Bring Back The Past Operation

Chapter 14

A/N: Official BBTPO Page is at the external Link.

Chapter 14

-Sofie-

Hindi ko alam kung bakit ako napapayag ni Kelvin sa plano niya. Walang kaalam alam din si Jaylord, basta ang alam lang niya magbabakasyon ako ng isang linggo.

"Hey relax." Sabi ng katabi ko habang nagmamaneho.

"I am relaxed." Siil ko naman.

"Hindi ganyan ang kilala kong Sofie." Sabi niya habang itinigil ang sasakyan sa isang bahay.

Maganda yung bahay. Mukhang tahimik at maaliwalas. Lumabas agad ako ng sasakyan and suddenly my heart stop, this is the rest house that me and my mom is always staying kapag summer.

Suddenly Kelvin wraps his arms around me and places his chin in my right shoulder. "Welcome home, baby." He said. I can't help but smile.

"How did you get the key to the rest house?" I said but didn't look at him baka kasi magkadikit na ang mga labi namin.

"We have a spare key. Diba your mom told my mom that we could stay here for the summer if we want to?" He said while we walk toward the door with the same position as earlier.

Pagdating namin sa loob ng bahay ganun parin ang position namin pero si Kelvin inaamoy amoy ang leeg ko hanggang sa hinalikan niya ito. Magaang halik parang dampi lang pero nagbigay sa akin ng init sa katawan. Kumalas ako sa pagkakaakap niya at dumiretso sa kwarto ko. Sinundan niya ko doon pero napansin kong nilagay lamang niya ang mga gamit ko.

"I'll be downstairs." He said and left me with the door open. Hindi ko alam pero parang nasaktan ako sa ginawa niya dahil bigla na lang kumirot ang puso ko at unti unting tumulo ang luha ko.

Lumabas agad ako ng kwarto at saka pinuntahan siya and there he was standing in the doorway. I want to talk to him, to apologize perhaps.

"Kelvin –" I began.

"Kung napipilitan ka lang. Pwede na kitang ibalik sa talagang may pagmamay-ari ng puso mo." He said and when he turns around to face me, his eyes are full of tears.

I don't know what's gotten in my mind but I kissed him. Kissed him in his lips, it was a short one but I know it will ease his pain. I am in pain also, pain that I love him as much as I love I love Jaylord.

I looked at him and before I turned around, he grabbed my waist and kissed me in my lips. It was full of love and I can also sense it was also full of lust. I gave into him, I love him, I really do love him and I want to give the love his giving me.

I don't know how we gotten to the second floor of the house – and even gotten to my room and even into the bed – without even breaking our kisses. All I know right now is that I am being dominant by this young man who is kissing me right now.

Looking at him in my chest while fast asleep makes me happy but uncomfortable in my heart. Hindi ko alam pero I have a feeling na I am not safe.   I feel I betrayed my fiancée. I really betrayed him. I slept with my cousin.

When I woke up the next day I didn't saw Kelvin anymore in my bed or in any part of the house. I only saw a letter in the table saying: I'm sorry. But this is not going to work between us. Hanggang mag pinsan lang talaga tayo.

-Kelvin-

Nagising ako sa isang pagbukas ng pintuan sa baba. Tinignan ko ang pinakamamahal kong natutulog pa naman at walang saplot dahil sa pagtatalik namin. Dahan-dahan akong tumayo at nagsuot ng boxer – kinumutan ko rin ang mahal ko baka kasi malamigan – at saka tinignan kung sino yung nilalang na nagbukas ng pintuan. Pagkita ko si mama at si papa nasa baba. Nandito sila sa harapan ko at gulat na gulat.

"Why are you here?" sabi ni mama.

"Nagpapahinga lang. Wala naman klase ngayon." Sabi ko pero nakita ko si papa na nakatingin lang at nagmamatiyag. Alam na kaya niya? Huwag naman sana. Ayokong mawala ang mahal ko.

"Kelvin?" biglang sabi ni Sofie sa itaas, mahina lamang siya at mukhang nananaginip ata pero narinig iyon ni mama at papa. Pipigilan ko dapat sila pero nauna na sila.

"Mama, please. Magstay muna –"

"Huwag mo kong pipigilan." Sabi ni mama at dirediretso na pumunta sa kwarto. Pagbukas pa lang ng pinto nakita na agad ni mama si Sofie na natutulog sa kama na walang sapot. At isang malakas na sampal na natanggap ko.

"How dare you did that to Sofie!" mahina lang siya pero halata mong galit. Sobrang mahal ni mama si Sofie kaya panigurado akong ayaw niyang magising siya.

"Mahal ko si Sofie ma!" I said.

"Magpinsan kayo!"

"Ma mahal ko siya." Kita ko ang panginginig si mama. Tinignan ko si papa dahil alam kong maaari akong suntukin ako nito pero pinakalma lang niya si mama.

"Kaya pala yun ang sabi mo." Sabi ni papa habang pinapakalma si mama. Hindi ako sumagot at hinintay ko ang susunod niyang sinabi. "Kaya pala noong birthday niya tinanong ko bakit sila umalis. Dahil sabi niya ayaw mo siyang maging pinsan. Akala ko nagaway kayo pero mali pala dahil mahal mo siya kaya ayaw mo siyang maging pinsan."

"Anak kay Sofie pa. Bakit? Bakit?" Naiiyak na sabi ni mama pero kalma lang siya.

"Sorry mama pero mahal ko siya." Hinawakan ako ni mama sa kamay. "Leave Sofie, anak. Magpinsan kayo, this will never work out."

"Huwag mo ng pahirapan si Sofie, Kelvin. Sofie love Jaylord Williams and you are blocking her towards him. Mahal ka niya pero nahihirapan siyang malaman kung ano ang pagmamahal niya sayo." Sabi naman ni papa.

"Sorry po pero hindi ko kaya."

"You will leave Sofie or I will leave you." At biglang umalis si mama. Si papa naman sinundan lang si mama.

Wala akong magawa ayokong mawala si Sofie pero mas ayokong mawala si mama sa buhay ko. Nagmadali akong kumuha ng kapirasong papel at saka nagsulat. Nilagay ko ito sa lamesa at dali-dali akong sumunod kila mama.

"Mama sandali. Sasama ako saiyo." Sabi ko at pinapasok naman ako ni mama sa sakyan namin. The car we used is Sofie's car, mahirap man itong gagawin ko pero kailangan kong iwan siya dahil tama nga si papa ako ang hadlang sa storya nila ni Sofie.

Habang palayo kami sa resthouse nila Sofie. I look at the window at unti-unting tumulo ang luha ko. Walang masama sa umiyak dahil lahat naman ay nasasaktan.

The last thing I said is like a farewell. "Goodbye Sofie. I love you."