Alpha Reece- Alpha series 1

Hoofdstuk 37

P.O.V.  Calla

"Ik ben Reece, leuk om jullie je ontmoeten." Reece stak zijn hand uit naar Colton, die imponerend voor hem stond. Fronsend met zijn wenkbrauwen en een wantrouwende blik werd hem met tegenzin de hand werd geschud.

"Colton." Antwoordde hij kortaf.

Daarna stelde hij zich voor aan de rest van het gezelschap. Die het wel goed opvatte.

Ik was best trots op Reece, hij had normaal gedaan tegen Colton, de stijve kop, hij vond zijn reputatie blijkbaar belangrijker dan beleefd en aardig zijn tegen de mate van zijn oudere zus. 

Soms zou ik wel eens een 2 zusjes willen hebben inplaats van een 2 broers. Ach wie hield ik voor de gek, ik was dol op hun

Mijn familie was anders dan andere families, wij deden nooit zoveel dingen samen, de laatste dag dat wij een familie uitje hadden met zijn vijven, was ik 16. Daarna vond Collin zijn mate en even later vond Colton haar ook. We zijn nooit weer echt samen geweest en als we wel iets deden dan was dat altijd in de roedel.

"Waarom zijn jullie eigenlijk gekomen?" Vroeg ik nadat we ons hadden geïnstalleerd in de keuken met ieder een kop koffie of thee voor de neus.

"Om te zien hoe het je vergaat." Zei Collin twijfelend.

Ik kon nog net een zucht inhouden. Dus ze deden dit alleen maar uit nieuwsgierigheid.

"Nou eigenlijk..." Colton zei het om een ietwat twijfelachtige toon.

"Kwamen Tasha en ik hier om iets te vertellen." Hoopvol keek hij zijn mate aan die bemoedigend terug keek.

"Nou gooi het er maar uit." Mijn stem was doordrenkt met nieuwsgierigheid en zelfs Reece keek Colton benieuwd aan.

"Ik ben zwanger." Antwoordde Tasha trots, terwijl ze haar handen op haar buik legde.

Ik had veel verwacht, maar die zag ik niet aankomen, een zwangere Tasha.  Ze hadden er al 3 en nu was de vierde al op komst. Die waren lekker bezig.

"Wat leuk!" Sky had zich vermand en als eerste het koppel gefeliciteerd. Ik keek haar met grote ogen aan, ik was de enige die zich bewust was van haar grote geheim dat ze mij in vertrouwen had verteld. Ze kon geen kinderen krijgen, zelfs Collin wist dat niet.

De stroom van felicitaties kwam op gang.

Ik was blij voor haar Tasha, maar waarom namen ze er nog een als ze al niet genoeg tijd voor 3 kinderen hadden, laat staan 4. 

Het enige wat zij deden waren reizen en feesten, zonder de kinderen. Waarom neem je dan kinderen?

Ik was verloren in mijn gedachten.

Uren later nadat ze allemaal waren vertrokken was ik nog steeds niet helemaal bij met mijn gedachten.

"Calla?"

"Ja."

"Wanneer krijgen wij een kindje?" Hij keek me aan met een ondeugende blik in zijn chocolade bruine ogen.

"Nou voorlopig nog niet."

Pruilend keek hij mij aan.

"Schatje." Zuchtte ik. "Wij kunnen echt geen kind opvoeden, en al helemaal niet nu."

"En." Vervolgde ik. "Ik zie jou nog geen luiers verschonen."

"Ben ik daar te knap voor?" Vroeg hij zelfingenomen.

"Nee, te lui!" Glimlachend keek ik hem aan.

Hun toekomst ziet er helder uit, maar voor hoelang blijft dat zo?
--------

Hey mensen,

Dit hoofdstuk heb ik thuis in alle haast geschreven en publiceer ik pas op mijn vakantie bestemming. Ik hoop dat jullie er toch van kunnen genieten.

Liefs,
Erin