MELEZ PRENSES

M.P♥14

♛ ♛ ♛ ♛ ♛

Sınıfa girdiğimde dünyanın sonu geldi diye korktum. Herkes bi' tuhaf.

İçeri girince çoğu kişinin yüzü bize döndü. Bana 'yeni kız gelmiş hadi ırzına geçelim' dermiş gibi bakıyorlardı.

''Benim yanım boş. Oraya otur.'' dedi Uray ve boş bir sırayı gösterdi. Başımla onayladım.

Uray sıraya yürümeye başladı. Bende arkasından gittim. Bu sınıf bana tuhaf bakıyordu.

Yürürken birden ayağım bir şeye takıldı ve tökezledim. Sınıf kahkaha atmaya başladı. HANGİ MAYMUN GÖTÜ KILIKLI ÇAKİ SURATLI JEFF THE KİLLER'IN ÇÜKÜ BANA ÇELME TAKTI?!?!?!?!?!?

Uray arkasına döndü. Hemen duruşumu dikleştirip takıldığım şeye baktım.

Bir kızın ayağıydı. Ve o kızda bana piç smileyle bakıyordu. Ona 'sen hayırdır amk?' dermiş gibi baktım.

Kız ayağa kalktı ve dibime girdi. ''Yeni öğrencileri sevmeyiz.'' Bende sana aşıktım, evlenme teklifi edecektim. Üzdün...

Kızı ittirdim. ''Bu pek umurumda değil sanırım.'' dedim. Kız bana küçümseyici bir şekilde baktı. Kız kavgası is coming.

''Ama olmalı yeni kız.'' Göz devirdim.

Uray yanıma geldi. ''Kumsal ne istiyorsun?'' dedi. Kumsal, tabiri caize kendini tuval sanan şahıs Uray'ı siklemeden yerine oturdu.

Uray kafasıyla sırayı gösterdi. Sıraya gidip oturduk. Bence bu kadar ekşın yeter, ha?

♛ ♛ ♛ ♛ ♛

''Uray ben sıkıldım.''

''Bunaldım.''

''Hoca Rusça falan mı konuşuyor?''

''Uykum geldi.''

''Acıktım.''

''Kaç dakika kaldı?''

Uray bana tuhaf bir ifadeyle döndü. Şirince gülümsedim. N'apıyım? Sıkıldım.

''Çığlık... Bırak dersi dinley-...'' Uray'ın sözünü hocanın konuşması böldü. Yani sıçtık.

''Ne konuşuyorsunuz siz?''

Hocaya gülümsedim bu sefer. ''Hocam arkadaş benimle konuşup duruyor ya. Bende sıkıldım. Konuşma diyorum, devam ediyor.'' Hoca bana inanmazca baktı. Hadi ama, çok güzel uydurdum.

''Müdürün odasında anlatırsınız.'' Hocam o ne öyle 'hakime anlatırsınız' gibi? Atanamayan polis misiniz siz?

Hoca Uray'a döndü. Uray sanki bakışlarıyla yalvarırmış gibi baktı. Hoca ofladı.

''Bir daha olursa gideceksiniz.'' dedi ve derse döndü.

''Sakın konuşma.'' dedi Uray. Göz devirdim. Sokon konoşmoymoş.

''İyi be.'' dedim ve önüme döndüm. Hayat, hoca Türkçe konuşsa veya matematik anlatmasa daha kolay olabilirdi.

'Yada sen anlasan'

Sen sanki çok anlıyon Hatçe.

'E o da var tab2'

Hatçe'ye uçan tekme atarak susturdum. Farkım tarzım.

VE BEKLENEN AN! ZİL ÇALDI!

Bir oh çekerek arkama yaslandım. Uray'da aynısını yaptı.

''Bahçede dolaşalım mı?'' dedi Uray. Başımı salladım. Ayağa kalktık ve bahçeye çıktık.

''İdil nerede?'' dedim.

''Sarp ile birlikte benim evimdeler.''

''Hala hatırlamıyor mu?''

''Yani... Çoğu şeyi.''

Bir silah sesiyle ikimizde olduğumuz yerde durduk. Bahçedekiler arkamızdaki bir noktaya bakıyorlardı ve kızların hepsi güçlü bir çığlık attı. Beni atmadılar, yanlış anlamayın.

''Çığlık...'' dedi Uray fısıltıyla. Başımdaki ıslaklıkla elimi oraya götürdüm. Kan...

Gözlerim kapanmaya başladı. Sızlıyordu... Yine oluyordu. Yine ölüyorum. Ya bir daha hortlamazsam?

''Çığlık acıyor mu?''

Uray'a doğru dengemi kaybedip düştüm. Gözlerim karadı.

Uray'ın diz çöktüğünü hissettim.

''-Kahkaha- Geri gelmeyecek.'' Bu İris'in sesiydi ama tam çıkaramamıştım.

''Bunu nasıl...'' Sesleri tamamen çıkaramıyordum artık. Bilincim gidip gelmeye başladı. Sonra ise tamamen gitti.

♛ ♛ ♛ ♛ ♛

Arkadaşlar çok çok özür dilerim bölüm yazamadım ve bu çok kısa oldu. Çünkü hastayım. Yazamadım. Okullarda açıldı, giremedim. Ayrıca 2 gün yazamam zaten. Tatile gidiyoruz. (Okul açılıyo biz tatile gidiyoz çok çılgınız ssöskdjskd) 2 gün bölüm gelmeyecek bilginiz olsun. Eve geldiğimde uzun bir bölüm paylaşıcam.

Şuan hiç zamanım yok. Bu yüzden kısa oldu. Tekrar kusura bakmayın. Otelde kalacağız ve giremem herhalde. Sadece lobide internet varmış. Babam lobiye gitmeyiz diyor. Odada da internet çekmiyor. Eve gelince uzun bir bölüm yazmaya çalışacağım. Olduğu kadar artık :D

Bu arada 2,2K olmuşuz. Halay çekerdim ama dediğim gibi zamanım yok öskdlsödls Burayı bile zor yazdım. :D

♛ ♛ ♛ ♛ ♛