Κεφάλαιο 23ο

1K 129 31
                                    

Το αεροπλάνο είχε ήδη ξεκινήσει για τον προορισμό του. Η Ελπίδα με ματιά πρησμένα απο το κλάμα καθόταν στην θεση της και έβλεπε την θέα απο το παράθυρο.

"Καλωσήρθατε στην πτήση 134 για Ιταλία. Ελπίζουμε να είστε άνετα και το ταξίδι να εξελιχθεί όμορφο. Το πλήρωμα του αεροπλάνου σας εύχεται καλό ταξίδι." Ακούστηκε η φωνή της αεροσυνοδου και η Ελπίδα κοίταξε το σβηστό κινητό της. Έφυγε...αυτό ήταν. Τώρα πια θα είχε δει το γράμμα και θα ήξερε.

Για καλή της τύχη ο ξάδερφος της τα τελευταία 2 χρόνια είχε εγκατασταθεί και μόνιμα στην Ιταλία μετά από τον γάμο του με την ιταλιδα συμφοιτητρια του. Έτσι επικοινώνησε μαζί του και του ζήτησε να μείνει μαζί τους για λίγο καιρό ή τουλάχιστον όσο χρειαστεί.

Θα έφευγε μακριά από τον άνθρωπο της, αλλά και από τον άνθρωπο που την πόνεσε πιο πολύ από όλους. Ήθελε να σώσει τον έρωτα της. Ίσως με λάθος κίνηση, ήταν η μόνη όμως που μπορούσε να σκεφτεί με θολωμένο μυαλό.

Έβγαλε μια φωτογραφία μέσα από την τσάντα της και την κοίταξε με λατρεία και πόνο παράλληλα. Ήταν οι δύο τους σε εκείνη την εγκδρομή τους δύο Πήλιο. Χαμογελαστοί και αγκαλιασμένοι. Έτσι ήθελε να τον θυμάται τώρα που δεν θα ήταν κοντά του.

"Φαίνεται πως είσαι πολύ ερωτευμένη κορίτσι μου."ακούστηκε μια φωνή από δίπλα της. Γύρισε και αντίκρισε μια συμπαθέστατη κυρία να της χαμογελάει. "Συγνώμη αδιάκριτη αλλά είδα πως κοιτούσες την φωτογραφία. Είστε πολύ ωραίο ζευγάρι."της είπε.

Η Ελπίδα χαμογέλασε πικρά. " "Σας ευχαριστώ πολύ, ήμασταν ωραίο ζευγάρι."της είπε και έβαλε την φωτογραφία ξανά μέσα στην τσάντα της.

"Ήσασταν; Πως γίνεται να μην είναι μαζί ένα τέτοιο ζευγάρι;"απόρησε και κοίταξε την Ελπίδα που ήδη είχε βουρκώσει "Όχι καλή μου, όχι δεν ήθελα να σε κάνω να κλάψεις. Απλά μου φάνηκε περίεργο να φεύγεις μακριά από αυτόν που αγαπάς."της έπιασε το χέρι και το χάιδεψε γλυκά.

"Μεγάλη ιστορία κυρία;"την ρώτησε.

"Θεοδώρα κόρη μου. Λέγε με σκέτο Θεοδώρα."της έκλεισε το μάτι και βολεύτηκε καλύτερα στην θέση της.

Της χαμογέλασε και σκούπισε τα δάκρια της "Θεοδώρα εμένα με λένε Ελπίδα. Λοιπόν, είναι μεγάλη ιστορία. Έφυγα από κοντά του γιατί αλλιώς θα τον πληγώνα και δεν το ήθελα. Τον αγαπάω σαν την ζωή μου αλλά θα τον κατέστρεφα. Θέλω να είναι ευτυχισμένος."της απάντησε "Θα πονέσει, αλλά τουλάχιστον δεν θα περάσει αυτά που θα περνούσε αν ήμουν δίπλα του."

Το κάρμα {TYS17}Onde histórias criam vida. Descubra agora