Κεφάλαιο 42ο

2.5K 159 34
                                    


"Έλα ρε μωρό μου κάτσε κάτω σε παρακαλώ."της είπε προσπαθώντας να συγκρατήσει τα νεύρα του.

"Με έχεις κλεισμένη μέσα σε ενα σπίτι, θα πάω στην δουλειά και δεν θέλω να ακούσω αχνα Μάρκο."κάθισε ήρεμα στο κρεβάτι και έβαλε τα χαμηλά μποτάκια της. "Σαν πολυ ζέστη δεν εχει; Ακόμα δεν μπήκε ο Μάρτιος την τυχη μου."ψιλοφώναξε νευριασμένη.

"Νομίζω τα νευρακια σου φταίνε. Οσο για την ζέστη είναι λογικό στην κατάσταση σου."η Ελπίδα τον κοίταξε και συνέχισε να ετοιμάζεται "Δεν με ακούς όμως Ελπίδα."

"Μια χαρά σε ακούω. Απλά κάνω οτι δεν σε ακούω. Και δεν κατάλαβα, τι έχει η κατάσταση μου; Μια χαρά ειμαι."του απάντησε καθώς έβαζε στην μεγάλη της τσάντα το κινητό της και το πορτοφόλι της.

"Τι μια χαρά ρε Ελπίδα; Έχεις μπει στον 9ο, απο στιγμή σε στιγμή μπορεί να γεννήσεις και εσύ είσαι έτοιμη να πας στην εταιρεία."της είπε και μπήκε μπροστά στην πόρτα "Λοιπόν δεν πας πουθενά. Μόνο  πάνω απο το πτώμα μου θα περάσεις απο αυτή την πορτα."της είπε αποφασιστικά και σταύρωσε τα χέρια του κάτω απο το στέρνο του.

"Αυτό τώρα πρέπει να με αποτρέψει; Γιατί άνετα σε σκοτώνω τώρα."τον έσπρωξε και βγήκε απο το δωμάτιο.  "Στην εταιρεία θα έρθω ότι και να λες Μάρκο. Δεν αντέχω να είμαι κλεισμένη εδώ μέσα."

"Κάτσε μωρό μου...κάτσε γιατί θα με τρελάνεις. Ποιος είπε ότι είσαι κλεισμένη; Μέχρι τον 8ο μήνα ήσουν κάθε μέρα στη δουλειά, χωρίς να σκέφτεσαι αυτά που σου λέω και τώρα είσαι μόνο τρεις μέρες σπίτι επειδή είναι πολύ κρίσιμη η κατάσταση." είπε αγανακτισμένος πια ο Μάρκος.

"Δεν είμαι κανένα κοριτσάκι μικρό θέλω να πάω στη δουλειά. Εκεί νιώθω άνετα εκεί θέλω να πάω." Άνοιξε την εξώπορτα του σπιτιού και βγήκε έξω "Θα σε περιμένω για πολύ ώρα;"τον κοίταξε και προχώρησε προς το αμάξι "Τελείωνε διότι θα αργήσουμε." του φώναξε καθώς προχωρούσε.

Ο Μάρκος ξεφύσηξε πήρε απο την τραπεζαρία το κινητό του και τα κλειδιά του αυτοκινήτου έκλεισε την πόρτα πίσω του και πήγε στο αμάξι ξεκλειδώνοντας το.

Κατα την διάρκεια της διαδρομής ο καθένας τους κοιτούσε μπροστά και ακουγαν την μουσική. "Σου έφαγε η γάτα την γλώσσα; "τον ρώτησε.

"Προσπαθώ να μην μιλήσω, διότι αν μιλήσω θα μαλώσουμε άσχημα. Πάντα κάνεις του κεφαλιού σου."της είπε και έκλεισε την μουσική μιας και είχαν φτάσει στο πάρκινγκ της εταιρείας.

Το κάρμα {TYS17}Onde histórias criam vida. Descubra agora