခါင္းကုတ္ကာ ရယ္လိုက္ရသည္။
'မင္းအေမေရာ ဘယ္လိုလဲ'
'ဒီလိုပါပဲဗ်ာ.. အိပ္ယာထဲက ထႏိုင္တယ္လို႔ကို မရွိပါဘူး'
ဦးေလးထြန္းလက္ထဲမွ ပလတ္စတစ္ေဆးအိတ္ေလးကို လွမ္းယူလိုက္ျပီး ပိုက္ဆံအလိပ္ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းကို ကမ္းေပးလိုက္သည္။
'ေအးကြာ..သားသမီးေတြ လိမၼာလို႔ေတာ္ေသးတာေပါ႔'
'ကၽြန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ ဦးေလး'
'ေအး ေအး..'
ေဆးဆိုင္မွအထြက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္တြင္ ထိုင္ေနေသာ သူရိန္ႏွင့္ ဆိုကၠားနင္းဖက္ ဦးေက်ာ္က လွမ္းေခၚေနသည္မို႔ ဆိုင္ထဲငံု႔၀င္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
ပင်လယ်နဲ့လှေငယ်
Romance(Unicode & Zawgyi) ပင်လယ်နဲ့တူတဲ့ ဘ၀.. လှေငယ်နဲ့တူတဲ့ သူ.. မုန်တိုင်းကြားမှာ ခရီးဆက်နိုင်ပါစေ..
