Κεφάλαιο 31ο

1.1K 121 4
                                    

"Και τώρα δηλαδή εμείς θα παντρευτούμε;"του ψιθύρισε ενω ήταν ξαπλωμένη στο στέρνο ύστερα από την πρόταση που δέχτηκε αλλά και από την νύχτα πάθους που πέρασαν το προηγούμενο βράδυ.

Την φίλησε τρυφερά στο μέτωπο "Θα γίνεις η γυναίκα μου και θα γίνω ο άνδρας σου."της ειπε και αυτή χαμογέλασε. "Πόσο σε λατρεύω ψυχη μου; Δεν μπορείς να φανταστείς."πήρε στα χέρια του τα δάχτυλα του χεριού της και τα φίλησε ένα ένα. "Πότε θες να γίνει; Καλοκαίρι που έρχεται σε λίγο καιρό ή χειμώνα;"την ρώτησε.

Ενέπνευσε και ενα χαμόγελο ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο της "Δεν έχω καμία προτίμηση ας γίνει όποτε να'ναι, αρκεί να γίνει."του απάντησε και προσπάθησε να σηκωθεί από το κρεβάτι. Μάταιος κόπος, την τράβηξε επάνω του και την έβαλε ξανά στην αγκαλιά του.

"Σε έναν μήνα;"της είπε.

Γύρισε και τον κοίταξε με απορία "Τι ένα μήνα; Για τον γάμο; Μάρκο δεν φτάνει ούτε να ενημερώσουμε."απάντησε.

"Όσο πιο γρήγορα γίνεις γυναίκα μου τόσο πιο γρήγορα θα νιώθω ασφαλής. Θέλω να είσαι δικιά μου. Να μην μπορεί να σε κοιτάξει κανείς. Να είσαι η γυναίκα που θα μου πλένει τα πιάτα και τα ρούχα."κατέληξε και γέλασε μιας και είχε βάλει στόχο να την πειράξει.

"Φαλοκρατικό γουρούνι, θέλεις να με καπαρώσεις για να με έχεις σίγουρη ε; Φτου σου δεν ντρέπεσαι."χτύπησε τον ώμο του και σηκώθηκε "Σηκωθείτε κύριε Παπαναστασίου έχουμε και ένα συνέδριο μπροστά μας. Μην σκέφτεστε μόνο την καλοπέραση σας."του είπε δήθεν νευριάσμενη.

Ο Μάρκος σηκώθηκε απότομα από το κρεβάτι και πέταξε από πάνω του το σεντόνι με αποτέλεσμα να αποκαλυφθεί η γύμνια του. Την έπιασε απο το χέρι και την σταμάτησε πριν μπει στο μπάνιο. Την γύρισε για να τον κοιτάξει και τα μάτια της Ελπίδας γούρλωσαν στο θέαμα που έβλεπε. "Μάρκο είσαι γυμνός."

"Και πολυ νευριασμένος μικρή. Δεν θα φεύγεις έτσι όταν μιλάμε για κάτι τόσο  σημαντικό σε παρακαλώ."την έβαλε στην αγκαλιά του. Η Ελπίδα πάλι ένιωσε μια αφόρητη ζέστη να την κατακλύει "Μωρό μου ντύσου καλύτερα."του είπε και βγήκε απο την αγκαλιά του.

"Γιατί Ελπιδάκι τι έγινε; Σε αναστατώνει κατι;"είπε αθώα και χαμογέλασε στραβά.

Η Ελπίδα έχανε τα λόγια της, ήταν σαν να τον έβλεπε πρώτη φορά γυμνό "Θα...εεε...θα μπω για μπάνιο και θα ετοιμαστώ για το συνέδριο γιατί αλλιώς θα αργήσουμε."του ειπε με κρατημένη την ανάσα της. Μπήκε στο μπάνιο και έμεινε πίσω από την κλειστή πόρτα.

Το κάρμα {TYS17}Where stories live. Discover now