Hoofdstuk 12

7.3K 303 68
                                    

P.O.V Calla

"Wat? Waarvoor geslaagd?" Vroeg ik verward

"Voor de test." Was het antwoord dat ik kreeg van de vreemde man

"Welke test, wees eens duidelijk."

"Voor de Luna test!"

"Wat is een Luna test?" Het was me nog steeds niet duidelijk

"Een test om te kijken of je je goed genoeg kan verdedigen als Luna van de Pack. Je moet niet alleen jezelf redden maar ook packleden, als die ooit in gevaar verkeren. Deze test was er om te kijken of je daar toe in staat was." Zei Reece, zijn antwoord op mijn vraag

"En jullie konden me dat niet gewoon vragen." Vroeg ik vol ongeloof .

"Ik schrok me hartstikke erg, man. Straks was het een echte aanvaller en wat dan: Moet ik hem dan niet aanvallen omdat ik niet zeker weet of het een packlid is of niet."

Ik werd pislink. De mannen keken allemaal naar  de grond. Reece als eerste. Want hij heeft zijn mate teleurgesteld, alweer.

Ik draaide me resoluut om en liep naar de kamer van Reece en mij. Toen ik eenmaal binnen was deed ik de deur op slot.

Ik ging op het bed liggen en staarde naar het roomblanke plafond. Ik kon het nog steeds niet geloven, hij had me een test laten doen, met een nep aanvaller. Alleen maar om te weten of ik geschikt was als Luna.

Ik kon die arme man wel hebben vermoord. Allemaal voor een test.

Er klonk gebonk op de deur.

"Calla, liefje. Doe de deur open of ik trap de deur in!"

"Rot op, Reece." Mijn stem klonk gesmoord.

Ik draaide me om zodat ik op mijn buik lag met mijn hoofd diep in het kussen. Ik trok de dekens over me heen. Zodat ik er helemaal in verstopt zat.

Nu pas begon ik het me te realiseren. Reece heeft me niet genoeg vertrouwd om het gewoon aan me te vragen.

Voor het eerst in mijn leven huilde ik van verdriet en niet van de pijn. Dikke, lelijke tranen gleden over mijn wangen, in het kussen.

Een hard klap klonk en toen wist ik zeker dat Reece de deur had ingetrapt.

Een zwaar gewicht deukte het matras naast me in. De deken werd van me afgetrokken, maar ik probeerde hem wanhopig weer terug te trekken.

Reece was te sterk en pakte de deken van me af.

"Kitten, het spijt me. Het was nooit de bedoeling geweest om je te kwetsen."

"Noem me geen kitten." Klonk mijn stem gesmoord

"Liefje...." Probeerde hij het nog een keer

Ik stond verwaaid op en rende richting de badkamer. De armen van Reece grepen net mis en er klonk een hard gegrom vanuit zijn richting. Toen ik de badkamer bereikt had, draaide ik ook die deur op slot. Ik ging ten einde raad in de badkuip zitten en begon nog harder te huilen.

"Calla, open de deur!" Reece klonk woest

Maar ik vertikte het om die deur te openen.

De voetstappen stierven langzaam weg en eventjes dat ik dat hij weg was. Maar ik had het fout, dat heb ik wel vaker.

De deur werd van het slot gedraaid en hij klapte open.

Reece stormde naar binnen en ging toen hij me zo gebroken zag, voor me op de grond zitten.

Zijn blik verzachte.

"De test was alleen maar om te kijken of je een geschikte Luna was."

Alsof de scheuren in mijn hart daar beter van werden.

"Dus eigenlijk heb je me nooit genoeg vertrouwd om me dat gewoon te vertellen?" Mijn stem brak aan het einde van de zin

"Tuurlijk wel! Het moest gewoon, alleen zo word je een volwaardige Luna en ik weet zeker dat je een geweldig Luna zult worden."

Mijn hoofd kwam langzaam omhoog, tranen biggelden nog naar beneden en mijn ogen waren zeker weten helemaal rood.

"Trek je benen eens op!" En Reece kwam bij me in de badkuip zitten. Onze benen waren verstrengeld en hij pakte mijn hand vast en streelde erover heen met zijn duim.

Er viel een stilte die meer zei dan 1000 woorden.

----------

Ik wil Reece als mate❤️❤️

Als jullie nog spelfouten zijn vertel het me.
Vergeet niet te stemmen en te vertellen hoe je het hoofdstuk vond.

Liefs, Erin

Alpha Reece- Alpha series 1Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu