Κεφάλαιο 41ο

1.4K 120 13
                                    

"Τι ματσάκι είναι αυτό ρε συ. Κοίτα τους άχρηστους. Παίξτε μπάλα ρεεε."ξεφύσηξε ο Αλέξανδρος από την εικόνα της ομάδας του "Πάμε μωρέ παοκαρα, τρέλανε με λίγο."

Ο Μάρκος από την άλλη παρακολουθούσε ήρεμα το ματσ δίχως να βγάλει αχνα.

"Κοίτα την στημένη ομάδα σου ρε κολλητέ. Κοίτα! Ολυμπιακός και χαζά."τον πείραξε.

"Ναι, ναι, ναι"απάντησε ο Μάρκος ενώ κοιτούσε κάπου στο άπειρο. "Όλα στημένα."συνέχισε ο Αλέξανδρος.

"Ναι, ναι, ναι."συνέχισε και ο Μάρκος χωρίς να αλλάξει το βλέμμα του.

Ο Αλέξανδρος γύρισε και τον κοίταξε "Και γενικά πάνε ολα χάλια. Ρε Μάρκο είπαμε θα μου κάνεις αύξηση ε;"τον ρώτησε να τον ελέγξει.

"Ναι ναι ναι."

"Και ρεπό τουλάχιστον έναν μήνα."συνέχισε.

"Ναι ναι."Ο Μάρκος απτόητος.

"Ξέχασες ένα."του είπε ο Αλέξανδρος και τον έσπρωξε. Ο Μάρκος γύρισε και τον κοίταξε με απορία "τι ξέχασα;"

"Ένα ναι! Καλά ρε που είναι το μυαλό σου τόση ώρα; Σου μιλάω, σου λέω πράγματα και εσύ είσαι στην τηλεόραση και χαμένος στις σκέψεις σου. Είναι μία βδομάδα τώρα που είσαι ετσι. Τι έχει γίνει;"έκλεισε την τηλεόραση και έβαλε τα χέρια κάτω από το στέρνο του.

Ο Μάρκος δεν απάντησε και αυτό φόβισε περισσότερο τον Αλέξανδρο "Μήπως έχετε πάθει τίποτα; Η Ελπίδα είναι καλά;"

Ο Μάρκος τον κοίταξε μέσα στα μάτια "Μην ανησυχείς όλα είναι καλά καλά." Συνέχισε.

"Κοίτα φίλε δεν είμαι ηλίθιος και δεν το βγάζεις απο το μυαλό ότι κάτι έχει συμβεί. Λέγε και δεν σε αφήνω δεύτερη επιλογή ή θα μου πεις ή θα μάθω από την Ελπίδα." Ο Μάρκος πετάχτηκε πάνω "Όχι, όχι θα σου πω εγώ. Δεν είναι κάτι σοβαρό ίσα-ίσα, είναι κάτι πολύ καλό. Απλά αν το μάθει η Ελπίδα ότι στο είπα απο τώρα θα με σκοτώσει βέβαια. Αλλά σε παρακαλώ δεν θα το πεις πουθενά μέχρι να είναι έτοιμη και εκείνη." Τον παρακάλεσε και ξερόβηξε.

"Για τι πράγμα να είναι έτοιμη ρε φίλε; σε παρακαλώ λεγε." Ο  Μάρκος πήρε μία βαθιά ανάσα και μίλησε "Η Ελπίδα και εγώ... εεε...να...περιμένουμε μωρό."Ο Αλέξανδρος μόνο που δεν άρχισε να τσιρίζει μέσα στο σπίτι . Η Ελπίδα ευτυχώς ήταν για ψώνια.

Τι λες ρε πατέρα, περιμένουμε το σου Αλέξανδρος και το χτυπούσε στην πλάτη.

"Ναι ρε φίλε επιτέλους η ευτυχία μας θα ολοκληρωθεί."είπε χαμογέλαστα.

Το κάρμα {TYS17}Donde viven las historias. Descúbrelo ahora