A Knight Perhaps

Prolouge

"Trust is the foundation of all relationship."

This story is a work of fiction. Names, characters, places and events are fictitious, unless otherwise stated. Any resemblance to real persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

All rights reserved. No part of this story may be reproduced, distributed or transmitted in any form or by any means, without the prior permission of the author.

PLAGIARISM IS A CRIME.

NOTE: Do not read if you haven't done reading Not Every Queen Needs A King. Thank you!

***

PROLOGUE

"Whoo! Let's parteeeehhh!"

Sa kabila ng pagkahilo ko, nagawa ko paring itaas ang hawak kong shot glass sa ere kasabay ng pagtungga ko dito. Napapikit nalang ako sa pait ng lasa ng alak na yon. Fuck! I'm no good. Seriously, kailan pa ako naging lasinggera?

"Kuya! One more. Bilis!" utos ko sa bartender na nasa harapan ko at inabot sa kanya yung baso ko. Akmang kukunin na sana ito nung bartender nang may ibang kamay ang biglang kumuha nito mula sa kamay ko. Iretable nalang akong napatingin doon.

"H-hoy! Akin yan!"

"Stop it, Ky. Nakarami ka na." saway ni—teka. Nagdodoble na pangingin ko. Sino ba 'to?

"L-larrise? What the hell are you doing here? You shouldn't be here."

"Yes. I shouldn't be here. At ikaw din. Halika na Kyrine! Umuwi na tayo." seryoso nyang pagkakasabi na ikinabuga ko naman sa hangin.

"No thanks, bregs. Di pa ako tapos uminom. Just leave." muli akong humarap sa bartender at naghand gesture ng tatlo dito, "Kuya, tatlo pang beer." sabi ko.

Nakita ko namang sumama ang tingin ni Larrise dahil doon. "Sige, kuya. Subukan mong bigyan pa ng beer 'tong gaga kong kaibigan. Ipupukpok ko sayo yang beer na yan!" galit na singhal nito na syang ikinatahimik at ikinatigil naman nong bartender.

Inis na nahampas ko nalang yung counter table na kinalalagyan ko ngayon dahil sa sinabi nya. "Ano ba, Larrise! Umiinom ako diba?! Umalis ka na nga dito!"

"Umuwi na tayo! Anong oras na oh?! Nakarami ka na! Look at yourself! Ang wasted mong tinginan! Ilang araw ka nang ganyan. Ano bang nangyayari sayo?!"

"Wag mo akong pakialaman, Larrise! Just leave me alone!" iretable kong sagot at nag-iwas na ng tingin.

"Let's just go home, Kyrine. Please. Matatapos na ang Christmas break, ang ginawa mo lang ay uminom ng uminom dyan. Hindi na namin alam kung bakit ka nagkakaganyan. Nag-aalala na sayo sina tita. Nag-aalala na kami!"