Κεφάλαιο 2ο

2.5K 215 22
                                    


"Γαμώτο, γαμώτο, γαμώτο. Θα αργήσω στην πρώτη μέρα στην δουλειά."μονολόγησε η Ελπίδα και άρχισε έναν μαραθώνιο τρεξίματος μέχρι να ετοιμαστεί.

Ξεκινούσε στις 9 και ήδη ήταν 8:30.

"Άμα τον πιάσω τον ηλίθιο από χθες, μα τον Θεό θα του κάνω την μούρη κιμά."άρχισε να ρίχνει ευθύνες στον άγνωστο από χθες το βράδυ.

Και της χάλασε την έξοδο αλλά όπως το βλέπει θα της χαλάσει και την δουλεία.

Στο τσακ έφτασε στην εταιρεία που θα ξεκινούσε δουλειά.

Μετά απο πολλά πάτερ ημών που είπε μέσα στο αμάξι της και μετά από πολλά κόκκινα που πέρασε, έφτασε σώα.

Βγήκε από το αμάξι της και παίρνοντας μια βαθιά ανάσα κατευθύνθηκε προς το εσωτερικό της εταιρείας και προς την ρεσεψιόν.

"Καλημέρα, Ελπίδα Στρατοπούλου . Ήρθα για την θέση της σχεδιάστριας."απευθύνθηκε στην ηλικιωμένη κυρία που βρισκόταν εκεί.

"Στον 2ο όροφο πρώτη πόρτα δεξιά κόρη μου. Χτυπά πριν μπεις. Θα ενημερώσω και εγώ. Καλή σου αρχή."είπε η κυρία και η Ελπίδα της χαμογέλασε γλυκά.

Ανέβηκε όσο πιο γρήγορα μπορούσε μιας και φορούσε τα καινούρια της τακούνια και το τελευταίο πράγμα που ήθελε ήταν να γκρεμοτσακιστεί.

Χτύπησε δύο φορές χαλαρά την πόρτα και αφού άκουσε να την καλούν μέσα...μπήκε.

"Καλημέρα σας. Ελπίδα Στρατοπούλου είμαι η-"σταμάτησε να μιλάει μόλις γύρισε η καρέκλα του αφεντικού της. "Ε οχι" κατάφερε να πει και απλά ένιωσε να χάνει την γη κάτω από τα πόδια της.

Ήταν αυτός. Ο βλάκας από εχθές το βράδυ.

"Δεσποινίς Στρατοπούλου. Τι ευχάριστη έκπληξη."

"Γαμωτο"μονολόγησε η Ελπίδα
"Είπατε κάτι;"την ρώτησε ο Μάρκος και σηκώθηκε από την άνετη καρέκλα του.

"Ώστε είστε η νέα μας σχεδιάστρια. Ομολογώ πως η δουλειά σας μου άρεσε πολύ. "Της μιλούσε τόσο χαλαρά λες και δεν την ήξερε.

Η Ελπίδα δεν έβγαλε άχνα, λες και της είχαν κόψει την γλώσσα.

Ο Μάρκος ξεκίνησε να κάνει βόλτες γύρω της και αφού σταμάτησε πίσω της, πλησίασε κοντά στο αυτί της και της ψιθύρισε "Τι έγινε; Εχθές ήσουν λαλίσταστη. Τι έγινε σήμερα; Μας έφαγε την γλώσσα η γάτα;"

Δεν ήξερε τι να πει...ήταν όντως σαν να της έφαγε τη γλώσσα η γάτα. Πώς να του μιλούσε και τι να του έλεγε; Μέχρι χθες τον έβριζε και σήμερα ανακάλυψε ότι είναι το αφεντικό της

Το κάρμα {TYS17}Where stories live. Discover now