Κεφάλαιο 3ο

2.3K 225 42
                                    

"Καλημέρα"είπε η Ελπίδα και μπήκε στο γραφείο. Δεν γύρισε καν να τον κοιτάξει.

"Καλημέρα πριγκίπισσα."Η βραχνή φωνή του Μάρκου την έκανε να ανατριχιάσει.

Δεν του απάντησε και έβγαλε από το ντοσιέ της ότι χρειαζόταν για να ξεκινήσει τον σχεδιασμό. Αλλά έπρεπε να τον ρωτήσει τι ήθελε να σχεδιάσει. Τα Χριστούγεννα ήταν κοντά και το κόσμημα που θα έφτιαχναν θα ήταν ιδιαίτερο.

Καθάρισε τον λαιμό της και σήκωσε το κεφάλι της "Συγνώμη που ενοχλώ αλλά πρέπει να συνεννοηθούμε για το σχεδιασμό. Δεν μου έχετε πει τι ακριβώς θέλετε."

Ο Μάρκος χαμογέλασε στραβά και σηκώθηκε από την καρέκλα του.

"Θέλω να είναι κάτι που θα αφήνει κάποιον άφωνο. Έχω κάτι στο μυαλό μου και τόλμησα να το σχεδιάσω. Για ρίξε μια ματιά."

Έβγαλε τα χαρτιά του και τις τα έδειξε.

Η Ελπίδα είχε μείνει άφωνη. Σίγουρα ήθελε αρκετή διόρθωση αλλά αυτό που έβλεπε δεν περίμενε να το δει από τον Μάρκο.

Ένα λευκόχρυσο μεταγιον με υπέροχες λεπτομέρειες και πολλές μικρές κόκκινες πέτρες που το αναδείκνυαν.

"Αυτό...Αυτό είναι τέλειο. Νιώθω άσχημα τώρα ομως"είπε η Ελπίδα και γύρισε απότομα. Ήταν τόσο κοντά της που παραλίγο να του φιλήσει την μύτη.

Έμειναν έτσι να κοιτάζονται. "Και γιατί παρακαλώ πριγκίπισσα νιώθεις άσχημα;"της έπιασε το πηγούνι τρυφερά.

"Διότι με προσλάβατε για να κάνω αυτή την δουλεία...Και εσείς ήδη έχετε σχεδιάσει ένα καταπληκτικό κόσμημα."οι λέξεις βγήκαν τόσο εύκολα από το στόμα της.

"Ακόμα δεν είναι τελειωμένο όπως βλέπεις. Μαζί θα τελειώσουμε."είπε και χαμογέλασε στραβά.

Τώρα αυτό ήταν υπονοούμενο;

"Εμμ...εεε...ναι όπως θέλετε."απάντησε η Ελπίδα εμφανώς αγχωμένη.

Πλησίασε πιο κοντά της. Τόσο κοντά που δεν της έδινε την ευκαιρία να φύγει.
"Το βράδυ θα περάσω από το σπίτι σου. Και μην αναρωτιέσαι πως. Θα φύγουμε μαζί από εδώ."της χάιδεψε με το δάχτυλο του τον ώμο της μέχρι και τα δάχτυλα της.

Η Ελπίδα ανατρίχιασε και απομάκρυνε το χέρι της. "Μάζεψε τα χέρια σου μην στα κόψω...πρίγκιπα."

Όχι που θα καθόταν να ανέχεται την ελεϊνη του συμπεριφορά.

"Όπα όπα τίγρη χαλάρωσε."απομακρύνθηκε από κοντά της και ξαναέκατσε στο γραφείο του.

Το κάρμα {TYS17}Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang