P.O.V. CallaKnipperend met mijn ogen ontwaakte ik. Toen pas merkte ik dat ik niet thuis was. De kamer waarin ik in lag was voornamelijk zwart. Zwarte muren, zwart tapijt en een gigantisch king-size bed. De tv die boven het bed aan de muur hing, was zo groot dat een bioscoop er jaloers op zou zijn.
Ik kroop uit bed en toen mijn blote voeten de donkergrijze tegels aanraakten, vloog de deur open. De imposante verschijning van Alpha Reece stond in de deuropening. Vlagen van wat er gisteravond gebeurd was schoten in mijn hoofd voorbij.
Maar langzaam aan besefte ik waar ik was. In Alpha Reece zijn huis en bovendien in zijn pack.
Alpha Reece boog zich over mij heen, ik kroop langzaam naar achteren. Het gebeurde in een flits en even later lag Alpha Reece op me. Hij plantte zijn handen naast mijn hoofd, in het kussen en bracht zijn gezicht richting mijn mark. Hij gaf er een kusje op en ik moest op mijn lip bijten om te voorkomen dat er een kreun uit mijn mond glipte.
"Waarom ben ik hier?" Was het enige wat ik zei
"Om dat je van mij bent, alleen van mij." Zei hij met een hese stem.
"Ik ben van niemand en al helemaal niet van jou!" Kwam er boos uit mijn mond
"....... " Meer kon ik niet uitbrengen, Alpha Reece kuste mijn lippen. Zijn lippen waren zacht, warm en hij smaakte zoet, naar chocolade. Hij liefkoosde mijn lippen en ik trok me terug. Ik keek in zijn helder bruine ogen, die wonderbaarlijk genoeg vol met liefde stonden.
Maar toen besefte ik wat ik aan het doen was en dat hij nog steeds op me zat. Ik zette mijn handen op zijn borstkas en probeerde hem weg te duwen. Hij reageerde niet, maar boog zich nog meer voor over tot dat er geen ruimte meer tussen ons in was en we helemaal op elkaar lagen, huid tegen huid, al zat de dunne stof van onze kleding nog tussen ons in.
En toen deed ik iets, waar hij niet op had gerekend. Ik duwde mijn knie in zijn buik en gaf hem een harde duw. Zodat hij degene was die nu op zijn rug lag. Ik ging op zijn middel zitten en hij genoot zichtbaar.
Ik boog me voor over en fluisterde zachtjes in zijn oor "Je kunt niet zeggen dat ik van jou ben, je moet me eerst verdienen."
En ik sprong van hem en het bed af. Ik rende richting de deur en gooide hem open.
Rennend daalde ik de trap af. Aan de voetstappen te horen volgde Alpha Reece mij. Ik kende dit huis niet, dus ik gooide alle deuren open die ik tegen kwam ze leiden allemaal tot badkamers en slaapkamers van andere mensen die me verbaasd vanuit hun kamer aan keken.
Nadat ik nog steeds geen uitgang had gevonden. Ging ik voor mijn laatste deur naar vrijheid, het raam. Tijd om het raam open te maken had ik niet, want Alpha Reece zat me op die hielen. Ik voelde zijn adem haast op mijn huid.
Ik rende op het raam af en sprong er in. Glas knapte en glassplintertjes vlogen in het rond en sommige daarvan verdwenen in mijn huid. Kleine pijnprikjes waren te voelen.
Alpha Reece vloekte hevig.
Mijn voeten raakten de grond en ik keek vlug omhoog. Reece keek me vanuit het gebarsten raam aan. Zijn ogen boorden zich in de mijne. Het leek alsof hij.....bezorgd was.
Ik veranderde in mijn wolf. Ze was prachtig wit en heette Valery. Valery nam het over en we verdwenen in de bossen.
Er klonk luid gehuil, dat iedereen liet knikkebenen, het was de huil van een Alpha die verraden was.
-----------
Ik hoop dat jullie dit een leuk hoofdstuk vonden.
Als jullie spelfouten zien, laat het me dan horen.
Vergeet niet te stemmen en een reactie te geven.
Liefs, Erin
JE LEEST
Alpha Reece- Alpha series 1
Werewolf"Van mij!" Hoorde ik een grommende stem zeggen. Ik draaide me langzaam om en zag de man die iedereen vreesde, Alpha Reece. Hij was verschrikkelijk knap, maar ook harteloos en gemeen. Binnen enkele seconden voelde ik een arm om mijn middel heen en...