Its been three days mula ng umuwi sila galing sa bahay ng parents niya. tatlong araw na din silang hindi naguusap ng asawa, i don't know basta naiilang siya kapag nasa malapit lang ito kaya kagaad siyang umiiwas.
Tulad na lamang ngayon. Andito siya sa garden habang ito naman ay nasa sala. Aish, bakit ba kase naiilang ako? Kainis. Kanina pa siya nabobored ditos ab garden dahilw ala na siyang magawa!
Tapos na siyang mag gardening, nakapaglinis na din siya at ngayon eh nakatunganga nalang. She sighed. Nagiging OA na ata siya.
Eh kase naman, hindi mawala-wala sa isip niya yung mga sinabi ng ate niya.
"How long you intend to avoid me?"
"Ayy kabute!" Bulalas niya dala ng gulat. Inis na sinamaan niya ng tingin ang asawa na ngayon eh nakatayo na pala sa harap niya habang naka cross arms.
Shit. He's wearing a sando kaya kitang kita niya ang mma-muscle nitong mga braso. Umarko ang isa nito kilay kaya ganun din siya.
"Bakit kaba nanggugulat?"
"I'm not."
"Ano sa tingin mo yung ginawa mo?"
"Kanina pa kita kinakausap but you're ignoring me."
Huh? Kanina pa? Ganun ba siya katagal na natulala ni hindi man lang niya namalayang anjan na pala ito sa harap niya? Nahihiyang napakamot siya sa batok.
"A-ano ba kaseng kailangan mo?"
"You're not talking to me, your avoiding me. Why?"
Pukeners na nglisherong to naman oh. Bakit ang bilis makahalata?
"H-hindi naman kita iniiwasan, busy lang ako!"
"I'm not stupid to buy that reasons of yours"
She rolled her eyes, "Tatanong tanong pag sinagot di nama pala maniniwala." She mumbled.
"What did you say?" Kunot-noong tanong sakanya ng Hudyo.
"Nothing, tsk" Iritableng nilayasan niya ito. Hmp, istorbo sa pagiisip ko. Alam naman pala niyang iniiwasan ko siya eh bakit pumunta pa sa harap ko? Kashungaan talaga oh.
"Were not done talking yet" pahabol na sigaw nito
As if i wanna talk to you, "I'M TIRED" sigaw ko saka pumanhik sa ikalawang palapag. Totoo, napagod siya sa pag-gagardening kanina at gusto na niyang magpahinga. Bahala siya sa buhay niya.
YOU ARE READING
Count One two Three
General Fiction"I've never been so scared of losing something in my entire life, then again nothing in my life has ever meant as much as you do" Blake Monteverde