The BadBoys meets The TroubleMakers [DISCONTINUED]

TBBMTTM 36 ☆

Roxie Chantelle Lambert

"Roxie you sure know that I'm here huh?" tumingin naman siya sa pwesto nila. "Oh yeah I know why" sabi niya at pumindot ng iilang keys sa piano.

"Wala ka bang balak tumayo diyan? Lasing kana ba?"

"Hmp! Ako? Lasing? Don't me Roxie. Dala mo diba? Game!" sabay lagok niya sa natitirang alak sa baso niya. At nagstretch pa siya ng kamay, nagsmirk pa ang hangal na ikinangiti ko.

Seems there's no helping it. Inayos ko na lang yung mic. At nilabas sa box ang dala ko. My very own violin. Bigay to ng mother ko. Well, the rest is history.

"Woooohhhhh go Roxie and Scar!" sigaw ni Sof para suportahan kami. Napailing nalang ako at nagayos na. Tumango ako biglang signal kay Scar.

Please make a soft sound. A lonely one.

Lumabas ang unang nota na gusto ko. Nakuha ko na rin ang gusto kong iparating sa mga nakikinig. Nakikisabay naman siya sa mensaheng yun. Pangalawang beses ko na tong tutugtugin dito sa lugar nato. This place really made me take interest on playing the violin. Tho that man is dead now. He still lives in my heart and soul on music. Medyo matagal na rin nung last akong pumunta at tumugtog dito kasama si Scar. It brings memories huh? This piece really makes my heart open for a while. The notes touches my emotions like rollercoaster. Ewan ko pero parang may magic tong ginagawa sakin.. samin. At alam kong marami pang kanta ang makakapagpakita kung ano ba talaga kami, kung sino ba talaga kami without us noticing.

Natapos ang pyesa at sinalubong kami ng palakpakan. Lumapit naman sila samin. Yinakap naman ako ng dalawang magbestie, ganun din ang ginawa nila kay Scar na parang timang na nakangiti.

"My guess is right. It is you" sabi ni Lance na ikinatingin naming lahat sa kanya. Pinagsasabi neto? At kelan pato nandito?

"Lance okay ka lang?" tanong sa kanya ni Blaine pero di niya ito pinansin. Lumapit lang siya sakin at bigla akong yinakap.

Lahat sila nabigla sa ginawa niya. Ako para akong biglang pinaputukan ng paputok sa bigla. Parang lahat ata ng dugo ko nawala. Agad ko naman siya tinulak palayo sakin. Agad namang pumunta sa harap ko ang dalawang magbestie habang katabi ko naman si Scar.

"Woy Lance tsansing ka ah! Gusto mong ipakulong kita?" banta sa kanya ni Bea.

"We're gonna file a sexual harassment"

"Woah woah easy girls" nakangiting sabi ni Ashton.

"Oo nga niyakap lang. Baka naoverwhelm lang itong si Lance sa violin ng kaibigan niyo" pagdedepensa ni Blaine.

"NO! You Mr. Schwarz better get a good attourney to defend you" habang nakatingin ng matatalim si Scar.

"Guys. Relax" kalmadong sabi ni Karl.

Tsk! Tangina ang ingay.

"WILL YOU GUYS SHUT IT?!" galit kong sigaw sa kanila.

Agad ko nang binalik ang violin ko sa box nito at agad ko nang binitbit. Naglakad ako ng palayo habang sinusundan naman nila ako sa likod ko.

"Roxie!"

"Where are you going?"

"Ro--"

Di ko na sila pinansin at sakto naman ang dating ng taxi. Agad ko itong tinawag at sumakay.

"Drive"

Sinunod niya ito at nagdrive paalis ng resto.

-----

"Ma'am san po punta niyo?"

"Just drive. Babayaran ko naman kahit magkano pa metro mo"

Nanahimik lang siya at nagpatuloy na nagdrive. Nasa may hi-way nakami. Mabibilis ang andar ng mga sasakyan. Tinitignan ko lang ang mga nagoovertake na sasakyan at mga nadadaanan naming mga establishments and billboards. Ganun lang ang naging ruta namin hanggang sa makarating kami sa Manila Bay.

"Kuya diyan na lang sa tabi. Magkano po?"

"300 na lang"

Binigay ko sa kanya kung magkano man mahablot ko sa bulsa ko. Pinaalis ko na siya agad. Umupo lang ako sa may semento habang tinabi ko naman sa side ko ang violin ko.

Pinapakinggan ko naman ang tunog ng alon na humahampas sa mga bato. Agad kong kinuha ang cellphone ko na kinapa nagbavibrate dalhin sa mga messages at calls nina Scar. Pinatay ko na lang ito tutal wala naman yung headphones ko para makinig ng music. Binuksan ko na lang ang box at tinignan ng mabuti ang violin. Bigla ko tuloy naalala si tanda.

-----

'Sure ka bang yan ang gusto mo?' kulit naman ng tandang to.

'Tss. Sabihin mo lang sakin kung ayaw mo kong turuan'

'Aba nagtatanong lang. Tandaan mo ayoko ng mga slow'

'Oo na tanda' tuturuan naman pala ako ano pa kinatak

'Ano?!'

'Wala' at tinuruan na niya ako ng basic techniques.

-----

Nakakatuwa lang yung mga panahong nagpapaturo pa ko ng violin sa tandang yun. Hay. Bigla namang may tumabi sakin.

"Here you are" sabi niya habang nakatingin sakin.

"What are you doing here?" cold kong sabi sakanya.

"Obviously talking to you" pilosopo niyang sagot.

Punyeta wala akong ganang makipagbiruan. Sinara ko na lang ang box at tumayo nako.

"Where are you going?"

"Kahit di ko naman ata sabihin sayo e susundin mo rin naman ako diba? Tss."

Nagkibit balikat lang siya at tumayo rin. Di ko na siya pinansin at naglakad. Tahimik ring siya sumusunod sakin. Nakakita naman ako ng mamihan. Sakto di pa ko kumain ng dinner.

"Manong isang special nga" sabi ko. Binigyan naman niya ako. Kumuha din ako ng dalawang pandesal. Umupo na lang ako sa may bakanteng upuan. Umupo naman sa may harapan ko si Randall dala ang sarili niyang mami. Nilagyan ko na lang ng gusto kong pampalasa ang mami ko at tahimik na kumain.

===============================

Yan on time ako nakapagUD yehey! Hahahahaha

Yung video diyan di sila yan hahahaha pero yan yung tinugtog nina Scar and Roxie for this chapter. Hope you guys liked it. Sorry medyo makaluma tong author niyo hahahaha bet ko kase nga classical than the modern songs. And your guess is right I'm also an otaku hahahaha mahilig din naman ako sa kpop. Kaya isa akong alien hahahaha

Anyways, my next update will be on 02/03/17

Love your comments and vote. Keep it up guys! Mwa!

『ｌａｉｔｅｒａｎｇｄｙｏｓａ』