Alpha Reece- Alpha series 1

Hoofdstuk 17

P.O.V Calla

"Er zit wat op je neus," riep Reece naar me

Ik wreef over mijn neus. Maar er zat niks.

"Er zit niks op.." Zei ik verward

"Nu wel.." En opeens zat ik onder het meel.

Muffinbakmeel.

Ik slaakte een verraste gil. Reece lachte alleen maar. Maar ik pakte het bakmeel van Reece af en gooide de rest over hem heen.

Hij was helemaal wit.

"Je lijkt net een sneeuwpop!" Giechelde ik

"Dank je. Jij lijkt op de kerstman."

Reece lachte om mijn verbijsterde gezicht en ik rende snel naarboven om in de spiegel te kijken.

En ja hoor. Het leek net of ik een baard had, een baard van bakmeel.

Ik waste het snel van mijn gezicht af.

Armen sloten zich om mijn middel.

Ik had hem niet horen aankomen en zo te zien had hij al schone kleren aangetrokken.

"Je bent prachtig. Zonder of met bakmeel." Fluisterde Reece in mijn oor

"Maar krijg ik nog wel een cadeautje van je, kerstvrouw." Hij keek me ondeugend aan.

Ik ging op de tippen van mijn tenen staan en drukte een kus op zijn zachte lippen.

Vuurwerk ontplofte in mijn buik. Tintelingen vlogen door me heen.

Hij verdiepte onze kus en schoof zijn handen onder mijn billen, zodat hij me op kon tillen.

Mijn handen had ik in zijn nek gelegd. Hij tilde me op en droeg me de deur uit, richting het bed in onze slaapkamer. Hij legde me voorzichtig neer op het bed, alsof ik breekbaar was.

Hij boog zich over me heen en drukte kusjes in mijn nek. Ik draaide mijn hoofd, genietend naar hem toe.

Hij maakte een kusjes pad vanuit mijn nek en eindige bij mijn lippen, waar hij teder een kus op drukte.

Hij legde zijn handen op mijn wangen en streelde met zijn duimen over mijn gezicht.

Ik sloeg mijn benen om zijn middel, zodat hij nog dichter bij mij zou zijn.

Ik wilde hem, helemaal.

De 4 woordjes lagen klaar om gezegd te worden op mijn tong. De liefste woordjes die er bestonden, de woorden die ik nog nooit tegen iemand anders had gezegd.

Ik hou van je

Ik was er klaar voor. Ik zou het tegen hem zeggen.

"Ik hoop dat je weet dat ik altijd van jou zou blijven houden!" Ik was niet degene die dat zei, het was Reece.

" Ook als ik oud en rimpelig ben?"

"Zelf dan zal ik net zo veel van je houden als wat ik nu doe."

Mijn hart spleet open en ik brak in duizend stukjes. Het leek alsof ik naar het plafond zou zweven van verliefdheid.

Ik omarmde hem en drukte overal kusjes op, ik begon op zijn voorhoofd, daarna zijn wangen, het puntje van zijn neus en eindigde op zijn lippen

Toen sprak ik de woorden uit "Ik hou van je."

Er verscheen een brede glimlach op zijn gezicht. 

Het leek alsof hij straalde, net zo fel als de zon.

"Wanneer gaan we weer naar mijn familie?" Ik miste ze, heel erg. De fijne sfeer veranderde direct.

Reece opende zijn mond. Maar plots zwaaide de deur wijd open.

"Alpha, we worden aangevallen."

Ik zei het toch, wees voorbereid, want het lot heeft nog veel meer voor jullie in petto.

-----------
Hi,

Yes, eindelijk weer een update. Gelukkig is het bijna vakantie🎉

Vertel me hoe jullie dit hoofdstuk vonden! En vergeet niet te stemmen 😘❤️

Liefs, Erin