Alpha Reece- Alpha series 1

Hoofdstuk 13

P.O.V Calla

Toen ik wakker werd, lag ik in Reece zijn bed. Ik was ingestopt, maar Reece was nergens te bekennen.

Mijn ogen waren nog rood van het huilen en mijn keel voelde rauw aan.

Ik maakte mezelf klaar en probeerde het er zo uit te laten zien, dat het leek alsof er niks gebeurd was.

Toen ik in de keuken stond, maakte ik een broodje voor mezelf klaar en negeerde Reece die verstijfd in een stoel aan de keukentafel zat.

Hij staarde me aan.

Ik deed alsof hij onzichtbaar was.

Ik ging bij hem aan de keukentafel zitten . Maar zei niks, toen ik mijn brood op had, liep ik naar de woonkamer en zette de tv aan.

"Yo, Reece. Hoe gaat ie, gozer?" Klonk er opeens door de kamer

Het was Tyler de Beta.

Reece wees naar mij. Tyler draaide zich om, hij zag mijn gezicht en dat van Reece. En ik denk dat dat genoeg was om te weten dat het niet lekker ging tussen ons.

Zijn mond vormde een O en hij liep snel weg.

Reece ging naast me zitten, op de bank. Hij staarde naar me, maar ik ontweek zijn ogen.

"Calla...."

"Wat!" Snauwde ik hem af

"Het spijt me..." Zei hij aarzelend, alsof het de eerste keer was dat hij dat zei.

"Wat spijt je..?" Ik wou het zeker weten,

"Dat ik je niks verteld had en ik had je moeten vertrouwen."

"Oké."

Reece schoof naar me toe. Hij trok me op schoot en legde zijn kin op mijn kruin.

Reece was een echte knuffelaar.

"Ik zal het nooit meer doen, het was echt dom van me. Ik hou van je!" En hij keek me diep in de ogen

Mijn mondhoeken krulden zich hoog op en in mijn buik voelde ik vlinders flapperen.

"Ik ook van jou...." Hij liet me niet eens uit praten, hij pakte mijn hoofd met beide handen vast en drukte zijn lippen op de mijne.

Tintelingen vlogen door me heen. Zijn lippen waren zacht en hij proefde zoet.

Voorzichtig haalde hij zijn lippen weer van de mijne af. Maar ik wou er nu van genieten en ik pakte met mijn hand zijn achterhoofd vast, om hem daarna naar me toe te duwen.

Onze lippen botsen. Reece leek verbaasd, zijn ogen waren groot en zijn mond stond een beetje open.

Tevreden klom ik van zijn schoot af en ging ik naast hem zitten.

"Wil je me nog wat van de omgeving van je pack laten zien?" En ik keek hem vragend aan

"Ja hoor...." Maar het leek alsof hij in tweestrijd was

"Gaan we dan." Vroeg ik opeens ongeduldig

We pakten onze jassen en liepen de pack uit. Het bos in.

Het bos bestond vooral uit grote, hoge bomen en struiken. Een doodnormaal bos, dus.

Maar een doodnormaal bos, hoort niet zo eng te zijn. Ik ging steeds dichter tegen Reece aanlopen en op een  gegeven moment pakte ik zelfs zijn hand vast.

"Je hoeft echt niet bang te zijn." Stelde Reece me gerust

Bijna geloofde ik hem.

Geritsel klonk achter ons, gemengd met gegrom.

We waren niet alleen.

Reece drukte me stevig tegen hem aan.
Hij gromde hevig.

"Laat je zien!" Commandeerde hij met zijn Alpha- stem.

Niemand kom zo'n Alpha commando negeren en even later stonden er 5 wolven voor ons.

Ze zaten onder de littekens en degene die voor aan stond had een grote brandplek op zijn buik.

"Verander!"
Gromde Reece naar ze.

Ze veranderen en Reece draaide me snel om, zodat mijn gezicht in zijn borstkas werd gedrukt.

Ze waren naakt. Dus ik werkte Reece niet tegen.

"Alpha.." Zei de wolf die waarschijnlijk de leider was.

Opeens voelde ik een hard klap tegen mijn slaap. Het laatste wat ik zag voor dat ik knock out ging, was dat Reece ook bewusteloos op de grond lag en dat de mannen ons met een bloeddorstig blik aankeken.

Wordt wakker Reece.

----------

Stem en vertel vooral hoe je dit hoofdstuk vond.
:-)
Liefs, Erin