MELEZ PRENSES

M.P.♥38

♛ ♛ ♛ ♛ ♛

⌚ SONRAKİ GÜN ⌚

▪ÇIĞLIK▪

Tam kahvaltı masasına oturduğum da cebimdeki telefonun çaldığını duydum ve tüm gözler bana döndü.

''Sonra açarsın.'' dedi babam.

Ona fark ettirmeden telefonu alıp baktığımda Sarp'ın aradığını gördüm.

''Obama arıyor baba. Açmazsam ayıp olur.'' dedim ve hızla mutfaktan salona geçiş yaptım. Sarp'la konuşmama izin vermezdi, bu yüzden babamın duymaması lazımdı.

''Çığlık?'' dedi Sarp, ''S-Sensin, değil mi?''

''Çabuk söyle Sarp. Babam yan tarafta. Duyabilir.''

''Tamam.'' dedi ve bir süre durakladı. ''Uray ölmek üzere.''

''Ne?'' dedim. ALLAH'IM SONUNDA DUALARIMI KABUL ETTİN.

''A-Az önce evine g-geldiğim de yerde yat-yatıyordu. Boynunu gümüş-şle kesmiş.''

Sarp'ın ağlamaklı sesiyle üzülmüştüm. ''Ağlıyor musun sen?''

''E-Evet,'' dedi. ''Uray'ın ev-evindeyim, gelebilir m-misin?''

''Hemen geliyorum.'' diyerek telefonu kapattım. Arkamı döndüğümde abimi görmemle küçük bir çığlık attım. ''Abi! Sen bana dayıyor musun?''

Sırıttı, ''Sarp ile konuştuğunu duydum. Eğer 50 lira vermezsen babama söyleyeceğim.''

Pis tehditkar kardeş.

''O kadar paramın olmadığını biliyor-... Hayır, hayır dur! Mutfağa gitme.'' Arkasını dönmüş gidecekken onu kolundan tuttum, ''Eben acı çekiyor şuan abi.'' dedim ve cebimdeki son paramı verdim.

''Eyvallah küçük kardeş.'' dedi ve saçlarımı karıştırarak uzaklaştı. Homurdanıp düzelttim ve mutfağa gittim.

''Ben doydum. Dışarı çıkabilir miyim?''

''Bir şey yemedin ki.'' dedi annem.

''Aç değilim ben.'' dememle birlikte karnımdan bir gurultu gelmişti. ''Umm, para verirseniz marketten kendime bir kaç şey alabilirim.''

''Otur ve yemeğini ye.'' dedi babam.

Oflayarak masaya yanaştım ve tabaktaki yumurtanın hepsini birden ağzıma soktum. ''Omon bo, bon godoyorom.'' diyerek mutfaktan çıkıp merdivenlere geldim. Odama girip üstüme uygun bir şeyler giydim.

♛ ♛ ♛ ♛ ♛

Uray'ın evine geldiğimde kapıyı çaldım ama 2 dakika beklememe rağmen kimse açmamıştı.

Kapının kulpunu çevirdiğimde işe yaramayacağını düşünsem de kapı açılmıştı. İttirdiğimde görüş açıma yerde koridor boyunca serilmiş kırmızı halı girdi. Yanlarında kırmızı çiçekler vardı.

İçeri girip halıyı incelemeye başladım. Aniden kapının arkamdan kapanmasıyla hızla arkamı döndüm.

''Özür dilerim.'' Uray elinde tutuğu çiçekleri bana uzattı. ''Janset ile birlikte olduğum için özür dilerim.'' Çiçekleri elime aldığımda bir adım bana yaklaştı ve arkasından oyuncak bir ayı çıkardı. Ayı beyaz bir yastık tutuyordu ve üstünde 'Üzgünüm' yazıyordu. Yastığa bastığımda ayı Uray'ın sesiyle konuşmaya başladı, ''Beni affedebilir misin Çığlık?''

Uray'a baktığımda gülümsedi. Dudağının patladığını ve piercing takmadığını fark ettim. Herhalde babam vurduğu için çıkartmak zorunda kalmıştı.