BALONCUKLAR (TAMAMLANDI)

11. Beynin yok yani!

Asrın

Dün gece eve geldikten sonra aklıma yine o sinir kız gelmişti Ebru.
Yahu ben bunla ne yapacağım, hayır para versem yine susmaz. Hem  fakir ama gururlu ayakları nede olsa. Her neyse Asrın sinirlenme bu kız için gerilmeme hiç  gerek yok. Otele giriş yaparken bugün sekreter ilanı vermem gerektiğini hatırladım.

Babaannem dün arayıp ağzıma tükürmeseydi  hayatta kovmazdım güzelim sekreterimi. Ebru'nun dediği gibi çok işlevsel çook, minnetle anıyorum seni güzel kadın.

Odama giriş yapmadan önce yanımdan  geçen bir çalışanıma Furkan'ı çağırmasını söyledim. Odama geçip üzerimdeki ceketi çıkarıp kenardaki askıma astım.  Kapının  tıklatılmasıyla içeri giren Furkan baş selamı verip bana bakmaya başladı.

"Dün ki listeyi hallettin mi?"

"Evet efendim hepsi tamam."

"Aman iyi, o delinin diline düşürme beni sakın."

"Peki efendim."

Furkan eğlenen ifadeyle yüzüme  bakarken kafamı başka yöne  çevirdim. Ne hallere düştük iyi mi?

"Karşımda sırıtma Furkan. Allah sana, dili kaf dağını aşkın birini versin de gör belanı."

"Ben evliyim efendim."

"Laaan, hangi ara evlendin sen!"

Bu çocuk ne zaman evlenmişti harbiden ya. Hayır evlendi ben nasıl duymadım, belki fikir alabilirdim bundan en azından Ebru ile evlendiğimiz zaman nasıl birşeyle karşılaşacağımı  bilirdim.

Hızla Furkan'ı kolundan tutup tekli koltuğa oturttum karşısındaki boş yerede ben geçip başladım sorularıma.

"Anlat  bakalım evlenince nasıl oluyor. O zaman susuyorlar mı?
Böyle ben bilmem beyim bilir diyor mu? Yada ne bilim dışarı çıkınca ne yapıyor anlat anlat."

Furkan ciddi manâda bir kahkaha atıp sonrasında kendini topladığı kadarıyla başladı anlatmaya, anlatmaz olasıca.

"Özür dilerim Efendim. Aslında  ilk 6 ay çok iyiydi sonra zaman geçtikçe  resmen kadın  milleti mutasyona uğruyor."

Derin bir of çekip devam etti konuşmaya.

"En son ne zaman arkadaşlarımı gördüm inanın bilmiyorum. Eve geç gitsem saniyesi saniyesine neredeydin, kimleydin, sorgusu. Kesinlikle her kavgada kabak size patlıyor. Erkek her zaman son sözü söyler diyorlar ya çok doğru. Son söz her zaman bellidir aslında "tamam"
Bir resim çiz deseler kaynanamın resmini çizerim meselâ her hafta onlardayız. Özel günleri unutmak boşanmak için en büyük neden. Hele bir unut ondan sonra hooop merhaba koltuk. Yani sabah uyanınca  gelen bel ağrısı ise cabası. Yani yandınız Asrın Bey hemde dönüşü olmayan yangın."

Bu benim psikolojimi bozmaya çalışıyordu net, lan mezara mı hazırlık  yapıyoruz evliliğe mi belli değil. Bir an böyle bir evlilik düşününce...

"Çık lan dışarı, çık çık yeter anasını satayım. Bu ne stres arkadaşım bende insanım neticede."

Furkan'ı kapının dışına atıp kapıyı suratına kapattım. Düşünme Asrın seninki formalite bunlar gibi değilsin sen rahatsın. Nah rahatım abi, gece hayatı yok, evdeki karıma dokunmak da yok, düz duvara tırmanıcam resmen.

Tıklatılan kapının sesiyle tepemdeki  sinirim beni aşıp göğe yükseliyordu. Kapıyı sinirle açmıştım  ki karşımda  gördüğüm Harman bana tuhaf şekilde bakınca hemen kendime çeki düzen verip tebessüm ettim.

"Buyrun Ateş Bey."

Odama geçip tekli koltuğa oturan adama yalancı tebessümle bakıp kendi koltuğuma oturdum.