Everything has change since that night. Mas naging maalaga at masuyo sakanya ang asawa. Mas nagiging vocal na din ito, unlike before. I can see his efforts.
Of course, gusto ko din namang mag work out ang relationship namin. Pero sa tuwing naa-alala ko ang reason kung bakit nga ba kami napunta sa sitwasyong ito ay parang gusto niyang manliit. How can i forget that? I'm just a payment for my family's dept.
She sighed.
"What's wrong?"
"Hah? A-ah wala." napangiwi siya, hindi niya napansin na nasa kanya pala nakatutok ang atensyon ng asawa. Kasalukuyan silang naghahanda ng babauning pagkaen.
Bakasyon na at gaya ng plano nito ay pupunta sila sa rancho ng pamilya nito. She's excited, really. Dahil ito ang kauna-unahang beses na makakapunta siya sa isnag rancho. Gusto kase niyang matry na sumakay ng kabayo. Pero ang alam kase niya ay halos andun lahat ng mga pinsan nito at ilang kamag-anak.
Marahil ang ilan ay nakita na niya noong araw ng kasal nila pero ang matinde ay ang lolo't lola nito na ni minsan ay di pa niya nakikita. Para tuloy gusto niyang kabahan. What idf they wont like me? What if they show cold treatment towards her? What if ...
"Hey, what's with you?" he cupped her face, nagyon ay halos isang pulgada na lamang ang pagitan ng mga mukha nila. napaiwas siya ng tingin, shocks i can fel it. Nag-iinit ang mukha niya!
"E-excited lang ako." she lied.
Tinitigan pa siya nito, halatang hindi ito kumbinsido sa sinabi niya pero wala na itong nagawa pa kundi ang bumuntong-hininga.
"You know we can cancel this is you dont like the idea. We can go somewhere you want or just stay here."
"No. Ano kaba, excited lang talaga ako at medjo kinakabahan. Dalian muna nga lang jan." Aniya dito bago lumabas ng kusina.
Hays. Kung ano-ano naman kase ang iniisip ko, mababaliw na ata ko.
Nagpunta siya sa kanyang silid para icheck ang mga dadalhin niya kung wala naba siyang nakalimutan. Ang sabi ni blake ay baka magtagal sila roon ng dalawang linggo kaya hindi ganun karami ang dala niya. Saktong pang dalawang linggo lang pero ngdala na din siya ng mga extra para sure. In case of emergency.
Pagdating ng alas nuwebe ay bumaba na siya sa sala. Isang simpleng white dress ang suot niya na tinernuhan niya ng black soll shoes. Ipinusod niya ang mahabang buhok.
"Ready?" Her husband ask her after taking her things.
She nod, "Yes."
Ngumiti ito bago kunin ang isa niyang kamay, "Alright, lets go." hila siya nito palabas. Pinasakay muna siya nito sa sasakyan bago nito inilock ang bahay.
Hidni niya mapigilang mapangiti habang pinapanood ito, he's really putting much effort huh.
YOU ARE READING
Count One two Three
General Fiction"I've never been so scared of losing something in my entire life, then again nothing in my life has ever meant as much as you do" Blake Monteverde