Count One two Three

Theme Park

Nakatulala lamang siya habang nakatingin sa paligid. Sino ba namang mag-aakala na ang isang Blake Perkins ay dadalhin siya sa isang Theme Park? I really can't believe it. 

Am i dreaming? 

"Tutunganga kana lang ba jan wife?" pukaw nito sakanya

"Sino kang masamang espiritu ang sumapi sa katawan ni blake?" parang timang na tanong niya, kita niya ang pagtaas ng isang sulok ng labi nito.

Watdapak! 

sabe na eh ! sabi ko na talaga eh may iba! Walangya wala pa naman siyang kilalang manggagamot para sa mga sinapian, pano na yan? Si blake ko? huhu Ang shunga mo naman kase alex dapat kanina mo pa naisip na baka nasapian na yang asawa mo!

"H-hey why are you crying, wife?" 

Huh? umiiyak na pala siya hindi niya napansin. 

"*sob* Lubayan mo si Blake, masamang espititu" Sigaw ko.

He laughed na parang wala nang bukas, halos pinagtitinginan na sila sa lakas ng tawa nito.

Si blake tumawa? Wala sa sariling napatitig siya dito. hindi niya mapigilan ang pagsilay ng ngiti sa kanyang mga labi. That's the blake she used to know. Walang pakelam sa sasabihin ng ibang tao basta natatawa siya ... tatawa siya ng malakas at akala mo eh huling tawa na niya. 

Nakakamiss.

"Your so funny wife, mashadong malawak ang imagination mo. tara na nga" inakbayan siya nito at inakay papasok sa loob ng theme park. 

Imagination niya lang ba o talagang unti-unti ng bumabalik ang dating blake? How i wish i am not dreaming.

"San mo unang gustong sumakay?" bahagya lang siya niong nilingon sa muling tumingin sa daan.

Hm. Saan nga ba? 

Inilibot niya ang tingin hanggang sa mapadako ang kanyang mata sa Rock- O plane.

"Blake, doon tayo" Excited na turan niya dito. Tumingin ito sa tinuro niyang rides.

"Okay, lets go" nakangiting inakay na siya nito papunta roon.

Ang dami naming sinakyang mga rides, halos lahat at ngayon ay kabababa lang namin ng roller coster.

"It's so awesome" I outburst. 

She heard him chuckled kaya napangiti siya. 

Hindi nila namalayan ang oras dahil sa sobrang saya nila. It's quarter to 12am now nang muli siyang hilahin ng binata. Akala niya ay uuwi na sila kaya nagpatianod na lamang ang siya.

"Uuwi naba tayo blake?" tanong niya rito

"Not yet"

Huh? eh san pala ang punta namin? Nasagot ang tanong niya ng huminto sila sa hinda kahabaan na pila at ng tignan niya kung anong rides yun ay automatikong kuminang ang kanyang mga mata.

Ferris wheel. 

Sa totoo lang ay pangarap niyang makasakay roon kasama ang lalaking mahal niya. Kaya nga kahit ilang beses na siyang nakapunta sa mga theme park ay never niyang sinakyan ang rides na ito because for her it's kinda special.

Pero ngayon heto siya at sasakay kasama ang binata. wala siyang anumang pagtutol na nararamdaman.

Ito naba ang sinasabi sakanya ni Lily?

nananatili parin nga ba ang pagtingin niya sa binata dito sa kanyang puso? Why? Hindi ba't ang tagal niyang pinilit na kalimutan iyon ! Pero bakit walang kahirap-hirap na naibalik iyon ng binata?

Hinayaan lamang niya ang binata ng hilahin siya nito pasakay sa ferris wheel. Turn na pala nila, hindi niya namalayan.

Unti-unting umangat ang sinasakyan nila. Tahimik lamang siyang nakaupo habang ang binata ay nakatitig sakanya. Kita niya iyon sa peripheral view niya.

natatandaan ba nito?

"Kuya blake gusto ko kapag sumakay ako ng Ferris wheel ikaw ang kasama ko ah. hinding-hindi ako sasakay dun hanggat hindi ikaw ang kasama ko" nakangiting pahayag niya dito

Ngumiti ito ng matamis sakanya, "Bakit naman?"

"Cause i love you kuya kaya dapat hinatayin mokong lumaki para sasakay tayo dun ah"

He nodded his head and reach for me, he kissed my forehead and then hug me tight. 

I huged him back with a smile.

He's so warm na parang ayaw na niyang humiwalay sa mga bisig nito.

At the young age of  9, batid na niya ang namumuong damdamin niya para sa lalaki. He's my savior, protector, bestfriend, her first crush, her first love ... her kuya blake.

"I promised, i will wait for you" he whisper in my ears.

she smiled widely. Ang sarap sa pakiramdam!

"What are you thinking?" 

"Hah?" gulat na tanong niya, what the hell Alex! Bakit mo pa ba binabalikan ang mga ala-ala ng lumipas? Piping sita niya sa sarili.

"Do you ... still remember?"

"A-ang alin?"

"the promised we made?" tanong nito habang nakatitig sa mga mata niya, hindi niya matagalan ang titig nito kaya kaagad siyang nag-iwas ng tingin.

Of course! iyon ang nais niyang isagot pero iba ang lumabas sa kanyang bibig, "Wala akong matandaan"

He sighed. "It's hurt ... Alex" halos pabulong na saad nito.

Nasasaktan din naman siya ah ..

"Matagal na panahon na yon blake, bata pa ko that time kaya .... w-wala na kong matandaan" pahayag niya.

"Ganyan ba kadaling kalimutan ang mga pangako --" i cut off.

"Don't blame me ... hindi ko ginusto iyon" 

Huminga ito ng malalim bago siya nilingon, may pilit na mga ngiti sa labi ng asawa.

"Is it hard to love me, Alex?" He asks. 

Natigilan siya sa tanong nito. Mahirap nga ba? No. Iyan ang sagot ko! Pero bakit niya itinatanong sakin yan? Why? Dahil ba nakipag hiwalay sakanya si ate noon? dahil ba hindi nito tinanggap ang pagpapakasal sakanya? 

"I don't know" mahinang sagot niya saktong binuksan an ang pinto. Nagpauna na siyang lumabas, alam niyang nakasunod ang asawa sa likod niya at tahimik din.

Dumiretso na sila sa parking lot. tahimik at wala ni isa ang nagtatangkang magsalita.

Pagod siya physically and emotionally, ipinikit niya ang mga mata at sumandal. Mas gugustuhin niyang matulog kesa mapanis ang laway niya.

Pero hindi niya itinatanggi na napasaya siya ng binata.