Alpha Reece- Alpha series 1

Hoofdstuk 5

P.O.V. Calla
Ik rende en rende, steeds dieper het bos in. Gegrom van meerdere wolven klonk achter mij. Maar ik bleef rennen, niet wetend hoe groot het territorium was. Opeens stonden er 2 wolven voor mij, 1 zo zwart als de nacht en de ander was helder bruin. Ze waren groter dan een gemiddelde wolf.

Ik draaide me om, achter me stonden wel 5 wolven, ze waren van gemiddelde grote, maar nog steeds groter dan mij. Maar mijn wolf en ik waren dan ook gewoon klein.

"Waar dacht jij heen te gaan!" Klonk het opeens van voor mij en ik draaide me om richting de stem, op de plaats waar eerst de zwarte wolf stond nu Alpha Reece en het enige wat hij aan had was een sportbroekje. Jep, hij had zeker weten een eight-pack.

Op de plek waar de bruine wolf stond, stond nu de Beta.

Ik zat zo diep in de shit.

Alpha Reece liep naar me toe en toen hij vlak voor me stond zei hij 'verander!' met een krachtige en vooral boze stem.

"Ik heb geen kleding!"

Hij gooide een wit, t-shirt naar me toe.

"Draai allemaal om, jij ook!" En ik wees naar Alpha Reece

Zuchtend draaiden ze zich allemaal om.

Mijn botten kraakte en even later stond ik weer in mijn naakte, mensenvorm. Ik trok het t-shirt over mijn hoofd heen, het kwam tot mijn knieën en was waarschijnlijk van Alpha Reece, zijn geur van bos gemixt met een ander heerlijk luchtje zat in het t-shirt en ik rook er waarschijnlijk ook naar.

Gelijk draaide Alpha Reece zich weer om, naar mij toe en hij pakte me bij de heupen. En ik lag binnen een tel op zijn schouder.

Ik schreeuwde en schopte, maar Reece negeerde het. Hij hield me alleen nog maar steviger vast.

"Waarom ben je weggerend?" Was het enige wat hij zei, zijn kaken stonden strak op elkaar en hij klonk boos.

"Omdat ik hier niet wil zijn! Waarom ben ik niet in mijn eigen pack?"

"Je ben van mij! Je bent mijn mate en de Luna van mijn pack, daarom ben je hier. Mijn roedel kan niet zonder zijn Luna. "

"Maar wat als ik geen Luna wil zijn?"

Alpha Reece reageerde niet. Maar liep het bos vlug uit. We kwamen bij de eerste huizen van de pack. Ze waren van de Omega's, het waren kleine huizen, voornamelijk zwart gekleurd.

Alles was hier zo.....somber. In mijn pack was alles vrolijk en vol met leven. Hier was het triest en verdrietig.

Alpha Reece liep dwars door de Pack. Mensen keken me boos of nieuwsgierig aan. Een groepje meisjes keek me jaloers aan.

"Ik wil met alle plezier ruilen hoor!" Riep ik naar de meisjes, hun hoofden werden rood en ze draaiden zich snel om.

Ik voelde Alpha Reece onder mij grinniken.

Hij opende de deur, die waarschijnlijk van het Packhuis was. Ik keek nog even omhoog, het raam was nog steeds gebarsten. Reece liep rechtstreeks naar de kamer waarin ik wakker werd, waarschijnlijk was het zijn kamer.

Hij gooide mij op het bed neer en begon zelf te ijsberen in het midden van de kamer.

Ik ging languit op het bed liggen en legde mijn hoofd op het zachte kussen. Ik staarde naar het plafond.

"Wat moet ik toch met jou!" Onderbrak Alpha Reece de stilte

Ik antwoordde niet.

Hij ging naast me op het bed liggen en begon ook naar het plafond te staren.

"Calla"

"Wat?" Zei Alpha Reece verbaasd

"Ik heet Calla."

Hij glimlachte en er verschenen kuiltjes in zijn wangen.

"Ik ben Reece."

We glimlachten in stilte.

-----------
Nog een extra update, omdat ik niet weet of ik volgende week nog meer kan updaten. Volgende week alleen maar proefwerken.

Comment.......

Vote.......

Follow.......

Liefs, Erin