Those words came out from his mouth like he's commanding me rather than asking. Sa tono niya ay parang sinasabi niyang kailangan kong sundin ang gusto niya!"Napaparanoid ka na ba?" hindi pa rin makapaniwalang saad ko.
His lips protruded. "No, I'm not." He said in a serious tone.
Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya.
"What do you think? Na dahil mentor kita papayag na ako sa mga gusto mo? Susundin na kita?! Well, I'm sorry to disappoint you Mr. Alegria but that will not going to happen!" I hissed. I cross my arms together.
Umiling iling naman siya at marahang tiniklop ang macbook niya bago muling tumingin sa akin. Seryoso at mala-awtoridad parin ang ekspresyon niya.
"Then, why are you here if you will not going to follow my instructions in the first place? If you can't stand for what I was instructing you to do then, this will all going to be useless. Your pride isn't essential here, Mrs. Alegria. You should've just left it at home."
Nag-init ang pisngi ko sa sinabi niya. How dare he para pangaralan ako? And...did he called me Mrs. Alegria? Talagang iniinis ako ng lalaking ito! Dammit!
"Hindi ang pride ko ang pinag-uusapan dito kundi ang trabaho ko! It's too obvious! You're taking advantage of me!" giit ko habang nagtatagis parin ang bagang ko.
He's really using his power over me para paikutin ako sa mga gusto niya!
"Taking advantage?" he said in an amused tone. "If I really did take advantage of you then I should have just convince Margaux to bring you at my home and just work there. I have my reasons why I want you to go out with me on your first day." It was evident in his eyes that he was trying to keep his cool.
There was something about he said that makes my heart calm. Sabagay may point siya. But still...
"And what is that?" mapaghamong tanong ko.
"Malalaman mo kung susunod ka lang sa lahat ng sasabihin ko."
Napabuntong hininga ako. Unang araw ko pa lang pero sinusubukan na talaga niya ako.
"Okay fine!" pagsuko ko. "Saan ba tayo pupunta?" I sighed in resignation.
His face suddeny lit up at hindi nakatakas sa aking paningin ang multong ngiti sa kanyang labi.
"You will know when we get there." Aniya saka tumayo na sa kanyang swivel chair. Inayos niya ang kanyang nakusot na coat bago niya pinaglandas ang mga daliri sa buhok niyang nakabrush up para ayusin.
Damn. He look so manly everytime he do that. He really looks like a decent businessman.
I didn't even notice that I'm already gawking at him like an idiot. Kung hindi pa siya tumikhim malamang ay nalugmok na ako sa kinatatayuan ko sa kakatitig sa kanya. Nabalik ako sa aking ulirat at medyo nagulat ako nang mamalayan kung iilang pulgada na lang pala ang layo namin ni Chris sa isa't-isa.
Get a hold of yourself, Melissa!
"Get your things now... I'll wait for you at the basement." He said with finality before he leave me.
Kahit na naiinis ay sinunod ko na lang ang sinabi niya. Pagkaraan lang ng ilang minuto ay naroon na ako sa basement. Naabutan ko siyang nakatayo sa harap ng isang sasakyan. Maybe that's his car. Whatever.
"Dito ka na sumakay."
"But I have my—"
"You'll go with me." Agap niya. "No more buts. Okay? Get in." He said in a commanding tone.

BINABASA MO ANG
Unfaithful Wife | ✔️
ChickLit[COMPLETED] Melissa was being trapped on her so-called "miserable marriage" nang i-arranged marriage siya sa kanyang bestfriend na si Chris. Her almost perfect love life was ruined because of that and she blamed it all on Chris. When they got marrie...