MELEZ PRENSES

M.P.♥40 *Özel Bölüm*

♛ ♛ ♛ ♛ ♛

⌚ 1 AY SONRA ⌚

Kapıyı açtığımda Uray gülümseyerek karşımda duruyordu. Bende gülümsedim ve içeri girmesi için çekildim. Eğer doğum günümü unuttuysa onu kırbaçlardım. Sarp bile arayıp kutlamıştı. Bu hamamböceği beyinli unutmuş olmamalıydı.

''Ee? Neden geldin?'' dedim her cümleye baskı yaparak. Kapıyı kapattım ve Uray'a döndüm.

''Sadece baban ve annenle konuşacaktım.''

EBENİ SİKEYİİİİM.

SÜLALENİ SİKEYİİİİM.

OLMAYAN AMINA KOYAYIIIIIM.

ANNENİN ANNESİNİN DEDESİNİN BABASININ DAYISININ ÇOCUĞUNUN KANKASININ KOMŞUSUNUN TEYZESİNİN KOCASININ BABAANNESİNİN KÖPEĞİNİN İŞEDİĞİ YERİ YALA URAY.

''Tamam. Ben-... Öhm öhm öhööööö doğöhöhöum öhöhö güöhönüm öhöhöhöhhö.''

Sırtıma vurdu, ''İyi misin? Hasta falan mı oldun? Neden öksürüyorsun?''

Valla mal. Ulan subliminal mesaj verdim, hala hatırlamıyor bok suratlı.

''İyiyim ben, tükürüğüm boğazıma kaçmış. Odama çıkıyorum. Hani istersen falan gel.'' dedim. Tam yürüyeceğim zaman beni durdurdu ve yarım saattir arkasında tuttuğu elini çıkardı. Gül tutuyordu.

''Trip atmasana hemen. Hatırlıyorum.'' dedi ve gülleri uzattı ''Ve hala aklını okuyabiliyorum.''

Sırıtıp gülleri aldım, ''Teşekkür ederim ama zihnimden uzak dur.''

Kıkırdadı, ''Gerçekten annen ve babanla konuşacağım. Belki sonra yanına gelirim.'' Yanağımı öpüp arkasını döndü ve salona yürüdü.

Gülden fazlasını bekliyordum ama her neyse.

♛ ♛ ♛ ♛ ♛

Beria'nın odasına aniden girmeye çalıştığımda hemen kapıyı geri ittirmişti. Bu yüzden kapıyı açamamıştım.

''Açsana kapıyı. İçeride 31 mi çekiyorsun?'' dedim kapıya vurarak.

''Evet, şimdi git buradan.''

İçeriden bir şeyin patlama sesini duymuştum. Kaşlarımı çattım, ne yapıyor bu kız yahu?

''Seni eve ben aldım. Geri atabilirim, aç kapıyı hemen.'' Kapıyı yumruklamaya başlamıştım ama Beria cevap vermiyordu.

Pes edip aşağıya indim. Salona girdiğimde babam bilgisayardan bir şey yapıyordu ve ben geldiğim an kapattı.

''O neydi baba?'' dedim ve yanına gidip oturdum.

''G-Güvenlik kameralarını kontrol ediyordum.'' dedi gülümseyerek. Hm, mantıklı.

Başımı salladım, ''Beria odasında ne yapıyor biliyor musun?''

''B-..'' dedi ve durakladı, ''Bowling oynuyor.''

Göz devirdim, kesin bunlar bir şeyler çeviriyor ama hadi hayırlısı.

Ayağa kalktım ve salondan çıkıp mutfağa girdim. Annem beni görünce masada ne durduğunu göremeden önüme geçmişti. ''Çığlık? Odanda değil miydin sen?''

''Şuan burada, senin karşında olduğuma göre değilim.''

Gülümsedi, ''O zaman odana git.''

''Neden hepiniz bir şey saklıyormuş gibisiniz?'' dedim ve cevap beklemeden odama vampir hızıyla çıktım. Masadan telefonumu alıp Uray'ı aradım. Fazla beklemeden açmıştı.