Φτιάχνοντας Το Πεπρωμένο (Ο Μαύρος Λύκος Βιβλίο 3) [Now Completed]

Ευτυχία

Πάλι αυτό το όνειρο. Βασικά δεν μπορούσα να το αποκαλέσω εντελώς όνειρο, ήταν περισσότερο σαν μια ανάμνηση που κάθε φορά που έκλεινα τα μάτια μου περίμενε για να με στοιχειώσει. Αυτή η αίσθηση ότι χάνεις ολόκληρο τον κόσμο σου ήταν πάντα αρκετή για να με κάνει να ξυπνήσω με κομμένη την ανάσα και λουσμένος στον ιδρώτα. Φυσικά δεν ήταν και τόσο άσχημα όσο στην αρχή, δεν ξυπνούσα ουρλιάζοντας με την φωνή ενός λύκου κάθε νύχτα. Δεν έτρεμα από φόβο κάθε φορά που ξυπνούσα. Τώρα ήξερα αμέσως πως όλα ανήκαν στο παρελθόν, αλλά και πάλι δεν μπορούσα να ξεχάσω.

Κοίταξα ενστικτωδώς δίπλα μου όπου η Σάρα κοιμόταν ήσυχα σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Ήταν τόσο όμορφη όταν το έκανε αυτό, σαν ένα αθώο κοριτσάκι που δεν είχε καμία έγνοια στον κόσμο. Ήταν ένα από τα μόνα πράγματα που πραγματικά ζήλευα σε εκείνη, με την καλή την έννοια. Και το ήξερε και η ίδια.

Μόλις είχε μπει ο Μάρτιος και είχε αρχίσει να κάνει του πούστη τη ζέστη από τώρα. Συνήθως άντεχα να κοιμάμαι με το παντελόνι μέχρι τα τέλει του Μαρτίου αλλά τώρα είχα αρχίσει να πιστεύω πως ακόμα και να κοιμόμουν γυμνός μαζί με air-condition αναμενόμενο πάλι θα έσκαγα.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα προς το μπάνιο σχεδόν σκοντάφτοντας επάνω σε όλο το δωμάτιο. Είχα ξεχάσει πόσο αδέξιος είμαι αν δεν ξυπνήσω καλά. Έβγαλα τα λίγα ρούχα που φορούσα και μπήκα στο ντους, το οποίο φυσικά το άνοιξα στο κρύο. Αμέσως μόλις έπεσε το νερό πάνω στο σώμα μου το ξαφνικό κρύο με ξύπνησε σαν να με είχες ρίξει μέσα σε μια δεξαμενή με παγάκια, και με την θερμοκρασία του σώματος μου ήταν ακόμα πιο κρύο. Η συνήθεια όμως με είχε κάνει να μην κάνω σαν μωρό.

Δεν μου πήρε πολύ ώρα και όταν βγήκα είδα πως ήταν ακόμα 06:30, πολύ νωρίς για να αρχίσω να ετοιμάζομαι για το σχολείο. Ακόμα θυμάμαι πως με έπεισαν να συνεχίσω το σχολείο ακόμα και αν ήταν χρόνια μετά λέγοντας πως έπρεπε τουλάχιστον να το τελειώσω. Τουλάχιστον κανένας από εμάς δεν το είχε τελειώσει εκτός από την Κάθριν την οποία πήραμε μαζί μας έτσι και αλλιώς για τιμωρία. Το χαζό είχε τελειώσει δέκα φορές το σχολείο και ακόμα δεν το είχε βαρεθεί.

Πήγα πάλι στο κρεβάτι χωρίς να βγάλω την πετσέτα που είχα δέσει στην μέση μου και κάθισα να χουζουρέψω λίγο ακόμα. Ωστόσο δεν κράτησε για πολύ γιατί το γαμημένο το ξυπνητήρι άρχισε να χτυπάει στις 07:30 και έπρεπε να σηκωθώ ξανά. Κοίταξα πίσω μου καθώς είχα γυρίσει στο κομοδίνο δίπλα από το κρεβάτι μου για να βρω το ξυπνητήρι, αλλά δεν είδα την Σάρα εκεί. Περίεργο συνήθως έπρεπε να την σηκώσω εγώ από το κρεβάτι.