M.P.♥31

3.3K 241 188
                                    


♛ ♛ ♛ ♛ ♛

31. bölüm yey

♛ ♛ ♛ ♛ ♛

Babamın arkadaşı odama geldi ve elindeki bavullarımı bıraktı. ''Baban seni çağırıyor.''

Göz devirdim ve adamın önünden geçip merdivenlere yöneldim. Babama şuan tripliydim ben, hıh. Onun yüzünden Çığlık'ı göremeyeceğim. Ne olurdu diğer tarafta kalsam?

Salona girdiğimde babam tekli koltukta oturmuş beni bekliyordu. Uzağında olan ikili koltuğa oturdum. ''Ne istiyorsun?'' Kaşlarını çatınca bir an dövecek sanmadım değil.

''Bana kızgın mısın Uray?''

Kollarımı göğsümde birleştirerek başımı başka yere çevirdim.

''Prensesi krala götürmedin mi zaten? Görevin çoktan bitmiş olmalıydı. Orada kalmana izin veremem. Sen benim oğlumsun ve yanımda kalacaksın.''

Pirinsisi kirili gitirmidin mi zitin? Girivin çiktin bitmiş ilmiliydi.

''Bitti, ama senin yanında kalmak istemiyorum baba.'' dedim ve göz ucuyla ona baktım.

''Neden? Orada olup burada olmayan şey ne?''

Sevgilim. ''Sarp.''

Ayağa kalktım ve salondan çıktım. Odama tekrar girdim ve kapıyı kilitledim. Bavulumdan eşyalarımı çıkartıp yerleştirdim.

♛ ♛ ♛ ♛ ♛

▪ÇIĞLIK▪

''Niden? Niden beni bıraktığğğ? Ben bırakılacak kız mıydığğm?''

Göz yaşlarımı silerken Sarp'a söyleniyordum. Onu buraya çağırmıştım ve ağlamaya başlamıştım.

Güzel şeyler düşünmeliyim.

Unicorn'lar, gökkuşakları...

Buldum, Uray'ın kafasını kopartıp olmayan beynini babasına yedirtmek.

Evet, hemen bunu denemeliyim.

''Tamam Çığlık. Ağlamayı keser misin?''

Başımı salladım ve burnumu çektim. ''Onu bir daha görebilecek miyim?'' Sarp'a beklentiyle baktığımda ofladı.

''Onu arayabilirim.''

Telefonunu çıkardı ve bir kaç tuşa bastıktan sonra kulağına götürdü.

''Hoparlöre alsana.''

Başını salladı ve bir tuşa bastıktan sonra telefonu elinde tuttu.

''Aloğ?'' Ay terbiyesiz. İnsan efendim der.

''Uray? Ben Sarp. Dünyada mısın şuan?''

''Evet. Ne oldu ki?''

''Iıı-...'' Sarp kulağıma yaklaştı ve fısıldadı, ''Ne diyeyim?''

''Nasılmış sorsana.'' dedim.

''Nasılsın Uray? Baban ile sorun çıktı mı?'' dedi telefona doğru.

''Şey, aslında-...''

Yerdeki örümceği görmem ile birlikte büyük bir Çığlık atıp Uray'ın sözünü kesmiştim. ''OH MAY ALLAH! BU ÖRÜMCEK NEREDEN GELDİ?!''

Hemen bacaklarımı yatağa çektim. ''Sarp! Al şunu, al şunuğğğ!''

Sarp göz devirdi.

''Ç-Çığlık? Sarp, Çığlık senin yanında mı?''

MELEZ PRENSESHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin