မုန္႔န႔ံ ေကာ္ဖီန႔ံသင္းေနေသာ အဆင့္ျမင့္ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးမွာ ေလေအးေပးစက္ေၾကာင့္ ေအးစိမ့္ေနသည္။
သာယာေသာ အေနာက္တိုင္းသံစဥ္တစ္ခုက တစ္ဆိုင္လံုးကို လႊမ္းျခံဳထားသည္။ အျဖဴေရာင္ ေခါတ္မွီေလးေထာင့္စားပြဲရွည္မ်ားႏွင့္ အ၀ိုင္းပံု ခံုရွည္မ်ားကို အရွည္လိုက္ တန္းစီခ်ထားသည္။ တစ္ဆိုင္လံုးကို နက္ျပာေရာင္မွန္ကာထားျပီး ဆိုင္မ်က္ႏွာၾကက္ ပါတ္ခ်ာလည္တြင္ မီးသီးငယ္မ်ား ထြန္းညွိထားသည္။
အခန္းေထာင့္ စားပြဲတစ္ခုတြင္ ice coffee ခြက္ထဲမွ ေရခဲတံုးေလးမ်ားကို ပိုက္ႏွင့္လွည့္ကစားရင္း သူရိန္ ျငိမ္သက္စြာ ထိုင္ေနသည္။ အသားေရာင္ ဆြယ္တာလက္ရွည္ႏွင့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအနက္ေရာင္ကို ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး ၀တ္ထားေပမယ့္ သန္မာေသာ ကိုယ္ခႏၶာအခ်ိဳးအစားက ထင္းေနသည္။ မညွပ္ျဖစ္သည္မွာ ၾကာခဲ့ျပီျဖစ္ေသာ ဆံပင္တိုမ်ားက အတန္ငယ္ရွည္လာျပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရွင္းသန္႔ေသာ နဖူးေပၚ ၀ဲက်ေနသည္။
'သူရိန္'
'ကိုေဇယ်'
သူရိန္႔ပခံုးကို ေဇယ်ကိုင္ေခၚလိုက္မွ အိပ္မက္မွႏိုးလာသူတစ္ေယာက္လို သူရိန္ေမာ့ၾကည့္မိသည္။ ဆိုင္အ၀င္၀ကို ေက်ာေပးထိုင္ေနသည္ျဖစ္၍ ေဇယ် ဆိုင္ထဲ၀င္လာတာကို သတိမထားမိလိုက္။
ေဇယ် သူရိန္႔ကို အကဲခတ္သလို ငုံ႔ၾကည့္ကာ သူရိန္႔ေရွ႕မွ ခံုလြတ္တြင္ ၀င္ထိုင္လိုက္သည္။
'မင္းတို႔ဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ သူရိန္'
'ကၽြန္ေတာ္လဲ မသိဘူး ကိုေဇယ်....'
ေဇယ် နားမလည္။
အားမာန္ သူ႔အိမ္ေရာက္ေနသည္မွာ ႏွစ္ပါတ္ေက်ာ္ၾကာလာခဲ့ျပီ။ ဘာမွလည္းေမးလို႔မရ။ အိမ္ျပန္ခိုင္းေသာ္လည္း နည္းနည္းမွမလွုပ္။ မေန႔က သူရိန္ ေဇယ်ကိုဖုန္းဆက္ျပီး စကားေျပာစရာရွိသည္ဟု ဆိုလာခဲ့သည္။
'အားမာန္ ကိုေဇယ်အိမ္မွာလား'
'ေအး...'
'ဘာေျပာေသးလဲ'
'ဘာမွမေျပာလို႔ခက္တာေပါ့ သူရိန္.. ငါ ဘာမွေမးလို႔မရဘူး..'
DU LIEST GERADE
ပင်လယ်နဲ့လှေငယ်
Romantik(Unicode & Zawgyi) ပင်လယ်နဲ့တူတဲ့ ဘ၀.. လှေငယ်နဲ့တူတဲ့ သူ.. မုန်တိုင်းကြားမှာ ခရီးဆက်နိုင်ပါစေ..
