Άνοιξε τα μάτια του και την παρατηρούσε. Του είχε λείψει αφάνταστα. Τα δάχτυλα του έκαναν βόλτες στην γυμνή της πλάτη και ανατρίχιασε. Χαμογέλασε μέσα στο ύπνο της και ο Μάρκος ξεκίνησε να την φιλάει στον ώμο.
"Λυπήσου με μωρό μου ακόμα δεν νιώθω το σώμα μου από χθες το βράδυ."του ειπε παραπονιάρικα και τεντώθηκε.
Ο Μάρκος κοίταξε το ρολόι που φορούσε και σουφρώσε τα χείλη του. "Δεν νομίζω ότι θα αφήσω την ευκαιρία να μου φύγει. Σε 2 ώρες θα έρθει η λιμουζίνα να μας πάρει...το πρωινό μας είναι έτοιμο...μη ρωτήσεις το πώς τα κουμάντα μου τα έκανα λίγο πιο πριν, οπότε δεν θα σε ακούσω και θα κάνω αυτό που έχω να κάνω καιρό."της ειπε και βρέθηκε επάνω της.
Η Ελπίδα γούρλωσε τα μάτια και τον απώθησε απαλά. "Τι λες ρε μωρό μου χθες το βράδυ δεν-"την διέκοψε.
"Ναι ναι χθες το βράδυ αλλά δεν ήταν τόσες φορές,όσες-'"τον διέκοψε και αυτη. Σήκωσε τα χέρια της ψηλά. Ήταν εκατοστή φορά που το άκουγε.
"Ναι, Ναι θυμάμαι δεν ήταν τόσες όσες..." ξεφύσηξε αλλά μετά γέλασε. Του έδωσε ένα μικρό και γλυκό φιλί στο στόμα και τον κοίταξε μέσα στα μάτια του. "Τι θα κάνω με σένα μου λες;"
"Να σου πω τι θα κανω εγω με εσένα αρχικα;" δεν την άφησε να απαντήσει της έκλεισε το στόμα με ένα παθιασμένο φιλί και την έριξε πίσω στο κρεβάτι.
Ξανά και ξανά και ξανά ο έρωτάς τους ακουγότανε στο μικρό σπιτάκι. Μετά από αρκετή ώρα σηκώθηκαν ντύθηκα και απόλαυσαν το πρωινό τους βλέποντας τη λίμνη που ξεχύνονταν στα πόδια τους.
Η κόρνα της λιμουζίνας ήχησε και οι δυο τους βγήκαν από το σπιτάκι περπατώντας στη γέφυρα ώστε να φτάσουν στο αμάξι. Της άνοιξε την πόρτα και μπήκαν μαζί μέσα."Μωρό μου μην ξεχάσεις μόλις πάμε στο ξενοδοχείο πρέπει να κάνουμε ένα μπανάκι και να πάμε για φαγητό το μεσημέρι."της χάιδεψε χέρι.
"Κανόνισες καπου;"τον ρώτησε και άνοιξε το παράθυρο για να βλέπει πιο καθαρά την διαδρομή τους προς το ξενοδοχείο.
"Όχι μωρό μου, οι διοργανωτές του συνεδρίου κάλεσαν κάθε πρόεδρο και σχεδιαστή για φαγητό και σκέφτηκα να πάμε."της ειπε. "Μήπως δεν θες; Αν δεξ θες θα το καταλάβω και θα κάτσουμε μέσα. Ούτως ή άλλως αύριο είναι το συνέδριο και μπορείς να τους γνωρίσεις εκεί."
"Όχι μωρό μου μην ανησυχείς δεν εχω κανένα πρόβλημα. Ίσα ίσα που χαίρομαι που θα έρθουμε σε επαφή με αυτούς τους ανθρώπους. Ξες Πόσο καιρό το περιμένω."τον καθησύχασε. Της φίλησε την μύτη και την έβαλε στην αγκαλιά του.
YOU ARE READING
Το κάρμα {TYS17}
Romance"Τελικά το κάρμα μπορεί να φημίζεται για την ασυνέπεια του, όμως όταν αποφασίσει να χτυπήσει, θα χτυπήσει με το χειρότερο τρόπο ή μήπως οχι;" Το εξώφυλλο δημιουργία του : Κωνσταντίνου Σπανού. Ευχαριστώ πολύ!!!
