Alpha Reece- Alpha series 1

Hoofdstuk 22

P.O.V. Reece

Geschokt stopte iedereen met praten. Iedereen keek zoekend om zich heen op zoek naar de stem, die zojuist 'Mijn' had geroepen.

Ik pakte Calla's hand vast en ging beschermend voor haar staan. Ze is van mij! Wie durfde zomaar de ceremonie te onderbreken.

"Wie was dat!" Schreeuwde ik met mijn Alpha stem.

Iedereen boog verschrikt en sommige piepten zachtjes.

Maar niemand antwoordde...

De hele tijd bleef iemand 'mijn' fluisteren.

En toen pas, zag ik wie dat deed. Het was Tyler, mijn Beta.

Zijn blik was gericht op een meisje uit onze roedel, hij liep standvastig door op zijn doel af. Het meisje staarde hem aan.

Een golf van opluchting vloog door me heen, hij had zijn mate gevonden en Calla was niet zijn mate.

Nu pas merkte ik dat ik mijn adem had ingehouden. Een dikke zucht verliet mijn mond en ik kneep geruststellend in Calla's hand.

Ze keek me met een brede glimlach aan en haar prachtige ogen twinkelden.

Ik drukte een kusje op haar lippen en we keken gearmd, net zoals alle roedelleden, naar Tyler en zijn mate. Ze stonden nu verlegen te praten, het leek me een leuk stel.

Maar iedereen was de ceremonie vergeten.

Dus riep ik om aandacht en vertelde dat we graag verder wouden, nadat ik Tyler en zijn mate had gefeliciteerd, omdat ze elkaar hadden gevonden.

We gingen dus snel weer verder.

We legden de eed af en zworen eeuwige trouw aan de roedel. De roedel wijste, maakte een kleine snee in Calla haar vinger, er drupte een klein beetje bloed uit.

Mijn wolf ging tekeer, ik hield hem met moeite in. Niemand deed mijn mate pijn!

Ze ving het druppeltje bloed op in een glazen kom en deed daarna het zelfde bij mij. Toen ons bloed eenmaal samen was gekomen, werd het paars.

De roedel wijste keek ons breed glimlachend aan.

"Jullie zijn een echt Alpha koppel! En een goeie ook, want anders zou jullie bloed niet paars kleuren!"

Ik keek Calla trots aan.

"Hierbij verklaar ik je tot Luna van de Blue Moon roedel."

Iedereen juichte en klapte enthousiast.

Oma stond hard te fluiten op haar vingers en Tyler en zijn mate stonden luid te joelen.

We liepen het podium af en bedankte de roedel wijste.

Nu was het tijd voor een feest!

---------------

De avond was gevallen en iedereen was inmiddels weg. We hadden deze avond honderden felicitaties in ontvangst genomen en dat was nog best wel vermoeiend geweest.

Maar ik was echt trots op mijn kitten. Ze had het echt geweldig gedaan!

Calla was echt opgebloeid nadat ze van iedereen had gehoord dat ze vast 'een geweldige Luna' zou worden.

En misschien had het ook geholpen dat haar ouders er bij waren geweest.

Haar ouders waren vriendelijke en rechtvaardige mensen. Ze waren erg vergevingsgezind en gaven iedereen een tweede kans. Het was dus geen wonder dat ze na mij de grootste roedel van de wereld hadden. Als ik geen Alpha was dan had ik me ook bij hun roedel aangesloten.

Calla haar vader, Alpha Mikelson was een man die voor iedereen in zijn roedel klaarstond.

Haar moeder, was een lieve vrouw en iedereen zag wel dat ze een goede Luna was.

Ik had geboft met mijn schoonouders.

Vrienden kun je uitkiezen, familie niet.