Bring Back The Past Operation

Chapter 9

Chapter 9

-Sofie-

This turns out to be a little bit awkward towards me and Jaylord but he didn't want that to happen kaya kapag medyo alam na niyang naiilang na ko gumawa na siya ng paraan.

Right now I need to be at Kelvin's cabin para magawa namin yung sa English 103 at itong magaling kong pinsan sa cabin na lang daw niya para safe. Nang tinanong ko kung hindi safe sa labas ang sagot ba naman sakin ay Marami akong babae sa labas. Baka masaktan pa ang pinaka-maganda kong pinsan. Tapos sabay kindat. Medyo humangin nga ng malakas noon.

"Kelvin, I'm here." Sabi ko sabay katok sa pintuan niya pero hindi ako pinagbuksan. Kahit kelan saksakan ng tamad magbukas ng pintuan yung isang yun.

"So after kay Jaylord si Kelvin naman? Ang landi mo." Sabi ng isang babae at paglingon ko si Yannie.

"Pwede ba Yannie. Kakausapin ko lang si Kelvin." Sabi ko.

"Kakausapin at sa cabin pa mismo? Wow." Sabi niya at aaktong sasabunutan ako ng biglang hinawakan ni Kelvin yung kamay niya. Hindi ko napansin na binuksan na niya na pala ang pinto.

"Stay away from her, Yannie." Sabi ni Kelvin saka niya binitawan yung kamay ni Yannie at hinatak niya ko papasok ng cabin niya.

We just look at each other then when I saw his eyes my heart keeps on pounding. What's happening to me?

-Jaylord-

Nakita ko yung mga pangyayari sa tapat ng cabin ni Kelvin at kahit gusto kong puntahan si Sofie pero hindi ko na ginawa kasi nandoon naman si Kelvin para protektahan siya.

"Masakit ba?" tanong ni Lester sakin at nakita kong binatukan siya ni Seth. "Tol, broken hearted nga di ba kaya masakit yung nakita niya."

"Nagtatanong lang baka kasi manhid na." at natawa na lang ako sa sinabi ni Lester.

"Manhid na nga ba o manpapakamanhid lang?" tanong naman ni Katsumi sa akin.

"Kailangang maging manhid." Sabi ko na lang sa kanila.

Alam ko na kaya ganyan si Sofie simula pa ng bata pa kami hindi dahil sa sobrang close nila ng pinsan niya dahil kasi mahal din niya ito tulad ng pagmamahal sa kanya ni Kelvin.

Siguro noon nagbubulag-bulagan lang ako na ako ang pinakamahal ni Sofie pero simula pa noon alam ko ng mahal niya si Kelvin tulad ng pagmamahal sa kanya nito pero hindi ko pinansin kasi mahal ko siya at gusto kong maging akin siya.

I am a selfish guy but right now it is not about me, it is about Sofie and her happiness. I am willing to sacrifice pero sana hindi masaktan si Sofie sa mga mangyayari. Sana alam niya ang magiging consequences nito dahil kahit anong gawin nilang dalawa magpinsan pa rin sila. All know that it is incent pero kung ito na last straw ni Sofie to be complete then be it.

I am willing to be hurt every time she's with him for her to be happy. I am willing to be incomplete so that she will be complete. I am willing to do anything and everything for her. For Sofie Grey that I known.

"Whatever happens to her, I am here for her." That is the last thing I said before walking away from that direction. The guys just follow me afterwards.

-Sofie-

We stayed at Kelvin's cabin for hours just to practice and to talk like the old time. We even ate at the fine dining restaurant just the two of us. Masyadong crowded ang canteen daw ngayon, hindi naman niya sinabi sakin kung bakit pero alam kong he is protecting me from Yannie.

I woke up in the morning because someone texted me. When I opened it, it came from Kelvin.

From: Kelvin R. Smith

Good morning sa pinakamagandang babae sa balat ng Milky Way kay Princess Sofie G. Tyler, na anak ni Camy Fraser Grey at ni Ken Tyler. Gising na Princess at huwag patulog-tulog. Morning is quite beautiful today just like you. :*

I look at his text and made me smile not because he's the first person who text me but because of the icon he put on. When I realize what it was I suddenly throw my phone.

"What's happening to me? Bakit ako natutuwa sa emoticon na yun? It is just simple kiss mark bakit ko binibig deal?" I said to myself. I make look like an idiot for talking to myself pero naweirduhan na ko sa sarili ko.

I stayed at my cabin for how many hours. Parang ayokong pumasok pero biglang may kumatok at bumungad sakin ang mukha ni Kelvin. Ngiting ngiti siya pero ng makita niya ang mukha ko biglang napalitan ng pagaalala yung mukha niya.

"Bakit ganyan pa itsura mo? May sakit ka ba?" he told me. I shook my head and went back to the sofa where I sat earlier.

"Kung wala kang sakit bakit ang tamlay mo?" he said while sits beside me.

"Nothing. Wala ka bang pasok?" I ask him then he shook his head. I raise my eyebrow then he laughs. "Okay, okay you got me. Meron akong pasok pero hindi ako pumasok."

"What? You need to go to your class."

"What's the big deal na papasok pa ko sa English 103 if you are not there." Napatingin naman ako sakanya sa sinabi niya at nakita ko siya na yung dalawa niyang kamay ay nasa batok niya.

Is became cuter? No, he is not. He became more handsome than before. He has a long eyes-lashes, pointed nose and his lips became redder.

"Matutunaw ako niyan, Sof." Ngisi niya at hinampas ko naman siya.

"Hindi ikaw tinitignan ko." Sabi ko naman at itong si Kelvin tumingin lang siya ng kakaiba.

Yung tingin niya parang matutunaw ako, yung maaakit ka ng tunay pero yung mata niya biglang napatingin sa lamesa at saka tumayo.

"Alis na ko." Sabi ni Kelvin. Hindi pa nga ako nakakatayo para ihatid siya sa pintuan pero wala na siya. Pagtingin ko sa lamesa – kung saan siya huling tumingi – at nakita ko ang sheet music ko na may nakalagay sa taas:

Dedication: Jaylord Micheal M. Williams

Ito ba ang dahilan kaya siya umalis? Pero imposible naman yun. Magkaiba sila ni Jaylord. Jaylord is my ex-boyfriend and now my friend pero siya? Siya lang naman ang kaibigang pinsan ko.

Wait?! Bakit biglang may pumukpok sa puso ko noong sinabi kong pinsan? Totoo naman pinsan ko si Kelvin kaya bakit ako nasasaktan ngayon na sinabi kong pinsan ko siya?