Μέσα στον ύπνο της περνούσαν σαν ταινία οι χθεσινοβραδινές στιγμές που έζησε. Τα μάτια της άνοιξαν και όλα γύρω της γύριζαν. Νόμιζε ότι το κεφάλι τη πήγαινε να σπάσει.
Άνοιξε λίγο ακόμα τα μάτια της και δεν άργησε να καταλάβει ότι αυτό δεν ήταν το δωμάτιο της. Αλλά κάτι της θύμιζε. Έντρομη έριξε κάτω τα σκεπάσματα και σηκώθηκε αλλά η ζάλη απο το ποτό την έκανε να ξανακάτσει πίσω στο κρεβάτι. Με αργές κινήσεις προσπάθησε να ντυθεί πριν μπει μέσα στο δωμάτιο ο Μάρκος.
Ναι. Είχε καταλάβει από που το ήξερε αυτό το δωμάτιό, αυτό που δεν ήξερε ήταν πως έφθασε ως εκεί και πως η Ξένια τον άφησε να την πάρει στο σπίτι του.
"Που νομίζεις ότι πηγαίνεις;"η φωνή του Μάρκου την έκανε να τιναχτεί επάνω "Συγνώμη δεν ήθελα να σε τρομάξω."πήγε κοντά της και προσπάθησε να την κρατήσει για να ηρεμήσει.
"Άστο...Καλά είμαι...φεύγω, δεν θέλω να σου γίνομαι βάρος."είπε καθώς έβαζε τα παπούτσια της "Άλλωστε θα έχεις συνάντηση με την κοπέλα σου. Σωστα;"τον ειρωνεύτηκε και σηκώθηκε παίρνοντας την τσάντα της από την καρέκλα δίπλα από το κρεβάτι.
Ξεκίνησε να περπατάει και τον προσπέρασε πηγαίνοντας να ανοίξει την πόρτα του δωματίου όταν το χέρι του Μάρκου την κράτησε δυνατά από την κοιλιά. "Σε παρακαλώ κάτσε να μιλήσουμε, μην το κάνεις αυτό."την παρακάλεσε και η Ελπίδα ήταν έτοιμη να πέσει στα γόνατά από το τρέμουλο.
"Δεν...δεν έχουμε να πούμε τίποτα. Έκανες την επιλογή σου Μάρκο, και ελπίζω να είσαι καλά τουλάχιστον."του είπε και έκανε την προσπάθεια να φύγει αλλά δεν μπόρεσε να ελευθερωθεί από το χέρι του.
"Όχι δεν έκανα καμία επιλογή και εσύ θα μείνεις εδώ να μιλήσουμε σοβαρά. Δεν φεύγεις από εδώ μέσα μέχρι να καταλάβεις."της ξαναζήτησε και την γύρισε για να την κοιτάει "Δεν αντέχω να σε βλέπω ετσι. Χθές με τρόμαξες οταν έπεσες κάτω απο το ποτό γαμωτο."της είπε με υψωμένη φωνή.
"Εντάξει."ψέλλισε προσπαθώντας να μην κοιτάξει τα μάτια του.
"Αλλά θα ξαναξαπλώσεις. Σε παρακαλώ είσαι αδύναμη."της είπε και την μετέφερε στο κρεβάτι κρατώντας την από την μέση. Η Ελπίδα είχε μαγευτεί, δεν ήξερε πως να αντιδράσει με όσα έλεγε και με τις χειρονομίες του.
"Θα φέρω να φας κάτι και ίσως λίγο χυμό ή μηπ-"τον διέκοψε "Μάρκο δεν μένω εδώ για να φάω και να πιω. Μίλα σε παρακαλώ, γιατί όσο μένω εδώ μέσα νομίζω πως θα τρελαθώ γαμωτο."άρχισε να φωνάζει και είδε τον Μάρκο να ταράζεται.
ESTÁS LEYENDO
Το κάρμα {TYS17}
Romance"Τελικά το κάρμα μπορεί να φημίζεται για την ασυνέπεια του, όμως όταν αποφασίσει να χτυπήσει, θα χτυπήσει με το χειρότερο τρόπο ή μήπως οχι;" Το εξώφυλλο δημιουργία του : Κωνσταντίνου Σπανού. Ευχαριστώ πολύ!!!
