Count One two Three

Numb

"Kamusta ang interview mo?"

"Ayos naman Mom" Pilit ang ngiting sagot ni ate bago nagpaalam na magpapalit sa kwarto, hindi na siya nagaksaya pa ng oras at kaagad na sumunod dito. Naabutan niya itong papasok sa lang sa sarili nitong silid na siyang katabi ng kanya.

"Ate .."

"Oh, Alex. may kailangan ka?"

"Kapag ba lalapitan kita eh dapat may kailangan ako?" Biro niya, napangiti ang kapatid niya at sinenyasan siyang pumasok.

"Kamusta kana, Ate?"

"Im doing good, don't worry about me alex"

"Ate, Im sorry ..."

"Hey dont be sorry. Its my own decision, Alex. I chose not to mary the man i didnt love"

Napaangat siya ng tingin sa kapatid. H-he didn't love? But i though --

"Whatever happened between us before is just a mistake. We didnt love each other, Alex"

"pero diba -"

"Believe me. Minahal ko siya as a friend not in a romantic way, siya rin ay ganun kaya nakapagdesisyon akong makipaghiwalay. We can't fool ourselves."

Hindi siya makaiimik. Kaya ba okay lang kay Blake na siya ang ipakasal dito? Dahil hindi talaga nito mahal ang ate niya?

"Blake is a good man. We believe in his words that he will protect you no matter what, he will never let you hurt" 

"Ate, ang laki na ng pinagbago niya" Hindi niya alam kung bakit pero parang mas gagaan ang pakiramdam niya kung ilalabas niya ang kinikimkim niya.

"Nah. He's just confused"

"Confused?" Taas kilay na tanong nya, ano namangf konek nun sa kalamigan ng pakikitungo ito sakanya?

"You know what, ang manhid mo talaga sis"

Nanlaki ang kanyang mga mata, "Ako? Manhid? Hindi ah" Tanggi niya

"Psh. Try to open your eyes and heart sis, wag mo sakin idahilang nakadilat ka!" Pinanlakihan siya nito ng mga mata, "Try to see those unseen things and feelings"

"H-hindi kita maintindihan ate" naguguluhan siya sa mga sinasabi nito.

"Hay naku! Basta minsan try mang pakiramdaman yung nasa paligid mo, saka open your mind. He didnt change, maybe hindi lang niya alam kung paano kapa niya pakikitunguhan after all those years na pagiwas mo sakanya"

Napadatha siya, "A-alam niya?"

"Naman. Hindi naman siya katulad mong manhid and believe it nor not, he's hurt that time. Nasaktan siya sa ginawa mong pagiwas sakanya"

Wala sa sariling napatungo siya, hindi man lang niya napansin na nasaktan na pala niya ito sa pagiwas niya. pero bakit hindi man lang nito sainabi? Dahil ba sa pride nito? Uh, maybe.