VElİAHT MAFYA (Tamamlandı)

37.

Bölüm sonunda yorum ve vote istiyorum son olarak sizi seviyorum. Neyseiyi okulmalar😊😊😊😚😚😚😚😚🙂😌😌😓
Yeni kitaplarıma da bakmayı unutmayın. Eminim beğeneceksiniz. Lütfen bakın.

( Ufuk'un ağzından)

"Anne ,baba!"dedim. Saşkınlığımı gizleyemeyerek.

"Ufuk oğlum bizi içeri almayacak mısın?" Babamın konuşması ile kapıdan çekilip geçmeleri için yol açtım.

"Geçin."dedim.

salona geçip oturduk. Birbirimize bakıp duruyorduk. 

"Oğlum."dedi annem ve bir süre tepkimi ölçüp konuşmaya devam etti.

"İyi misin? Görkem nasıl olanları yeni duyduk." dedi annem Üzgün olduğu her halinden anlaşılıyordu.

"Oğlum özür dilerim seni o kızla nişanladığım için . Senin için iyi olacağını düşündük ama senin düşüncelerini önemsemedik." bunları söyleyen babamdı. Şaşkınlıkla ona baktım. Babam benden özür mü dilemişti yoksa ben mi yanlış duydum.

"Ufuk bakma bana öyle . Zaten kendimi tuhaf hissediyorum."dedi babam ve ayağa kalktı. Bende ayağa kalktım ve babamın kollarını açması ile ona sarıldım.

"Oğlum. "dedi ve oda bana kocaman sarıldı.

"A kıskanıyorum ama." anneme bakıp ona da sarıldım. sonra yerlerimize oturduk.

"Artık eve dönersin herhalde oğlum. Ev sen olmayınca sessiz atışacak biri yok"evde dedi babam gülerek. Bende gülümsedim.

"Ufuk baban sen evi terk ettiğinden beri bir kere bile gülmedi. Birde son yaşananları duyunca çok korktuk."

"İyiyim anne!"dedim.

"O zaman yakında gelinim ile beni tanıştırırsın?" annemin dediği ile dondum.

Gelinim mi? Yeliz ile evlenmek?

"Hanım bir gelin faciası atlattık. Elleme oğlumu ne isterse onu yapsın."dedi babam ve sırtıma vurdu.

onlarla biraz daha sohbet ettik. İçeriye Serap teyzenin gelmesi ile annem ile birbirlerine sarıldılar. Konuşacak çok şeylerinin olduğunu düşünerek onları yalnız bıraktık babam ile.

Sabah kalktığımda hızla hazırlanıp odadan çıktım. Merdivenlerden inerken Yağız'ın bağırması ile durdum.

"Bekle beraber gidelim!"dedi beraber merdivenlerden indik.

"Çocuklar kahvaltı yapmayacak mısınız?" Serap  teyzenin sorusu ile ona döndüm. Kahvaltı etmezsek üzüleceği için istikametimi masaya doğru çevirdim . Anladım ki bugün evden erken çıkıp Yeliz'i alamayacağım.

(Yeliz'in ağzından)

Annemin uyandırması ile yataktan kalkıp lavaboya gittim. lavabodan çıkarken kardeşim Berna'nın bana çarparak hızla lavaboya girmesi bir oldu. Anneme şaşkınca bakarken

"okula geç kalmış"dedi.

"Geç mi kalmış. Okul saatleri mi değişti onların ?"

"Melis dene kız desem!"

"Anladım"dedim ve odama gittim. Berna bu Melis denilen kızla ne alıp veremediği var bir türlü anlamış değilim. Normalde başkasının kendi hakkında düşüncelerini önemseyen bir kız değildir ama bu Melis'e takmış durumda pardon Ege'ye demeliydim. Hem çocuğu sevmiyor hemde ona takıntılı. Neyse ben kendi sorunlarımı düşüneyim. Sonuçta dışarıda beni öldürmek isteyen yakalanmamış bir katil var. Ayırca benden nefret eden bir anne ve çok özlediğim ama bu aralar çok vakit geçiremediğimiz sevgilim var. Görkem'i de hastanede gördüğümden başka hiç görmedim.