Wampiry.
Dwaj bracia ,którzy walczą o serce Eleny. Pięknej dziewczyny o zielonych jak szmaragdy oczach.
Po wypadku samochodowym Elena musi pogodzić się ze stratą rodziców oraz siostry. Opiekuje się jak może swoim bratem, który także jest w rozsypce...
___Na następny dzień___ Wstałam z lożka po czym skierowałam się w stronę szafy. Dziś bylo zimno więc zdecydowałam się na luźną popielatą bluzkę z dość dużym dekoldem, czerwony sweferek, czarne legginsy oraz brązowe kozaczki.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Weszłam do łazienki po czym ubrałam wszystko na siebie i wyszłam. Usiadłam przy toaledce i zaczęłam się malować gdy nagle poczułam duże męskie ręce na moim brzuchu. -Cześć ksiezniczko-powiedzial Damon. -dzień dobry-powiedziałam. -Mogę zobaczyć?-spytał a ja odrazu wiedziałam o co mu chodzi. -Tak. Damon odwrucił mnie tyłem do lustra po czym podwinął moją bluzkę. Położył ręce na moim już troszkę wypukłym brzuszku po czym uśmiechnął się do mnie ciepło. -To nasze dzieło-powiedział a ja się zaśmiałam.-No co? Prawdę mówię. -Jasne-znów się zaśmiałam i dopiero twraz zaóważyłam, ze Damon mi się wyraźnie przygląda- mam coś na twarzy, źe się tak na mnie gapisz?-zapytała. -Piękny uśmiech. Podniecasz mnie-powiedział na co ja przyzgryzłam dolnął wargę. Damon wbił się w moje usta na co ja musiałam mu się wyrwać. -Muszę się dokończyć malować-powiedziałam i odwróciła się do niego plecami. Robiąc mu tym samym na złość. -To ja pójdę zrobić śniadanie-powiedział po czym pocałował mnie w kark i odszedł. Dokończyłam makijaż po czym wstałam i udałam się do kuchni. -wua la-powiedział Damon ,kładąc przede mną tależ z naleśnikami. -Woow-powiedziałam. -Smacznego. -Nawzajem. Po zjedzonym posiłku Damon zaproponował mi spacer w parku. Zgodziłam się i już po paru minutach byliśmy w parku. -Eleno?-powiedział Damon. -Tak?-spytałam. -Chcę ci coś powiedzieć-zatrzymaliśmy się w tym samym czasie. -Słucham-powiedziałam posyłając Damonowi lekki uśmiech. Uklęknął przede mną w zwjązku z czym się zarumienilam. -Czy-zająkał się lekko, wyciągając z kieszeni spodni małe pudełeczko. Czy on się stesuje?-czy chcesz zostać moją żoną?-spytał otwierając pudełeczko na co ja zrobiłam zdziwionął minę. To musiało komicznie wyglądać. Zaraz... Stop! Czy on mi się właśnie oświadcza?!?!?! Otrząsnęłam się i powiedziałam: -Oczywiście, że tak gluptasie-wyciągnęłam ku niemu moją dłoń a On uczynił chonory i na palec serdeczny założył mi piękny srebrny pierścionek z zielonym bursztynem w kształcie spłaszczonego koła. -Piękny jest-powiedziałam po czym Damon wstał i wbił się w moje usta. -Kocham cię wiesz?-spytał. -Ja ciebie też.-przytuliłam się do niego.
Tak wiem...😔 Krótki rozdział. No i nudny pewnie... Przepraszma😟 Ale hej!!!😂 Damon się oświadczył Elenie! W końcu hehe😂😏😎 To takie słodkie... Czasami to co pisze samą mnie zaskakuje tak więc hehe nie bijcie mnie xD 😂😂😂 Przepraszam, że ostatnio jestem mniej aktywna... Bardzo mi przykro ale postaram się to nadrobić😘😘😘 Serdecznie pozdrawiam i do następnego razu Zosiek😂😊😄😍😜😎😏❤💪😘
