Count One two Three

The Wedding 1

ALEX POV

Literal na nanginginig siya at hindi mapakali sa kinauupuan. Ilang minuto nalang bago magsimula ang kasal at kasalukuyan siyang nakaupo ngayon sa loob ng bridal car kasama ang mommy niya.

"Anak, patawarin moko" malungkot na turan ni mommy.

Ngumiti siya sa ina, ayaw niyang sisihin nito ang sarili. "Mom, its not your fault"

"Pero -" hind na nito natapos ang sasabihin ng katukin na ang bintana ng sasakyan hudyat na papasok na siya sa loob ng simbahan. 

Iyan nanaman angpanginginig niya.

"M-mom"

"Don't be scared Alex, i know he will take care of you" Nginitian siya nito kaya ngumiti din siya.

Naunang bumaba ng kotse ang mommy niya at hinintay siya sa labas niyon. huminga muna siya ng malalim bago lumabas.

"Woo kaya mo yan Alex" aniya sa sarili

Gezz kinakabahan pa din ako. pano kung matandang uugod-ugod na pala ang mapapangasawa ko? Pano kung amoy lupa na at hinihintay nalang siya ng kanyang lapida? Bad alex pero Shitness overload naman oh! Kinakabahan talaga siya!

Unti-unti ng bumukas ang pinto at pumailanlang ang isang tugtog. Paborito niyang tugtog at minsan na niyang pinangarap na iyon ang itugtog sa araw ng kasal niya. 

Coincidence lang ba ang lahat? wala naman siyang natatandaang tinanong siya tungkol sa tugtog na nais niya. Inilibot niya ang paningin sa buong simbahan habang malumanay silang naglalakad ng mommy niya. 

The place was so magical. gusto niyang maiyak hindi dahil sa kaba kundi dahil sa sobrang pagkamangha. 

Ang Theme ...

Wedding song ...

This is what i've been dreaming! Paanong nangyaring eksaktong eksakto ang mga iyon sa kung ano ang nais niya. at ang Gown na suot niya. Noong una ay napansin na niya iyon pero inisip lamang niya na baka hindi sinasadya. 

nakasuot siya ng pa tube style wedding dress, hapit iyon sa kaniya kaya bakat na bakat ang magandang hugis ng kanyang katawan sa murang edad. 

Ang disenyo nito ay sadyang nakakamangha. may suot siyang mahabang belo na tumatakip sa kanyang mukha. Ilang hakbang nalang at malapit na sila sa altar noon niya lang naisipang sulyapan ang lalaking pakakasalan niya pero ganun na lamang ang gulat at pagkamangha niya ng masilayana ng isang napaka kisiug na binata na ngayon ay nakatayo sa harap niya. huminto na pala kami.

"Ihoj, ipinagkakatiwala ko sa iyo ang anak ko pakaingatan mo siya" nakangiting turan ni mommy dito.

Hindi pa din siya makaget over. Nililinlang ba siya ng sarili niyang paningin like seriously? Siya ba talaga ang lalaking pakakasalan ko? Bakit? Bakit siya pa?

"I will ... mom" nakangiting sagot nito bago siya tinapunan ng tingin.

No, am i dreaming?