Alpha Reece- Alpha series 1

Hoofdstuk 35

P.O.V. Ava <dit keer vanuit haar standpunt.

Blozend draaide ik me van de deur weg. De deur die naar de kamer van Calla en Reece leidde, ik probeerde de geluiden die daar vandaan kwamen te negeren, al was dat heel moeilijk. Volgens mij kon je ze door het hele roedelhuis horen.

Ik liep terug naar het bèta kantoor, waar Tyler bezig was met de boekhouding. Zuchtend ging ik op de stoel voor het bureau zitten, terwijl Tyler zijn blik van het papierwerk afhaalde en mij onderzoekend aan keek.

"Was Calla er niet?" Vroeg hij verbaasd

"Jawel, maar zij en Reece waren 'druk' bezig." En ik wreef ongemakkelijk in mij nek, terwijl Tyler mijn knalrode gezicht aan het observeren was. Hij grinnikte," Waarom zijn wij daar niet mee bezig?" Tyler keek me aan met een ondeugende glimlach.

"O kom op!" Ik gromde en liep zwaar geïrriteerd het kantoor uit. Terwijl ik zweerde dat ik die sukkel van een mate kon horen lachen. Mannen, ze kunnen ook maar aan 1 ding denken.

Ik ga maar eens trainen, mompelde ik besluiteloos en binnen enkele minuten kwam alle woede eruit, en had die arme boksbal het te voortduren. Piepend en slingerend kwam het ding even later tot stil stand, terwijl ik hijgend en uitgeput tegen de boksbal aanleunde.

"Hey, heb je zin om te sparren met mij?" Vroeg de hese stem van Tyler.

Zwijgend draaide ik me om.

"Kom maar op!"

We liepen zwijgend de ring in en gingen in de beginposities tegenover elkaar staan.

"Je weet dat ik van je hou, toch?" Vroeg hij voorzichtig.

"Ik ga me niet inhouden, liefje!" Antwoordde ik terwijl ik mijn handen in mijn zij zette om stand bij te zetten.

Hij zuchtte teleurgesteld.

"Kom op dan, des te eerder het voorbij is." Mompelde hij er achteraan.

"Mietje!" En ik stompte hem in zijn harde, gespierde buik. Hij stompte voorzichtig terug.

Het is zo leuk om met Tyler te sparren, hij durft me nooit pijn te doen. En daar maakte ik graag gebruik van.

Ik sprong op hem en werkte hem tegen de grond.

"Wat doe jij nou?" Vroeg Tyler verbaasd nadat ik zijn shirt omhoog trok, zodat zijn naakte, gebruinde borst tevoorschijn kwam.

"Ik ben bezig te winnen!" Waarna ik mijn vingers over zijn buik gleden en ik hem begon te kietelen. Hij rolde brullend van het lachen, heen en weer om aan mijn vingers te ontsnappen.

"Jij wint! Genade...." Gierde hij

Ik stopte onmiddellijk terwijl ik trots en voldaan opstond. Zo werd winnen nog leuker dan het al was.

"Dat was gemeen!" Tyler keek mij aan met zijn aandoenlijke puppy ogen.

"Liefje, dat heet gewoon slim nadenken." Ik keek hem vermakend aan.

"Nou ik vind het gewoon gemeen!"
Tyler zag eruit als een klein kind, wat zo ging stampvoeten.

Ik keek hem pruilend aan," Wat kan ik doen om het goed te maken?"

Hij keek me sneaky aan en knipoogde. En ik ken hem, en zo wist ik helaas wat ik moest doen om het goed te maken.

Dit werd nog een lange dag.